Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Σίγκφριντ Σέλμπερχερ | |
---|---|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Siegfried Selberherr (Γερμανικά) |
Γέννηση | 3 Αυγούστου 1955 Κλοστερνόιμπουργκ |
Υπηκοότητα | Αυστρία |
Σπουδές | Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο της Βιένης |
Βραβεύσεις | Μεγάλη Τιμητική Διάκριση για τις υπηρεσίες στην Δημοκρατία της Αυστρίας, μετάλλιο Βίλχελμ Έξνερ (1994), βραβείο Έρβιν Σρέντινγκερ (2001), Εταίρος του Ινστιτούτου Ηλεκτρολόγων και Ηλεκτρονικών Μηχανικών (1993) και IEEE Cledo Brunetti Award (2018) |
Επιστημονική σταδιοδρομία | |
Ερευνητικός τομέας | μικροηλεκτρονική |
Ιδιότητα | φυσικός, μηχανικός και διδάσκων πανεπιστημίου |
δεδομένα ( ) |
Ο Σίγκφριντ Σέλμπερχερ (γερμ. Siegfried Selberherr, 3 Αυγούστου 1955) είναι αυστριακός επιστήμονας στον τομέα της μικροηλεκτρονικής. Είναι καθηγητής στο ινστιτούτου μικροηλεκτρονικής του Πολυτεχνείου της Βιέννης. Το κύριο ερευνητικό του ενδιαφέρον είναι η μοντελοποίηση και προσομοίωση φυσικών φαινομένων στον τομέα της μικροηλεκτρονικής.
Από το 1988 ο Σέλμπερχερ είναι καθηγητής τεχνολογίας λογισμικού μικροηλεκτρονικών συστημάτων στο Πολυτεχνείο της Βιέννης. Σπούδασε ηλεκτρολόγος μηχανικός στο πολυτεχνείο της Βιέννης, αποφοίτησε το 1978, έλαβε διδακτορικό δίπλωμα στις τεχνολογικές επιστήμες το 1981 και τον τίτλο της Υφηγεσίας το 1984. Κατόπιν, εργάστηκε ως επισκέπτης ερευνητής στα Bell Labs στις ΗΠΑ. Μεταξύ 1996 και 2020 ο καθηγητής Selberherr ήταν διακεκριμένος Λέκτορας της Κοινότητας Ηλεκτρονικών Συσκευών (ΕDS) της οργάνωσης IEEE. Διετέλεσε κοσμήτορας της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Πληροφορικής από το 1998 έως το 2005. Eπιπλέον, μεταξύ 2001 και 2018 διετέλεσε μέλος και αναπληρωτής πρόεδρος του εποπτικού συμβουλίου της ams AG και έκτοτε υπηρετεί ως επιστημονικός συνεργάτης του συμβουλίου. Από το 2004 ο Σέλμπερχερ είναι μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής του διαπανεπιστημιακού τμήματος Αγροβιοτεχνολογίας IFA-Tulln.
Στην επιστημονική του καριέρα ο καθηγητής Σέλμπερχερ, μαζί με τις ερευνητικές του ομάδες, έχει δημοσιεύσει πάνω από 400 εργασίες σε επιστημονικά περιοδικά και πάνω από 1200 άρθρα σε πρακτικά συνεδρίων, από τα οποίες πάνω από 250 συνοδεύτηκαν με παρουσίαση κατόπιν πρόσκλησης. Επιπλέον, έχει δημοσιεύσει 3 βιβλία, έχει συμβάλει στη συγγραφή περισσότερων από 40 τόμων, και έχει εποπτεύσει πάνω από 100 διδακτορικές διατριβές.
Κατά τη διάρκεια της ερευνητικής του εργασίας έχει αναπτύξει προσομοιωτή για συσκευές ημιαγωγών μετάλλου-οξειδίου (MINIMOS) στον οποίο έχει ενσωματωθεί ένα μοντέλο κινητικότητας φορέων φορτίου που φέρει το όνομά του. Επιπλέον, ήταν επόπτης σε πολυάριθμα ερευνητικά προγράμματα γνωστών εταιριών ημιαγωγών και οργανισμών χρηματοδότησης, όπως το Αυστριακό Ταμείο για την επιστημονική έρευνα, την ερευνητική κοινότητα Κρίστιαν Ντόπλερ και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας.
(επιλογή)
(επιλογή)