Adrien Proust | |
---|---|
Persona informo | |
Naskiĝo | 18-an de marto 1834 en Illiers-Combray |
Morto | 26-an de novembro 1903 (69-jaraĝa) en Parizo |
Tombo | Tombejo Père-Lachaise, 85 48° 51′ 47″ Nordo 2° 23′ 42″ Oriento / 48.863071 °N, 2.394975 °O (mapo) Marcel Proust's tomb (en) |
Lingvoj | franca |
Ŝtataneco | Francio |
Alma mater | Universitato de Parizo |
Familio | |
Edz(in)o | Jeanne-Clémence Proust (en) |
Infanoj | Marcel Proust, Robert Proust (mul) |
Okupo | |
Okupo | kuracisto universitata instruisto patologo |
Adrien PROUST (Illiers, 18a de Marto 1834 - Parizo, 1903) estis franca kuracisto, konata pro sia profesia laboro kaj pro sia politika agado dum la Tria Respubliko kaj ĉar li estis la patro de la verkisto Marcel Proust.
Li laboris inter la hospitalo Hôtel-Dieu de Parizo, la Fakultato de Medicino de Sorbono kaj la Publika Administracio, kiu fidis al li kelkajn misiojn por eviti la pesto kaj la ĥoleron. En 1869, li estis sendita en misio al Rusio kaj Persio por fari studojn pri la ĥolero; tiukadre, li vizitis ankaŭ Atenon, Konstantinopolon, Mesinon kaj kelkajn lokojn en Germanio.[1][2]
Gabriel García Márquez, en sia romano Amo en la tempoj de ĥolero citas Proust kiel "la plej bonkvalita epidemiologo siatempa".
Proust edziĝis en 1870 al Jeanne Weil, kaj la paro havis du filojn, nome Marcel (1871) kaj Robert (1873, same kuracisto kaj eldonisto de la korespondado de sia frato). Marcel portretis en "Reserĉe al la perdita tempo" sian patron kiel homo priokupita kaj severa, kontraŭa principe al la decido de sia filo dediĉi sin al la literaturo.