Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Χουάν Κάρλος των Βουρβόνων | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Jean de Bourbon (Γαλλικά) |
Γέννηση | 15 Μαΐου 1822[1][2][3] Αρανχουέθ |
Θάνατος | 18 Νοεμβρίου 1887[3] Μπράιτον |
Τόπος ταφής | Trieste Cathedral |
Χώρα πολιτογράφησης | Ισπανία Γαλλία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | φωτογράφος[3] |
Περίοδος ακμής | 1855[4] |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Μαρία Βεατρίκη της Αυστρίας-Έστε (1847–άγνωστη τιμή)[5] |
Τέκνα | Κάρολος των Βουρβόνων (1848-1909) Αλφόνσος Κάρλος των Βουρβόνων |
Γονείς | Κάρολος των Βουρβόνων και Μαρία Φραγκίσκη της Μπραγκάνσα |
Θετοί γονείς | Μαρία Τερέζα της Μπραγκάνσα |
Αδέλφια | Κάρολος των Βουρβόνων (μεγαλύτερος αδελφός) Φερδινάνδος των Βουρβόνων-Ισπανίας (νεότερος αδερφός) |
Οικογένεια | Οίκος των Βουρβόνων-Ισπανίας |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Carlist pretender to the Spanish throne |
Βραβεύσεις | Ιππότης του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος τάγμα του Αγίου Ανδρέα |
Θυρεός | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο δον Χουάν Κάρλος Μαρία Ισίδωρος, ισπαν. Juan Carlos Maía Isidro de Borbón, Conte de Montizón (15 Μαΐου 1822 - 18 Νοεμβρίου 1887) από τον Οίκο των βουρβόνων-Ισπανίας ήταν πρίγκιπας της Ισπανίας & κόμης του Μοντιθόν. Έγινε ο Καρλίστας διεκδικητής του Ισπανικού θρόνου (1860 - 1887) και διεκδικητής του Γαλλικού θρόνου (1883 - 1887) ως Ιωάννης Γ΄.
Ήταν ο δεύτερος γιος του Ισπανού ινφάντη δον Κάρλος κόμη της Μολίνα και της Μαρίας-Φραγκίσκης των Μπαγκάνσα, κόρης του Ιωάννη ΣΤ΄ της Πορτογαλίας.
Τον Μάρτιο του 1833 η οικογένεια του μετακινήθηκε στην Πορτογαλία, ενώ τον προσεχή Σεπτέμβριο απεβίωσε ο θείος του Φερδινάνδος Ζ΄ της Ισπανίας. Ο πατέρας του μετέβη στη Μαδρίτη για να διεκδικήσει τα δικαιώματά του στον θρόνο, αφού ο αδελφός του είχε πεθάνει χωρίς γιο, όμως τον θρόνο είχε καταλάβει η κόρη τού Φερδινάνδου Ζ΄, η Ισαβέλλα Β΄ και η μητέρα της Μαρία Χριστίνα των Βουρβόνων-Δύο Σικελιών (1806-1878).
Κατά την διάρκεια του Α΄ Καρλικού Πολέμου, δεν έπαιξε κανένα ρόλο, λόγω της πολύ μικρής του ηλικίας και μεταφέρθηκε στο Λονδίνο σε ασφαλή τοποθεσία. Στις 15 Ιανουαρίου 1837 το Ανώτατο Ισπανικό Δικαστήριο, που ελεγχόταν από την Μαρία-Χριστίνα, έβγαλε νόμο που κήρυξε τον Κάρλο, τους τρεις γιους του και όλους τους απογόνους του έκπτωτους από το Ισπανικό στέμμα, ενώ παράλληλα τους αφαιρέθηκε και ο τίτλος του πρίγκιπα (infante). Αυτόν τον νόμο ο Κάρλος και οι γιοί του δεν τον αναγνώρισαν.
Παντρεύτηκε τη Μαρία-Βεατρίκη της Αυστρίας-Έστε. Λόγω της επανάστασης του 1848, το ζεύγος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Μόντενα. Κατέφυγε αρχικά στην Αυστρία και τελικά στο Λονδίνο, όπου γεννήθηκε εκεί ο δεύτερος γιος τους. Παρά το πνεύμα συντηρητικού αυταρχισμού της οικογένειάς του και της γυναίκας του ακόμη, ο ίδιος διακατεχόταν από ιδέες φιλελευθερισμού. Χώρισε τη σύζυγο του, που επέστρεψε στην Μόντενα.
Δεν έπαιξε κανέναν σημαντικό ρόλο στον Β΄ Καρλικό πόλεμο, τον οποίο είχε αναλάβει ο μεγάλος αδελφός του Κάρολος-Λουδοβίκος κόμης του Μοντεμολίν. Τον Απρίλιο του 1860 συνελήφθη από τα στρατεύματα της Ισαβέλλας Β΄ και πιέστηκε να υπογράψει δήλωση παραίτησης των δικαιωμάτων του από τον Ισπανικό θρόνο. Τότε ο Χουάν έκανε δήλωση, με την οποία ανακήρυσσε τον εαυτό του βασιλιά της Ισπανίας υπό το όνομα Χουάν Β΄[6], κάτι που έβγαλε τους οπαδούς του Καρλιστές παράνομους, αρνούμενοι να τον υποστηρίξουν.
Ο Κάρολος-Λουδοβίκος εν τω μεταξύ με νέα δήλωση αρνήθηκε την παραίτησή του, λέγοντας ότι έγινε υπό την απειλή βίας, οπότε ήρθε και σε σύγκρουση με τον αδελφό του, Χουάν. Έτσι ως τον αιφνίδιο θάνατο του Καρόλου-Λουδοβίκου την επόμενη χρονιά, υπήρχαν δύο διεκδικητές του Ισπανικού θρόνου από την πλευρά των Καρλιστών.
Εν τω μεταξύ η κυβέρνηση της Ισαβέλλας Β΄ είχε αρχίσει να παρακμάζει και να γίνεται αντιδημοφιλής. Ο μεγαλύτερος γιος του, Κάρλος δούκας της Μαδρίτης το 1866, 18 ετών τότε, ζήτησε από τον πατέρα του να παραιτηθεί υπέρ του. Αυτός το αρνήθηκε, κάτι που έκανε δύο χρόνια αργότερα (1868), όπου στον Γ΄ Καρλικό Πόλεμο έγινε ένθερμος υποστηρικτής του γιου του, στην προσπάθειά του να ανέβει στον Ισπανικό θρόνο.
Μετά την παραίτηση ζούσε μόνιμα στην Αγγλία ως τον θάνατο του. Νυμφεύτηκε μιία άσημη Αγγλίδα και έκανε μία κόρη και έναν γιο, που πήρε το όνομα κος Μονταγκύ.
Το (1883), με το τέλος του μακρινού του εξαδέλφου Ερρίκου Ε΄ Βασιλιά της Γαλλίας για 7 μέρες το 1830 και από το 1844 διεκδικητή του Γαλλικού θρόνου, ο Χουάν απέκτησε δικαιώματα και στο Γαλλικό στέμμα. Η χήρα τού Ερρίκου Μαρία-Θηρεσία της Αυστρίας-Έστε τον υποστήριξε σαν μνηστήρα του Γαλλικού θρόνου, λόγω του ότι ήταν αδελφή της συζύγου του· επίσης ο Χουάν ήταν απ' ευθείας απόγονος του ίδιου του μεγάλου βασιλιά Λουδοβίκου ΙΔ΄ της Γαλλίας. Έκανε και μία έντονη διακήρυξη επάνω σε αυτό, που δεν λήφθηκε σοβαρά υπ' όψιν.
Νυμφεύτηκε το 1847) τη Μαρία-Βεατρίκη των Αψβούργων-Λωρραίνης, κόρη του Φραγκίσκου Δ΄ δούκα της Μόντενα και έκαναν τέκνα: