Φεγίσα Λιλέσα | |
---|---|
![]() Ο Λιλέσα στον Μαραθώνιο του Βερολίνου το 2015 | |
Προσωπικές Πληροφορίες | |
Γέννηση | 1 Φεβρουαρίου 1990 Τζέλντου, Αιθιοπία |
Άθλημα | |
Χώρα | ![]() |
Άθλημα | Στίβος |
Αγώνισμα | Μαραθώνιος |
Ο Φεγίσα Λιλέσα (ορόμο Fayyisaa Leellisaa, γενν. 1 Φεβρουαρίου 1990) είναι Αιθίοπας αθλητής στίβου, που ειδικεύεται στον μαραθώνιο[1]. Το σημαντικότερο επίτευγμά του είναι το αργυρό μετάλλιο που κατέκτησε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016. Το ατομικό ρεκόρ του είναι 2 ώρες 4 λεπτά και 52 δευτερόλεπτα, και σημειώθηκε το 2012 στο Μαραθώνιο του Σικάγου.[2]
Η πρώτη διεθνής αθλητική διοργάνωση στην οποία συμμετέσχε ο Λιλέσα ήταν το Παγκόσμιο πρωτάθλημα ανώμαλου δρόμου της IAAF το 2008 στο Εδιμβούργο, όπου τερμάτισε στη 14η θέση στον αγώνα των νέων, ωστόσο η θέση του αυτή βοήθησε την ομάδα της Αιθιοπίας να πάρει το αργυρό μετάλλιο στο ομαδικό.[3]
Στον πρώτο διεθνή μαραθώνιό του, τον Μαραθώνιο του Δουβλίνου το 2009, ο Λιλέσα τερμάτισε πρώτος, το ίδιο και στον Διεθνή μαραθώνιο του Σιαμέν το επόμενο έτος. Οι χρόνοι του ήταν επίσης εντυπωσιακοί για πρωτοεμφανιζόμενο: στο Δουβλίνο σημείωσε 2:09:12, μόλις 5 δευτερόλεπτα πάνω από το ρεκόρ διαδρομής[4], ενώ στο Σιαμέν κατέρριψε το αντίστοιχο ρεκόρ με 2:08:47.[5] Ακόμα καλύτερος ήταν ο χρόνος του στον Μαραθώνιο του Ρότερνταμ, 2:05:23, καθιστώντας τον τον τρίτο ταχύτερο Αιθίοπα στον μαραθώνιο στην έως τότε ιστορία, μετά τους Χαϊλέ Γκεμπρεσελασιέ και Τσεγκάγιε Κεμπέντε. Ωστόσο εδώ οι συνθήκες ήταν καλύτερες, η κούρσα πολύ γρήγορη, κι έτσι ο Λιλέσα τερμάτισε τέταρτος, πίσω από τρεις Κενυάτες δρομείς (τους Μακάου, Μουτάι και Κιπρούτο).[6] Τον Οκτώβριο του 2010 ο Λιλέσα έτρεξε στον Μαραθώνιο του Σικάγου, όπου διετήρησε την επαφή με τους δύο προπορευόμενους μέχρι το 32ο χιλιόμετρο, αλλά κατόπιν έμεινε πίσω και τερμάτισε τρίτος με χρόνο 2:08:10.[7]
Το 2011 δεν άρχισε τόσο καλά για τον Λιλέσα (17ος στο παγκόσμιο ανώμαλου δρόμου[8], έβδομος στον Μαραθώνιο του Ρότερνταμ[9]), ωστόσο επιλέχθηκε για να εκπροσωπήσει την Αιθιοπία στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Ν. Κορέας, όπου έκανε τον ταχύτερό του μαραθώνιο της χρονιάς με 2:10:32 και κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο.[10]
Το 2012, με σημαντική βελτίωση στο αγώνισμα του ημιμαραθώνιου, ο αθλητής κέρδισε τον Ημιμαραθώνιο του Χιούστον με νέο ρεκόρ διαδρομής, 59:22.[11][12] Τον επόμενο μήνα έτρεξε στον Ημιμαραθώνιο του Ρας αλ Χαϊμά, αλλά ήταν δύο λεπτά αργότερος και τερμάτισε στην πέμπτη θέση.[13] Τον Μάρτιο ήρθε τρίτος στον Ημιμαραθώνιο της Νέας Υόρκης, πίσω από τον συμπατριώτη του Ντεριμπά Μέργκα.[14] Δεν επιλέχθηκε ως μέλος της αιθιοπικής ομάδας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 και τον Ιούλιο ήταν δεύτερος στον Ημιμαραθώνιο της Μπογκοτά.[15] Επιστρέφοντας στον μαραθώνιο, στη διοργάνωση το Σικάγου του 2012 «μονομάχησε» με τον Τσεγκάγιε Κεμπέντε προς το τέλος της διαδρομής και τερμάτισε δεύτερος με νέο ατομικό ρεκόρ 2:04:52.[16] Διετήρησε τον τίτλο του νικητή στον Ημιμαραθώνιο του Χιούστον 2013.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016 στο Ρίο ντε Τζανέιρο, όπου κέρδισε το αργυρό μετάλλιο στον μαραθώνιο, ο Φεγίσα Λιλέσα σταύρωσε τους καρπούς των χεριών του στον τερματισμό του αγώνα, ως σημείο υποστηρίξεως προς την εθνότητά του των Ορόμο, τους οποίους η κυβέρνηση ήθελε να εκδιώξει από την περιοχή της πρωτεύουσας της Αιθιοπίας προκειμένου να παραχωρήσει τη γη τους σε πρόγραμμα βιομηχανικής αναπτύξεως, γεγονός που είχε δημιουργήσει ταραχές τον Νοέμβριο του 2015 και τους επόμενους μήνες. Οι Ορόμο χρησιμοποιούσαν την ίδια χειρονομία στις διαδηλώσεις τους. Ο Φεγίσα δήλωσε ότι η χειρονομία του ίσως να προκαλούσε αντεκδίκηση του καθεστώτος κατά την επιστροφή του και ότι ίσως θα έπρεπε να εγκαταλείψει την πατρίδα του.[17][18][19] Σε μια συνέντευξη τύπου στην Ουάσινγκτον στις 14 Σεπτεμβρίου 2016, ο αθλητής απεύθυνε έκκληση προς τη διεθνή κοινότητα, ιδίως τις ΗΠΑ ως συμμάχους της Αιθιοπίας, να πιέσουν την κυβέρνηση της χώρας του να σεβαστεί τα δικαιώματα του λαού, ώστε να μην εξελιχθούν σε εθνοτική σύγκρουση οι διαμαρτυρίες. Παρά τη στάση του, ο Φεγίσα Λιλέσα δήλωσε ότι και πάλι θα επιθυμούσε να αγωνίζεται με τα «χρώματα» της Αιθιοπίας.[20]
Μετά την παραίτηση του Αιθίοπα πρωθυπουργού Χαϊλεμαριάμ Ντεσαλέν τον Μάρτιο του 2018, ο διάδοχός του Άμπιι Αχμέτ (ο πρώτος Ορόμο πρωθυπουργός της Αιθιοπίας) ενεθάρρυνε τον αθλητή να επιστρέψει στη χώρα του, όπως και έγινε τον Οκτώβριο του 2018, λήγοντας τη διετή αυτοεξορία του.[21] Το 2021 ο Λιλέσα εντάχθηκε στον αιθιοπικό στρατό προκειμένου να πολεμήσει στον Πόλεμο κατά των Τιγκράι.[22]