Πιερ ντ’ Ομπισόν
| Πιερ ντ’ Ομπισόν | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Pierre d'Aubusson (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 1423 Λε Μοντέιγ-ω-Βικόντ |
| Θάνατος | 3 Ιουλίου 1503 Ρόδος |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία[1] |
| Θρησκευτικό τάγμα | Τάγμα του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[2] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολεμιστής μοναχός |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Renaud d'Aubusson και Marguerite de Comborn |
| Αδέλφια | Guichard d'Aubusson Antoine d'Aubusson, Seigneur de Monteil, Vicomte d'Aubusson Louis d’Aubusson Hugues d’Aubusson |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Μεγάλος Μάγιστρος του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ (1476–1503) καρδινάλιος (1489–1503)[3] |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Πιερ ντ’ Ομπισόν (γαλλικά: Pierre d'Aubusson, 1423 - 1503) ήταν μέγας μάγιστρος των Ιωαννιτών Ιπποτών. Διακρίθηκε κυρίως για την επιτυχή υπεράσπιση της Ρόδου κατά την πολιορκία του 1480 από τα οθωμανικά στρατεύματα[4].
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε το 1423 στο Μοντέιγ ο Βικόντ της κεντρικής Γαλλίας και καταγόταν από ιστορική οικογένεια ευγενών. Ήταν το πέμπτο τέκνο του Ρενώ ντ' Ομπισόν και της Μαργαρίτας de Rochechouart[5]. Σχετικά με την παιδική του ηλικία δεν υπάρχουν αξιόπιστες αναφορές[6]. Φέρεται να εισήλθε στο τάγμα των Ιωαννιτών γύρω στο 1450 και μετά από αρκετά χρόνια υπηρεσίας κατά τα οποία ανέλαβε διάφορες θέσεις, ανακηρύχτηκε στις 8 Ιουνίου του 1476[7] ως ο τεσσαρακοστός μέγας μάγιστρος των ιπποτών της Ρόδου[5].
Τον Μάιο του 1480 ηγήθηκε της άμυνας της Ρόδου κατά τη διάρκεια της πολιορκίας από ισχυρές οθωμανικές δυνάμεις υπό τους πασάδες Μεσίχ και Γεδίκ Αχμέτ. Η πολιορκία διήρκησε μέχρι τον Αύγουστο του ίδιου έτους και βρήκε νικητές τους Ιωαννίτες, γεγονός που προσέδωσε μεγάλες τιμές στον ντ' Ομπισόν, ο οποίος μάλιστα τραυματίστηκε σοβαρά[8] κατά τη διάρκεια των μαχών. Αμέσως μετά την απόσυρση των οθωμανικών δυνάμεων, μερίμνησε για την ανοικοδόμηση της πόλης και των οχυρώσεων. Το 1489 χειροτονήθηκε καρδινάλιος εξασφαλίζοντας μάλιστα περαιτέρω προνόμια για το ιπποτικό του τάγμα ενώ το 1495 ανακηρύχτηκε από τον πάπα Αλέξανδρο ΣΤ' αρχιστράτηγος μιας ενδεχόμενης εκστρατείας εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας[5] αν και οι Ιωαννίτες ιππότες βρίσκονταν από το 1482 ( χρονιά που ο διεκδικητής του οθωμανικού θρόνου Τζεμ Σουλτάν κατέφυγε στη Ρόδο μετά την ήττα από τον αδελφό του Βαγιαζίτ Β΄, ο οποίος στη συνέχεια κατέβαλε σεβαστό χρηματικό ποσό για να αποτραπεί η επάνοδος του αδελφού του στα οθωμανικά εδάφη ) σε ειρήνη με την Οθωμανική Αυτοκρατορία, η οποία ανανεώθηκε το 1497 με αποτέλεσμα να μην συμμετάσχουν ανοικτά στον Β' Βενετοτουρκικό πόλεμο[9]. Κατά τη διάρκεια της θητείας του, προχώρησε σε εκτεταμένες διώξεις εναντίον της εβραϊκής κοινότητας της Ρόδου.
Πέθανε στις 3 Ιουλίου του 1503 στη Ρόδο και θάφτηκε σε μαυσωλείο εντός του ναού του Αγίου Ιωάννη Βαπτιστή. Ο τάφος του ντ' Ομπισόν καταστράφηκε λίγα χρόνια αργότερα, κατά την κατάκτηση της Ρόδου από τους Οθωμανούς[5].
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. daubup. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 11411515X. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2020.
- ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. daubup. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2021.
- ↑ Σύγχρονος Εγκυκλοπαιδεία Ελευθερουδάκη, τόμος 12ος, σ. 927.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 The Cardinals of the Holy Roman Church, Biographical Dictionary: Pope Pope Innocent VIII (1484-1492), Consistory of March 9, 1489 (I).
- ↑ Voir G. Rossignol, Pierre d'Aubusson, le bouclier de la chrétienté, Lyon, La Manufacture, 1991, p. 29-38.
- ↑ Diane Moczar, Islam at the Gates: How Christendom Defeated the Ottoman Turks, σ. 115.
- ↑ John Freely, The Grand Turk: Sultan Mehmet II - Conqueror of Constantinople, Master of an Empire and Lord of Two Seas, I.B.Tauris, 2009, κεφ. 13.
- ↑ Professor John Watkins,Professor Kathryn L Reyerson, Mediterranean Identities in the Premodern Era: Entrepôts, Islands, Empires, Ashgate Publishing, Ltd., 2014, σ. 115.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Dominique Bouhours, Histoire de Pierre d'Aubusson (Mabre-Cramoisy, Paris, 1677; The Hague, 1793; Bruges, 1887)
- Guillaume Caoursin, Obsidionis Rhodiae urbis descriptio, slnd (Ehrard Ratdolt, Venice, c. 1481)
- G. E. Streck, Pierre d'Aubusson, Grossmeister, &c. (Chemnitz, 1873)
- J. B. Bury in the Cambridge Modern History vol. i. p. 85, &c. (for relations with Jem). Available online at: http://www.uni-mannheim.de/mateo/camenaref/cmh/cmh103.html#085
- Gilles Rossignol, Pierre d'Aubusson, "Le bouclier de la chrétienté". Les Hospitaliers à Rhodes (La Manufacture, Besançon, 1991, bibliogr.) (This biography demonstrates the fertile *imagination of R.P. Bouhours concerning the youth of Pierre d'Aubusson. See the French version fr:Pierre d'Aubusson.)
- Erik Svane and Dan Greenberg, Croisade vers la Terre Sainte.
.png){kind=small}