Centra stacio | |
---|---|
filmo | |
Originala titolo | Central do Brasil |
Produktadlando | Brazilo Francio |
Originala lingvo | Portugala |
Kina aperdato | 1998 (Brazilo) |
Daŭro | 113 min |
Ĝenro | Dramaj filmoj |
Kameraado | Walter Carvalho |
Reĝisoro(j) | Walter Salles |
Produktisto(j) | Martine de Clermont-Tonnerre kaj Arthur Cohn |
Scenaro | Marcos Bernstein, João Emanuel Carneiro kaj Walter Salles |
Laŭ la verko de | --- |
Filmita en | Brazilo |
Loko de rakonto | Rio-de-Ĵanejro |
Muziko de | Jacques Morelembaum kaj Antonio Pinto |
Rolantoj | Fernanda Montenegro • Vinícius de Oliveira • Matheus Nachtergaele • Marília Pêra • Caio Junqueira • Otávio Augusto • Stella Freitas • Othon Bastos |
Laboratoriaj kaj optikaj efektoj | --- |
Distribuo | ??? |
Honorigoj | Ora Urso • premio Ora Globo de la plej bona internacia ne-anglalingva filmo • National Board of Review Award for Best Foreign Language Film • National Board of Review Award for Best Actress • plej bona aktorino • Los Angeles Film Critics Association Award for Best Actress • Satellite Award for Best Foreign Language Film • BAFTA Award for Best Film Not in the English Language |
IMDb | |
Central do Brasil (esperante: Centra stacio) estas drama filmo de la brazila reĝisoro Walter Salles el la jaro 1998. Du junaj aŭtoroj (Marcos Bernstein, João Emanuel Carneiro) verkis la scenaron laŭ ideo de Salles. La filmo gajnis Oran kaj Argentan Ursojn en la Festivalo de Berlino kaj pliajn internaciajn premiojn.
La pensiita instruistino Dora perlaboras kromsalajron kiel leterskribistino en la centra stacio de Rio de Janeiro. Ŝiaj klientoj estas simplaj homoj ne kapablaj mem verki leterojn, Dora skribas por ili leterojn al amatinoj, amikoj aŭ parencoj. Sed la pli multajn leterojn Dora ne forsendas, sed voĉlegas al sia amikino Irene por amuziĝi.
Iun tagon venas patrino kun sia naŭ-jara filo por skribigi al ties patro leteron, en kiu ŝi ĉagrenite postulas, ke li fine venu por renkonti sian filon. Tagon poste ŝi revenas por anstataŭi tiun koleran leteron per nova, pli afabla, en kiu ŝi anoncas baldaŭan viziton ĉe la patro.
Tuj post la diktado la patrino mortas en trafikakcidento. La knabo Josué, sola, ne havas monon nek planon kion fari kaj restas tutajn tagojn malgaje en la stacidomo, ĝis fine Dora kompatas lin kaj kunprenas lin al sia hejmo. Sed baldaŭ Dora forvendas la knabon al adoptoagentejo kontraŭ 2 mil dolaroj kaj aĉetas novan ŝikan televidilon.
La amikino Irene, kiu tre simpatiis kun la knabo, pridemandas Dora'n pri la subitaj apero de televidilo kaj malapero de Josué kaj ŝokite ekscias pri la agentejo, kiun ŝi suspektas pri organkomerco. Dora bedaŭras sian eraron kaj forrabas Josué el la agentejo de la infankomercistoj. Ĉar ili nun ne plu estas sekura en la urbo, Dora decidas akompani Josué al ties patro.
La filmo vigle rakontas pri diversaj amuzaj kaj seriozaj aventuroj dumvojaĝe (renkonto kaj romanco kun la ŝarĝaŭtomobilisto Cesar, kun pilgrimantoj survoje al pilgrimejo Bom Jesus, malsato pro manko de mono kaj malfacilaĵoj trovi la patron de Josué.
Festivalo de Berlino 1998 (Germanio)
Ora Globo 1999 (Usono)
Premio César 1999 (Francio)
Independent Spirit Awards 1999 (Usono)
Oskar-premio 1999 (Usono)
BAFTA 1999 (Britio)
Camerimage 1998 (Pollando)
Festivalo de Havano 1998 (Kubo)
Festivalo de San Sebastian 1998 (Hispanio)
Satellite Awards 1999 (Usono)
Margarida de Prata 1998 (Brazilo)
Troféu APCA 1999 (Brazilo)