14413 Geiger | |
asteroido | |
asteroido | |
---|---|
Oficiala nomo | 14413 Geiger |
Aliaj nomoj | 1991 RT3 ; 1977 PX1 ; 1984 SB3 |
Nomita laŭ | Hans Geiger vd |
Malkovro | |
Malkovrintoj | Freimut Börngen kaj Lutz D. Schmadel |
Dato de malkovro | 5-a de septembro 1991 |
Loko de malkovro | Tautenburg (Germanio) |
Orbitaj ecoj | |
Asteroida familio | asteroida zono vd |
Granda duonakso - Periapsido - Apoapsido |
342,238 Gm (2,288 AU) 291,758 Gm (1,950 AU) 392,717 Gm (2,625 AU) |
Discentreco | 0,1475 |
Meza anomaliangulo | 228,839° |
Klinangulo | 5,011° |
Periodo | 1263,870 tagoj (3,460 jaroj) |
Meza cirkulrapido | 19,69 km/s |
Longitudo de suprenira nodo |
224,108° |
Argum. de periapsido | 177,405° |
Terdistanco - Minimuma |
143,365 Gm (0,9583 AU) |
Fizikaj ecoj | |
Diametro | 3,848 km vd |
Atmosferaj kaj surfacaj ecoj | |
Geometria albedo | 0,227 vd |
Observaj ecoj | |
Absoluta magnitudo | 14,2 |
14413 Geiger estas asteroido de la asteroida zono, malkovrita la 5-a de septembro 1991 de la germanaj astronomoj Freimut Börngen kaj Lutz D. Schmadel elde la Observatorio Karl Schwarzschild en Tautenburg (Germanio).
Ĝi estas nomita en memoro de la germana fizikisto Hans Geiger (1882–1945), kiu studis la radiaktivecon kaj la difuzon de la alfa-partikloj. Kun Walther Müller, li inventis la Geiger-nombrilon (aŭ GM-nombrilon), kiu iĝis grava mezurilo en nuklea fiziko. Kun Karl Scheel li eldonis la Handbuch der Physik en 24 volumoj (1926 - 1929).
Antaŭe: | Listo de asteroidoj (14001 - 15000) | Poste: |
---|---|---|
14412 Wolflojewski | 14413 Geiger | (14414) 1991 RF6 |