Χενεραλίφε

Συντεταγμένες: 37°10′37″N 3°35′7″W / 37.17694°N 3.58528°W / 37.17694; -3.58528

Μνημείο Παγκόσμιας
Κληρονομιάς της UNESCO
Αλάμπρα, Χενεραλίφε, Αλμπαϊσίν, Γρανάδα
Επίσημο όνομα στον κατάλογο μνημείων Π.Κ.
Χάρτης
Χώρα μέλος Ισπανία
ΤύποςΠολιτισμικό
Κριτήριαi,iii, iv
Ταυτότητα314
ΠεριοχήΕυρώπη
Ιστορικό εγγραφής
Εγγραφή1984 (8η συνεδρίαση)

Το Παλάτι της Χενεραλίφε (Palacio de Generalife, Αραβικά: Jannat al-'Arif - ο Κήπος του Αρχιτέκτονα) ήταν το θερινό παλάτι και εξοχική κατοικία των Νασριδών σουλτάνων της Γρανάδας.

Το παλάτι και οι κήποι κατασκευάστηκαν κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Μωχάμεντ του Γ’ (Muhammad III, 1302-1309) και αναδιακοσμήθηκαν από τον Αμπού Α' Γουαλίντ Ισμαήλ (Abu I-Walid Isma'il, 1313-1324).

Το σύμπλεγμα αποτελείται από το Αίθριο του Καναλιού (Patio de la Acequia), στο οποίο έχει μία δεξαμενή περιτριγυρισμένη από παρτέρια λουλουδιών, σιντριβάνια, κιονοστοιχίες και περίπτερα, και τον Κήπο του Σουλτάνου (Jardín de la Sultana). Ο κήπος θεωρείται πως είναι το καλύτερα διατηρημένο δείγμα των Μεσαιωνικών κήπων της παλαιάς Ανδαλουσίας (Αλ–Ανταλούς, Al-Andalus). Αρχικά το παλάτι συνδέονταν με την Αλάμπρα με ένα σκεπαμένο πέρασμα πάνω από ένα φαράγγι, το οποίο χωρίσει τα δύο παλάτια. Η Χενεραλίφε είναι ένας από τους παλαιότερους Μαυριτανικούς κήπους[1].

Άποψη των κήπων του Χενεραλίφε, σε λιθογραφία της περιόδου μεταξύ 1836 και 1837.

Οι κήποι, όπως είναι στη σημερινή μορφή τους, άρχισαν να δημιουργούνται το 1931 και ολοκληρώθηκαν από τον Φρανθίσκο Πριέτο Μορένο (Francisco Prieto Moreno) το 1951. Τα μονοπάτια είναι στρωμένα, κατά το παραδοσιακό στυλ της Γρανάδας, με μωσαϊκό από χαλίκια, λευκά από τον ποταμό Ντάρρο και μαύρα από τον ποταμό Χενίλ (Genil)[2].

Ανακηρύχθηκε μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς από την UNESCO το 1984, μαζί με την Αλάμπρα (Alhambra) και το Αλμπαϊσίν (Albaicín).

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Burton, Rosemary and Cavendish, Richard (2003). Wonders of the World: 100 Great Man-Made Treasures of Civilization. Sterling Publishing Company, Inc., ISBN 1-58663-751-7, p.27.
  2. ↑ Núñez, J. Agustín (Ed.). (2002). Muslim and Christian Granada. Edilux. ISBN 84-95856-07-7.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]