Το τουρνικέ ή αλλιώς ιμάντας ίσχαιμης περίδεσης (αγγλ. tourniquet), επίσης γνωστό ως τουρνικέτ, αιμοστατικός ιμάντας, είναι ειδικό εξάρτημα για περίδεση των μελών του σώματος με απώτερο σκοπό να μειωθεί στο έπακρο η ροή του αίματος (αιμορραγία).[1] Χρησιμοποιείται μόνο όταν η αιμορραγία στα άκρα δεν σταματά με μέγιστη πίεση στο τραύμα και εφαρμόζεται με ισχυρή περίδεση θέσης σε ένα άκρο (χέρι ή πόδι) προκειμένου να σταματήσει η ακατάσχετη αιμορραγία. Δύναται επίσης να χρησιμοποιηθεί σε επείγουσες περιπτώσεις, όπως σε χειρουργική επέμβαση ή σε μετεγχειρητική αποκατάσταση.
Ένα απλό τουρνικέ μπορεί να συναρμολογηθεί από ένα ραβδί και ένα σχοινί, αλλά -με το πέρασμα των χρόνων- η χρήση αυτοσχέδιων τουρνικέ έχει μειωθεί λόγω της αναποτελεσματικότητάς τους σε σχέση με επαγγελματικά ή ιατρικά τουρνικέ. Ένα τουρνικέ, όταν εφαρμοστεί με τον ορθό τρόπο, μπορεί να μειώσει δραστικά την αιμορραγία και να σώσει τη ζωή του τραυματία από αιμορραγία, αλλά μπορεί να οδηγήσει και σε ανεπιθύμητες παρενέργειες, όπως βλάβη των μαλακών ιστών ή/και ζημιά των νεύρων.
Υπάρχουν τρεις τύποι τουρνικέ: χειρουργικά τουρνικέ, τουρνικέ επείγουσας ανάγκης, και τουρνικέ αποκατάστασης.
Στα δακτυλωτά τουρνικέ από σιλικόνη, αλλιώς ελαστικά τουρνικέ, υπάρχει ποικιλία σε διάφορα μεγέθη. Για τον προσδιορισμό του σωστού μεγέθους αιμοστατικού, θα πρέπει να μετρηθεί η περιφέρεια των άκρων του ασθενούς στην επιθυμητή θέση απόφραξης, καθώς και η αρτηριακή του πίεση για να προσδιοριστεί το καλύτερο μοντέλο.[2] Μόλις επιλεγεί το σωστό μοντέλο, θα χρειαστούν συνήθως δύο αποστειρωμένο ιατρικό προσωπικό για την εφαρμογή της συσκευής. Σε αντίθεση με ένα πνευματικό περιστρεφόμενο μανδύα, ο δακτύλιος σιλικόνης πρέπει να εφαρμόζεται μετά την τοποθέτηση των κουρτινών στον ασθενή. Αυτό οφείλεται στο ότι η συσκευή είναι εντελώς αποστειρωμένη.[3] Η πλειοψηφία των συσκευών απαιτεί λειτουργία δύο ατόμων (με εξαίρεση το πολύ μεγάλο μοντέλο):
Το περιστρεφόμενο μανδύα ελαστικού δακτυλίου ακολουθεί παρόμοιες συστάσεις που σημειώνονται για τη χρήση πνευματικού τουρνικέ:
Το τρέχον σύνολο αποδεικτικών στοιχείων υποδηλώνει ότι εάν χρησιμοποιείται περιτύλιξη σε χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης γόνατος, πιθανότατα αυξάνει τον κίνδυνο σοβαρών παρενεργειών και μετεγχειρητικού πόνου.[5] Τα στοιχεία δεν έδειξαν κανένα σαφές όφελος για τη λειτουργία του ασθενούς, την επιτυχία της θεραπείας ή την ποιότητα ζωής.
Το δακτυλωτό τουρνικέ σιλικόνης αυτόματης μετάγγισης (SRT/ATT/EED), ή και χειρουργικός ιμάντας αυτόματης μετάγγισης (HemaClear), είναι ένα απλό στη χρήση, αυτόνομο, μηχανικό τουρνικέ που αποτελείται από έναν δακτύλιο σιλικόνης, ζέρσευ και ιμάντες έλξης, που έχει ως αποτέλεσμα την απόφραξη του ανθρώπινου άκρου μέσα σε δευτερόλεπτα από την εφαρμογή του. Το τουρνικέ αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για επεμβάσεις άκρων στο χειρουργείο ή στην επείγουσα ιατρική ως μέσο σταθεροποίησης ενός αιμορραγούντος τραυματία, μέχρι να εφαρμοστεί μια περαιτέρω θεραπεία ή/και επέμβαση.[6]
Το τουρνικέ μάχης (CAT) αναπτύχθηκε από τον στρατιωτικό ιατρό Ted Westmoreland. Χρησιμοποιείται από τις στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ και τους συμμάχους της, για να παρέχουν στους στρατιώτες ένα απλό και αποτελεσματικό τουρνικέ στο πεδίο της μάχης σε καταστάσεις πολεμικών συρράξεων.
Χρησιμοποιείται επίσης στο Ηνωμένο Βασίλειο από τα ασθενοφόρα, όπως και από υπηρεσίες πυροσβεστικής και διάσωσης του Ηνωμένου Βασιλείου. Η μονάδα χρησιμοποιεί ανεμοθώρακα με μηχανισμό κλειδώματος και μπορεί να αυτός να εφαρμοστεί μόνος του. Το CAT έχει υιοθετηθεί από το στρατιωτικό και το ιατρικό προσωπικό έκτακτης ανάγκης σε όλο τον κόσμο.[7]
Ένα ελεύθερης πρόσβασης πρόγραμμα τρισδιάστατης εκτύπωσης που βασίζεται στο υλικό που ονομάζεται Glia Tourniquet[8] επιτρέπει στα τουρνικέ επείγουσας ανάγκης να χρησιμοποιούν κατανεμημένη κατασκευή για να τα παράγουν από χαμηλού κόστους υλικά.[9] Οι ανησυχίες σχετικά με τον ποιοτικό έλεγχο των εν λόγω παραγόμενων τουρνικέ αντιμετωπίστηκαν εν μέρει με χρήση μιας συσκευής δοκιμών ανοιχτού κώδικα.[10]
Κατά τη διάρκεια των εκστρατειών του Μεγάλου Αλεξάνδρου τον 4ο αιώνα π.Χ., χρησιμοποιήθηκαν τουρνικέ για να σταματούν την αιμορραγία των τραυματισμένων στρατιωτών.[11] Οι Ρωμαίοι τα χρησιμοποιούσαν τα τουρνικέ για τον έλεγχο της αιμορραγίας ειδικά κατά τους ακρωτηριασμούς στα άκρα. Αυτά τα τουρνικέ ήταν στενά λουριά από μπρούτζο και εσωτερικά χρησιμοποιούσαν μόνο δέρμα για λόγους πρόσφυσης και χαμηλής δυσφορίας.[12]
Το 1718 ο Γάλλος χειρουργός Jean Louis Petit ανέπτυξε μια συσκευή (τύπου τουρνικέ) για την απόφραξη της ροής του αίματος στα χειρουργικά σημεία κατά τις τότε επεμβάσεις. Πριν από αυτήν την εφεύρεση, το τουρνικέ ήταν ένας απλός ιμάντας περίσφιξης, που σφίγγονταν με το στρίψιμο μιας ράβδου (εξ ου και η σημερινή ονομασία του τουρνικέ, από τη γαλλική λέξη, tourner = να στρίβει, να περιστρέφεται).
Το 1785 ο Άγγλος Gilbert Blane υποστήριξε ότι, στη μάχη, κάθε ναύτης του Βασιλικού Ναυτικού πρέπει να φέρει μαζί του, για προληπτικούς λόγους, ένα τουρνικέ. Και αυτό το αιτιολόγησε ως ακολούθως:
''Συμβαίνει συχνά οι άντρες να αιμορραγούν μέχρι θανάτου πριν από την παροχή βοήθειας ή να χάνουν τόσο πολύ αίμα ώστε να μην μπορούν να υποβληθούν σε εγχείρηση. Προκειμένου να αποφευχθεί αυτό, έχει προταθεί, και σε ορισμένες περιπτώσεις έχει εφαρμοστεί, να αναγκάζεται ο κάθε ναύτης να κουβαλά μαζί του μια καλτσοδέτα ή ένα κομμάτι νήματος από σχοινί, προκειμένου να δεσμεύεται ένα μέλος σε περίπτωση ακατάσχετης αιμορραγίας. Εάν διατυπωθεί αντίρρηση ότι αυτό μπορεί να είναι κατάλληλο να εκφοβίσει τους απλούς ανθρώπους, οι αξιωματικοί θα πρέπει τουλάχιστον να κάνουν κάποια προφύλαξη, ειδικά επειδή πολλοί από αυτούς, και εκείνοι του υψηλότερου βαθμού, βρίσκονται στο κατάστρωμα το οποίο είναι μια από τις πιο εκτεθειμένες θέσεις και πολύ μακριά από το πιλοτήριο, όπου τοποθετούνται συνήθως ο χειρουργός γιατρός και οι βοηθοί του. Αυτή ήταν η αιτία του θανάτου του φίλου μου, Captain Bayne, του Alfred, ο οποίος είχε δεχτεί συντριπτική βολή στο γόνατό του και ενώ έπρεπε πάραυτα να ακρωτηριαστεί το άκρο του, εξέπνευσε κατά την επέμβαση, λόγω της αδυναμίας που προκλήθηκε από την τεράστια απώλεια αίματος κατά την μεταφορά του στο ιατρείο του πλοίου. Καθώς ο ναύαρχος σε αυτές τις περιπτώσεις μου έδωσε την τιμή να είμαι δίπλα του, κουβαλούσα πάντα πάνω μου πολλά τουρνικέ, απλά και εύχρηστα, σε περίπτωση που συνέβαιναν τραυματισμοί σε οποιοδήποτε άτομο στο τέταρτο κατάστρωμα, ώστε άμεσα να είναι εφικτό να χρησιμοποιηθούν''.[13][14][15][16][17][18][19][20][21]
Στη δεκαετία του 2000 το δακτυλωτό τουρνικέ από πυρίτιο, με ελαστικό περιστρεφόμενο δακτύλιο, αναπτύχθηκε από τον δρ. Noam Gavriely, καθηγητή ιατρικής και ιατρό επέιγουσας ανάγκης.[22][23] Αυτό το τουρνικέ αποτελείται από έναν ελαστικό δακτύλιο από σιλικόνη, ζάρζα και ιμάντες έλξης από κορδέλα, που χρησιμοποιούνται για να φέρουν τη συσκευή στο ανθρώπινο άκρο. Ο περιστρεφόμενος δακτύλιος σιλικόνης αφαιρεί το αίμα από το άκρο ενώ η συσκευή βρίσκεται σε ρολό και στη συνέχεια αποφράσσει το άκρο μόλις σταθεροποιηθεί σε επιθυμητή θέση απόφραξης.[24] Σε αντίθεση με τα μηχανικά τουρνικέ, η συσκευή μειώνει τον κίνδυνο νεκρωσης των νεύρων.[25][26]
Η έκδοση χειρουργικού τουρνικέ είναι εντελώς αποστειρωμένη και παρέχει βελτιωμένη χειρουργική προσβασιμότητα λόγω του στενού προφίλ της που οδηγεί σε μεγαλύτερο χειρουργικό πεδίο. Έχει βρεθεί ότι είναι μια ασφαλής εναλλακτική μέθοδος για τις περισσότερες επεμβάσεις ορθοπεδικών στα άκρα, αλλά δεν αντικαθιστά πλήρως τη χρήση σύγχρονων τουρνικέ.[27][28] Πιο πρόσφατα, το δακτυλωτό τουρνικέ σιλικόνης έχει χρησιμοποιηθεί στους τομείς της επείγουσας ιατρικής και των αγγειακών επεμβάσεων.[23][29]
Μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο στρατός των ΗΠΑ μείωσε τη χρήση του τουρνικέ επειδή ο χρόνος μεταξύ της εφαρμογής και της ιατρικής φροντίδας ήταν τόσο μεγάλος που η ζημιά από τη διακοπή της κυκλοφορίας ήταν χειρότερη από εκείνη από την απώλεια αίματος.
Από τις αρχές του 21ου αιώνα, οι αρχές των ΗΠΑ έχουν επαναφέρει τη χρήση του τόσο σε στρατιωτικές όσο και σε μη στρατιωτικές καταστάσεις, επειδή οι καθυστερήσεις στην επέμβαση έχουν μειωθεί δραματικά. Η αστυνομία της Πολιτείας της Βιρτζίνια και τα αστυνομικά τμήματα στο Ντάλας, στη Φιλαδέλφεια και σε άλλες μεγάλες πόλεις των ΗΠΑ παρέχουν τουρνικέ στα στελέχη τους όπως και άλλους επιδέσμους.
Στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, μόνο το 2 τοις εκατό των στρατιωτών με σοβαρή αιμορραγία πέθαναν σε σύγκριση με το 7 τοις εκατό στον πόλεμο του Βιετνάμ, εν μέρει λόγω του συνδυασμού των τουρνικέ και της άμεσης επέμβασης από χειρουργούς ιατρούς. Εκτιμάται ότι μεταξύ ετών 2005 και 2011, τα τουρνικέ έσωσαν 2.000 ζωές Αμερικανών στρατιωτών κατά τις πολεμικές συρράξεις στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.[30]
Σε μη στρατιωτική χρήση, οι αναδυόμενες πρακτικές περιλαμβάνουν τη μεταφορά ασθενών με τουρνικέ ακόμη και πριν φτάσουν τα μέσα επέιγουσας ανάγκης και τη συμπερίληψη τουρνικέ με απινιδωτές για χρήση άμεσης παροχής πρώτων βοηθειών.