Ρούζβελτ Σκέριτ | |
---|---|
![]() | |
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 8 Ιουνίου 1972[1] Ροζό |
Χώρα πολιτογράφησης | Ντομίνικα |
Θρησκεία | Καθολικισμός |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Σπουδές | Πολιτειακό Πανεπιστήμιου του Νέου Μεξικού Πανεπιστήμιο του Μισισίπι Dominica Grammar School |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός |
Πολιτική τοποθέτηση | |
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Εργατικό Κόμμα της Δομινίκας |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Πρωθυπουργός της Ντομίνικας (από 2004)[2][3][4] Member of the House of Assembly of Dominica (Vieille Case)[5] Πρόεδρος της Κοινότητας της Καραϊβικής (Ιουλίου 2016 – Δεκέμβριος 2016) Minister of Finance (2004–2022)[6][7][8] Minister of Foreign Affairs (2007–2008)[9] Minister of Foreign Affairs (2010–2014)[9] |
Βραβεύσεις | Sacred Military Constantinian Order of Saint George Εθνικό Τάγμα Χοσέ Μαρτίν |
![]() | |
Ο Ρούζβελτ Σκέριτ (Roosevelt Skerrit, 1972) είναι πολιτικός από την Δομινίκα. Ανέλαβε πρωθυπουργός της χώρας το 2004, σε ηλικία 31 ετών. Όταν ανέλαβε καθήκοντα ήταν ο νεαρότερος σε ηλικία αρχηγός κυβέρνησης στον κόσμο μετά τον Ιταλό πρωθυπουργό Ματέο Ρέντσι[10]. Το 2022 κέρδισε την 6η συνεχή εκλογική του νίκη.
Ο Σκέριτ γεννήθηκε στις 8 Ιουνίου 1972. Είναι απόφοιτος του Dominica Grammar School και του Πανεπιστημίου του Μισισίπι, στις ΗΠΑ. Αρχικά ήταν μέλος της νεανικής πτέρυγας του Κόμματος της Ελευθερίας, Dominica Freedom Party. Έγινε μέλος του Εργατικού Κόμματος μετά το πέρας των σπουδών του.
Εξελέγη βουλευτής στις εκλογές του Φεβρουαρίου του 2000 και στη συνέχεια έγινε υπουργός Αθλητισμού και Νέας Γενιάς και έπειτα Παιδείας. Ίδρυσε το Κρατικό Κολέγιο της Δομινίκας. Μετά το θάνατο του Πιερ Τσαρλς (Pierre Charles) στις 6 Ιανουαρίου του 2004, έγινε Πρωθυπουργός της χώρας στις 8 Ιανουαρίου και ο νεότερος σε ηλικία αρχηγός κυβερνήσεως στον κόσμο, σε ηλικία 31 ετών.[11]. Εκτός από Πρωθυπουργός ανέλαβε επίσης Υπουργός Οικονομικών, Σχεδιασμού, Εθνικής Ασφαλείας και για υπερπόντια θέματα. Μετά την πρωθυπουργοποίησή του, εξελέγη Πρόεδρος του Εργατικού Κόμματος της Δομινίκας.[12].
Το 2004 ο Σκέριτ σύναψε διπλωματικές σχέσεις με την Κίνα [13], διακόπτοντας τις σχέσεις με την Ταϊβάν. Νωρίτερα είχε ηγηθεί μυστικής αποστολής στην πρεσβεία της ΛΔΚ στα Μπαρμπάντος, μη σεβόμενος το γεγονός ότι η Δομινίκα είχε συνάψει σχέσεις με τη Δημοκρατία της Κίνας. [14] Μετά την απόφαση να συνάψει διπλωματικές σχέσεις με την Κίνα, η χώρα του έλαβε 100.000.000 δολάρια σε οικονομική βοήθεια από το Πεκίνο. Επίσης, ο Σκέριτ σύναψε στενούς δεσμούς με την Κούβα του Φιντέλ Κάστρο και με τη Βενεζουέλα του Ούγο Τσάβες, με αποτέλεσμα να λάβει η χώρα του οικονομική βοήθεια από τα κράτη αυτή.
Στις 16 Φεβρουαρίου του 2007 επισκέφτηκε επίσημα την Δομινίκα ο πρόεδρος της Βενεζουέλας.[15] Η κυβέρνηση του Σκέριτ συμφώνησε να γίνει μέλος της Μπολιβαριανής Πρωτοβουλίας για την Αμερική.[16]
Ο Σκέριτ διορίστηκε από την Caricom (την κοινότητα και κοινή αγορά των κρατών της Καραϊβικής) Lead Head of Government (επικεφαλής αρχηγός κυβερνήσεως) αναφορικά με το Ελεύθερο Κίνημα, που αφορά την εφαρμογή της CSME (τη ζώνη ελεύθερου εμπορίου της Καραϊβικής).
Επανεξελέγη [17] στις γενικές εκλογές του 2005 με το κόμμα του να κερδίζει μία έδρα στο Κοινοβούλιο (σύνολο 12 και 52% των ψήφων[18]).
Σε κυβερνητικό ανασχηματισμό που ανακοινώθηκε στις 16 Οκτωβρίου του 2007, ο Σκέριτ ανέλαβε επίσης υπουργός Εξωτερικών και Δημόσιας Ασφάλειας, ενώ παρέμεινε και επικεφαλής του υπουργείου Οικονομικών.[19][20] Λίγο μετά παραιτήθηκε από το υπουργείο Δημόσιας Ασφαλείας. Στις 18 Νοεμβρίου του 2008 έκανε και νέα αλλαγή, αναλαμβάνοντας ξανά υπουργός Δημοσίας Ασφαλείας και αποχωρώντας από υπουργός Εξωτερικών.[21]
Στις επόμενες γενικές εκλογές, οι οποίες διεξήχθησαν πρόωρα στις 18 Δεκεμβρίου 2009, τo Εργατικό Κόμμα του Σκέριτ κέρδισε ξανά, εξασφαλίζοντας 17 επί συνόλου 21 εδρών έναντι 4 για το Ενωμένο Κόμμα των Εργατών. [22] Η αντιπολίτευση αποφάσισε να μην προσέλθει στις συνεδριάσεις του νέου κοινοβουλίου, καταγγέλλοντας παρατυπίες στις εκλογές. Ωστόσο, οι διεθνείς παρατηρητές ανέφεραν ότι οι εκλογές ήταν "ελεύθερες και δίκαιες".[23]
Ο Σκέριτ ορκίστηκε για μία τρίτη θητεία ενώπιον του προέδρου Νίκολας Λίβερπουλ στις 21 Δεκεμβρίου 2009.[24]
Στις εκλογές του 2014, ο Σκέριτ και το κόμμα του κέρδισαν ξανά, με το DLP να κερδίζει τις 15 από τις συνολικά 21 έδρες της Συνέλευσης.[25] Οι επόμενες πρόωρες εκλογές τον Δεκέμβριο του 2019 είχαν ως αποτέλεσμα την 5η συνεχή εκλογική του νίκη, με το DLP να κερδίζει όλες τις έδρες της Συνέλευσης εκτός από τρεις (συνολικά 18).
Ο Σκέριτ πέτυχε να κερδίσει μια 6η συνεχόμενη νίκη στις εκλογές του 2022, τις οποίες προκήρυξε πρόωρα.[26]