Στάλχελμ
Η Στάλχελμ - Ένωση των στρατιωτών του μετώπου - (γερμ.Stahlhelm, Bund der Frontsoldaten), περισσότερο γνωστή με το κοινό της όνομα, Χαλύβδινο Κράνος - (Der Stahlhelm), ήταν παραστρατιωτική οργάνωση της Γερμανίας, κατά την ιστορική περίοδο της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης.
Η οργάνωση, που ιδρύθηκε το 1918, αμέσως μετά την ήττα της Γερμανίας στον Α' Παγκόσμιο πόλεμο, από τον αξιωματικό του γερμανικού στρατού, Φραντς Ζέλτε, εξελίχθηκε γρήγορα στην μεγαλύτερη παραστρατιωτική μονάδα, - μέχρι την έλευση των Ταγμάτων Εφόδου - λειτούργησε σαν το ένοπλο τμήμα του δεξιού «Γερμανικού Εθνικού Λαϊκού Κόμματος», - (DNVP)- περιφρουρώντας τις δημόσιες εκδηλώσεις του.
Ιστορικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]_obverse_1.JPG)
Αμέσως μετά την υπογραφή της Ανακωχής της Κομπιέν, στις 11 Νοεμβρίου 1918 - ο Γερμανικός Αυτοκρατορικός στρατός διαλύθηκε, όπως είχε συμφωνηθεί. Σαν αντιστάθμισμα, οι ηττημένοι στρατιωτικοί και στρατιώτες - αντίθετοι στο καθεστώς της Βαϊμάρης - δημιούργησαν παραστρατιωτικές ομάδες, γνωστές ως Φράικορπς (Freikorps). [1]
Στις 25 Δεκεμβρίου 1918, και σαν απάντηση στην Νοεμβριανή επανάσταση του ίδιου έτους, ο Ζέλτε, έφεδρος αξιωματικός και γόνος οικογένειας βιομηχάνων - μαζί με τους αδερφούς του Όιγκεν και Γκέοργκ, αλλά και τους άντρες της μονάδας του, του 66ου Συντάγματος Πυροβολικού, σχηματίζουν την Στάλχελμ στο Μαγδεμβούργο. Το όνομα, που στα ελληνικά σημαίνει, «Χαλύβδινο, ατσάλινο κράνος»,το εμπνεύστηκαν από το ίδιο το κράνος των στρατιωτών του πολέμου, που από το 1916 και μετά , ήταν ατσάλινο.
Οι αρχικές θέσης της οργάνωσης, ήταν σαφώς φιλομοναρχικές- διεκδικούσαν την επιστροφή στην Μοναρχία, αντι- δημοκρατικές - ασπάζονταν την άποψη της πισώπλατης μαχαιριάς, και αντιτίθεντο στο καθεστώς της Βαϊμάρης, και αντι - σημιτικές. Επίσης, όπως όλα τα δεξιά κόμματα της εποχής, ήταν αντίθετοι με την «Συνθήκη των Βερσαλλιών», της οποίας επιδίωκαν την ακύρωσή της. Πολιτικά, η Στάλχελμ συμπορευόταν με τα δυο μεγάλα δεξιά κόμματα, το «Γερμανικό Εθνικό Λαϊκό Κόμμα» (DNVP) και το «Γερμανικό Λαϊκό Κόμμα» (DVP)
Η οργάνωση χρηματοδοτούνταν από την "Deutscher Herrenklub" μια ένωση Γερμανών βιομηχάνων, επιχειρηματιών και γαιοκτημόνων ενώ εξέδιδαν και εφημερίδα την "Der Stahlhelm".
Μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Καπ, το 1920 και την επακόλουθη διάλυση των Φράικορπς, η συμμετοχή στις γραμμές της Στάλχελμ αυξήθηκε σημαντικά φτάνοντας στο μέγιστο των δυνάμεών της, το 1930, όταν αριθμούσε 500.000 άντρες, με την Ράιχσβερ να αριθμεί μόνο 100.000.[2]
Το 1929 και με αφορμή το δημοψήφισμα εκείνου του χρόνου η Στάλχελμ θα κατέβει και στον κομματικό αγώνα, συμμετέχοντας σε μια καμπάνια, μαζί με το «Εθνικοσοσιαλιστικό και το «Εθνικό Λαϊκό Κόμμα για την υπερψήφιση του ΝΑΙ. Αν και στο δημοψήφισμα δεν υπερίσχυσε το ΝΑΙ, η Στάλχελμ όμως έμεινε στον κομματικό αγώνα αναλαμβάνοντας και άλλες τέτοιες πρωτοβουλίες.
Με την άνοδο του Ναζιστικού κόμματος στην εξουσία, και την ένταξη του Ζέλτε στην κυβέρνηση του Αδόλφου Χίτλερ, η Στάλχελμ άρχισε να φυλλοροεί προς τα Τάγματα Εφόδου, μέχρι το 1934 που απορροφήθηκε εντελώς από αυτά.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Τα διακριτικά των στολών και οι βαθμοί του σώματος: http://www.uniforminsignia.org/?option=com_insigniasearch&Itemid=53&result=572
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]