Kiel filologo li faris gravajn kontribuojn al la ĝenerala lingviko, la prahistoria aŭ hindeŭropa, la grekalatina kaj tiu de la espofcont ("español oficial contemporáneo", hispana oficiala nuntempa). Lia ĝenerala teorio pri lingvo aperas disvolvigita en la trilogio formata de Del lenguaje, De la construcción (Del lenguaje II) kaj Del aparato (Del lenguaje III) kaj en la artikoloj kompilitaj en la volumo Hablando de lo que habla. Estudios de lenguaje (Nacia Premio pri Eseo de 1990). En 2009 oni publikigis lian trilogion Elementos gramaticales, kiel lernolibron por iniciati en la gramatiko la junulojn.
Liaj plej elstaraj verkoj rilataj al la pensara fako estas la jenaj: Lecturas presocráticas, Lecturas presocráticas II. Razón común. Edición crítica, ordenación, traducción y comentario de los restos del libro de Heráclito, Contra el tiempo, De Dios kaj Contra la Realidad.
Kiel poeto li publikigis, inter aliaj, Canciones y soliloquios, Más canciones y soliloquios, Del tren (83 notas o canciones), Libro de conjuros, Ramo de romances y baladas, Sermón de ser y no ser, Valorio 42 veces, Relato de amor kaj 4 canciones de amor perdido y el cínife. Estas li aŭtoro de diversaj teatraĵoj kiaj Ismena, Rey de una hora kaj Baraja del rey don Pedro (Nacia Premio de Teatroliteraturo de 1999).
Li eldonis ankaŭ diversajn seriojn de artikoloj kaj ĵurnalismaj kunlaboroj kiuj kolektas diversajn atakojn kontraŭ aspektoj de la nuna socio, kiaj Contra la Familia, Contra la Pareja, Contra la Paz, Contra la Democracia, Análisis de la Sociedad del Bienestar, Noticias desde abajo kaj Que no, que no.
Laŭ mendo de la unua prezidento de la regiona Komunumo de Madrido, nome Joaquín Leguina, li verkis la vortumadon de la Himno de Madrido, kontraŭ la simbola pago de unu peseto.
Pequeña introducción a la prosodia latina (malgranda enkonduko al la latina prozodo, Madrid: Sociedad de Estudios Clásicos, 1954).
Lalia, ensayos de estudio lingüístico de la sociedad (eseoj de lingva studo de la socio, Madrid: Siglo XXI, 1973).
Del ritmo del lenguaje (pri lingva ritmo, Barcelona: La Gaya Ciencia, 1975).
Del lenguaje (I) (pri lingvo, Zamora: Lucina, 1979; 2 ªed correg. 1991).
De la construcción (Del lenguaje II) (pri lingvokonstruo, Zamora: Lucina, 1983).
Del aparato (Del Lenguaje III) (pri lingvaparato, Zamora: Lucina, 1999).
Hablando de lo que habla. Estudios de lenguaje (Premio Nacional de Ensayo 1990) (parolante pri parolanta, Zamora: Lucina, 1989; 2ª ed. 1990; 3ª ed. 1990; 4ª ed. 1993).
Contra la Realidad, estudios de lenguas y cosas (kontraŭ realo, studoj de lingvoj kaj aĵoj, Zamora: Lucina, 2002).
Es. Estudio de gramática prehistórica (estas, studo de prahistoria gramatiko, Zamora: Lucina, 2003).
Tratado de Rítmica y Prosodia y de Métrica y Versificación (traktato pri ritmiko kaj prozodo kaj de metriko kaj versiko, Zamora: Lucina, 2006).
Elementos gramaticales, 3 t. (gramatikaj elementoj, Zamora: Lucina, 2009).
De los números (pri nombroj, Barcelona: La Gaya Ciencia, 1976).
Tradukoj kaj versioj de klasikaj aŭtoroj kaj grekaj kaj latinaj[redakti | redakti fonton]
Aristofano, Los carboneros (Akharneís) (la karbistoj). Versio ritma de A. García Calvo (Zamora: Lucina, 1981; 2a eld. 1998).
Heraklito, Razón común (Lecturas presocráticas II) (komuna racio). Eldono, ordigo, traduko kaj komentario de la restoj de la libro de Heraklito (Zamora: Lucina, 1985).
Homero, Ilíada. Versio ritma de Agustín García Calvo (Zamora: Lucina, 1995).
Ksenofono, Memorias de Sócrates, Apologio, Simposio (traduko, enkonduko kaj notoj) (Madrid: Alianza Editorial; 1967, Salvat, 1971).
Lecturas presocráticas (Zamora: Lucina, 1981: 3a eld. kun la traduko kaj komentario de Parmenido renovigita, 2001).
Lukrecio, De Rerum Natura / De la Realidad. krítika eldono kaj versio ritma de A. García Calvo (Zamora: Lucina, 1997).
Plaŭto, Pséudolo o Trompicón (ritma traduko, enkonduko kaj notoj) (Madrid: Cuadernos para el Diálogo, 1971).
Platono, Diálogos Socráticos, Apología, Teages, Los enamorados, - Cármides, Clitofonte (traduko, enkonduko kaj notoj) (Barcelona: Salvat Editores, 1972).
Poesía antigua (De Homero a Horacio) (Zamora: Lucina, 1992).
Sokrato (en Enciclopedia Universitas, t.II, fasc.30), (Barcelona: Salvat Editores, 1972).
Sofoklo, Edipo Rey. Versio ritma de A.García Calvo (Zamora: Lucina, 1982; 2a eld. 1988; 3ªed. 1993).
Vergilio (biografia studo kaj versio ritma de Bukolikoj de la libro IV de la Georgoj kaj de la libro VI de la Eneido) (Madrid: Júcar, 1976).
Sem Tob, Glosas de sabiduría o proverbios morales y otras rimas (kritika teksto, versio, enkonduko kaj komentario) (Madrid: Alianza Editorial, 1974).
Markizo de SadeLa filosofía en el "boudoir" (traduko kaj noto de Agustín García Calvo, ilustraĵoj de Bartoli. "Libros Buen Amor Loco Amor"). Ruedo Ibérico, Parizo, 1975 (reeld. Zamora: Lucina, 1980: 2a eld. 1988. Titolo ĉe tiuj zamoraj eldonoj: Instruir deleitando o Escuela de amor).
Shakespeare, William, Sonetos de amor (kritika teksto, traduko en verso, enkonduko kaj notoj) (Barcelona: Anagrama, 1974).
Shakespeare, William, Sueño de noche de verano (Zamora: Lucina, 1980: 2a eld. 1988: 3a eld. 1993).
Shakespeare, William, Macbeth. Ritma versio de A. García Calvo. (Zamora: Lucina, 1980).
Georges Brassens. 19 Canciones. Con versión para cantar de A. García Calvo (Zamora: Lucina, 1983).
Belli, Giuseppe-Gioachino, 47 sonetos romanescos con las versiones de Agustín García Calvo (Zamora: Lucina, 2006).
Valéry, Paul, Le Cimetière Marin / El Cementerio Marino con la versión rítmica de Agustín García Calvo (Zamora: Lucina, 2006).