Φραγκίσκος της Γαλλίας (1518-1536)

Φραγκίσκος Γ΄ της Βρεττάνης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		François de France (Γαλλικά)
Γέννηση28  Φεβρουαρίου 1518[1]
Αμπουάζ
Θάνατος10  Αυγούστου 1536
castel of Tournon
Αιτία θανάτουφυματίωση
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΒασιλική Σαιν-Ντενί
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΓονείςΦραγκίσκος Α΄ της Γαλλίας[2] και Κλαυδία της Γαλλίας (1499-1524)[2]
ΑδέλφιαΜαγδαληνή της Γαλλίας
Μαργαρίτα της Γαλλίας
Καρλόττα της Γαλλίας
Κάρολος των Βαλουά
Ερρίκος Β΄ της Γαλλίας
ΟικογένειαΟίκος του Βαλουά
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Φραγκίσκος Γ' της Βρετάνης (28 Φεβρουαρίου 1518 - 10 Αυγούστου 1536[3][4]) από τον Οίκο των Βαλουά-Ορλεάνης-Ανγκουλέμ ήταν δούκας της Βρετάνης και δελφίνος της Γαλλίας σαν μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του βασιλιά της Γαλλίας Φραγκίσκου Α΄ και της πρώτης συζύγου του Κλαυδίας των Βαλουά-Ορλεάνης δούκισσας της Βρετάνης, κόρης του Λουδοβίκου ΙΒ΄ της Γαλλίας[5]. Ο δελφίνος βαπτίστηκε το Μάιο του 1518 στην Αμπουάζ, όπου ο Λεονάρντο ντα Βίντσι είχε σχεδιάσει τις διακοσμήσεις και είχε οργανώσει την εορτή[6].

Δούκας της Βρετάνης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε βρεφική ηλικία ο πατέρας του τον μνήστευσε με τη Μαρία Τυδώρ η οποία ήταν 4 χρόνια μεγαλύτερή του, αλλά ο αρραβώνας τελικά χάλασε. Το 1524 σε ηλικία 6 ετών διαδέχθηκε τη μητέρα του στο δουκάτο της Βρετάνης σαν Φραγκίσκος Γ', αλλά επειδή ήταν ανήλικος, το δουκάτο συνέχισε να διοικείται από τον βασιλιά[7]. Το 1532 όταν ενηλικιώθηκε, έγινε δούκας της Βρετάνης ο τελαυταίος, καθώς το 1532 με ψηφοφορία η διαδοχή του δουκάτου είχε συνδεθεί με το γαλλικό στέμμα και όχι με τη γραμμή διαδοχής των δουκών της Βρετάνης[8], ενώ με το θάνατό του το 1536 το δουκάτο έγινε οριστικά Γαλλική επαρχία[9].

Αιχμάλωτος των Ισπανών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πατέρας του Φραγκίσκος Α΄ της Γαλλίας συνετρίβη στη μάχη της Παβίας (1525) από τους Ισπανούς, τραυματίστηκε και μεταφέρθηκε αιχμάλωτος στην αυλή του Καρόλου Ε΄ της Γερμανίας για έναν χρόνο· στη συνέχεια ελευθερώθηκε (1526), αφού υπέγραψε την -ταπεινωτική γι'αυτόν- Συνθήκη της Μαδρίτης. Για να εξασφαλίσει την τήρηση των όρων της συμφωνίας ο αυτοκράτορας Κάρολος Ε' ζήτησε από τον Γάλλο βασιλιά σαν ομήρους τους 2 μεγαλύτερους γιους του: τον 8χρονο δελφίνο Φραγκίσκο και τον 7χρονο Ερρίκο (Β΄) στην αυλή του στη Μαδρίτη για τρία χρόνια· ο Φραγκίσκος Α' συμφώνησε. Η ανταλλαγή έγινε στις 15 Μαρτίου 1526 στα σύνορα Ισπανίας και Γαλλίας· η παραμονή στην Ισπανική αυλή σημάδεψε έντονα την ψυχολογία των δυο παιδιών για το υπόλοιπο της ζωής τους[10][11].

Το τέλος του

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Αύγουστο του 1536 ο Φραγκίσκος αρρώστησε, αφού ήπιε ένα ποτήρι παγωμένο νερό και πέθανε λίγες μέρες αργότερα στις 10 Αυγούστου 1536 στο Σατώ ντε Τουρνόν[12]. Χωρίς προφανή αιτία, ο πρόωρος θάνατός του έγινε αιτία για φήμες την εποχή εκείνη για δηλητηρίαση, κάτι που σήμερα θεωρείται λιγότερο πιθανό από τους ιστορικούς[13]. Στην αρχή αίτιος θεωρήθηκε ο κόμης Μοντεκούκολι[14], ο οποίος τού έφερε ένα ποτήρι νερό ύστερα από έναν αγώνα τέννις στο Tουρνόν. Ο πατέρας του Φραγκίσκος Α΄, πεπεισμένος ότι την εντολή έδωσε ο Κάρολος Ε΄, συνέλαβε τον κόμη, ο οποίος καταδικάστηκε και εκτελέστηκε στη Λυών παρουσία του Φραγκίσκου Α΄ και της Αυλής[14]. Η πιθανότητα φυσικού θανάτου από πλευρίτιδα, που είχε αποκτήσει κατά τη διάρκεια της παραμονής του στις ανθυγιεινές συνθήκες κράτησής του στα ισπανικά φρούρια, παραμένει η πιθανότερη αιτία θανάτου του[15][13]. Τον διαδέχθηκε ο αδελφός του Ερρίκος Β΄ της Γαλλίας.

Πρόγονοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
8. Ιωάννης της Ορλεάνης (1399-1467)
 
 
 
 
 
 
 
4. Κάρολος της Ορλεάνης (1459-1496)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
9. Μαργαρίτα του Ροάν
 
 
 
 
 
 
 
2. Φραγκίσκος Α΄ της Γαλλίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
10. Φίλιππος Β΄ της Σαβοΐας
 
 
 
 
 
 
 
5. Λουίζα της Σαβοΐας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
11. Μαργαρίτα των Βουρβόνων
 
 
 
 
 
 
 
1. Φραγκίσκος Γ΄ δούκας της Βρετάνης
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
12. Κάρολος Α΄ της Ορλεάνης
 
 
 
 
 
 
 
6. Λουδοβίκος ΙΒ΄ της Γαλλίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
13. Μαρία της Κλέβης, δούκισσα της Ορλεάνης
 
 
 
 
 
 
 
3. Κλαυδία της Βρετάνης
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
14. Φραγκίσκος Β΄ της Βρετάνης
 
 
 
 
 
 
 
7. Άννα της Βρετάνης
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
15. Μαργαρίτα της Φουά
 
 
 
 
 
 

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 169964824.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  3. ↑ Francis III, Duke of Brittany[νεκρός σύνδεσμος]
  4. ↑ Claude of France, Queen of France
  5. ↑ DK Eyewitness Travel Guide: Brittany: Brittany σελ. 43
  6. ↑ «LEONARD DE VINCI AU CHATEAU DU CLOS LUCE σελ. 7» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 24 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2017. 
  7. ↑ BRETAGNE
  8. ↑ Francis III, Duke of Brittany - Duchy of Brittany
  9. ↑ The Valois: Kings of France 1328-1589, σελ. 118
  10. ↑ King François I of France’s Sons are Held Hostage by the Holy Roman Emperor Charles V
  11. ↑ Monarchs of the Renaissance: The Lives and Reigns of 42 European Kings and Queens, σελ. 211
  12. ↑ Ο βασιλιάς και η συνοδεία του ήταν στο Saint-Vallier στις 5 και 6 Αυγούστου, όπως αποδεικνύεται από τα έγγραφα τού βασιλιά: Catalogue des actes de François Ier : 1535-avril 1539 (« Collection des ordonnances des rois de France », 3), Paris, Académie des sciences morales et politiques, Imprimerie nationale, 1889, n° 8598 ; Rémy Scheurer, Correspondance du cardinal Jean du Bellay, 2, 1535-1536, Droz, 1973, p. 412, n° 397.
  13. ↑ 13,0 13,1 Pierre-Louis Roederer, Pierre Antoine Noël Bruno Daru (comte), Louis XII et François 1er : ou Mémoires pour servir à une nouvelle histoire de leur règne, Volume 2, 1825
  14. ↑ 14,0 14,1 Jules-Antoine Taschereau, Revue rétrospective, ou bibliothèque historique, Volumes 2-3, 1835
  15. ↑ Voltaire, Dictionnaire philosophique, 1838