Charo López

Charo López
Persona informo
Naskiĝo 28-an de oktobro 1943 (1943-10-28) (81-jaraĝa)
en Salamanko
Lingvoj hispana vd
Ŝtataneco Hispanio Redakti la valoron en Wikidata vd
Alma mater Universitato de Salamanko Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo aktoro
teatra aktoro Redakti la valoron en Wikidata vd
Aktiva dum 1965– vd
vd Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

María del Rosario López Piñuelas, konata kiel Charo López (Salamanko, 28a de oktobro 1943), estas hispana aktorino.[1]​ En 2021 la reĝisoro Chema de la Peña realigis dokumentan filmon Me cuesta hablar de mí; tiu filmo montras itineron de la aktorino ekde ŝia infanaĝo ĝis la filmado, kun atestoj de López en diversaj etapoj de ŝia vivo.[2]​

Biografio kaj kariero

[redakti | redakti fonton]

Dum universitata studado ŝi ekpartoprenis en teatra agado. Ŝi ekprofesiiĝis per la filmoj Ditirambo, de Gonzalo Suárez, kaj El hueso, de Antonio Giménez-Rico, en 1968.[3] Ŝi ankaŭ eklaboris en teatraj programoj de Televisión Española ekzemple en serioj Los camioneros, de Mario Camus, kaj El pícaro, de Fernando Fernán Gómez.

Ŝia ekkariero en kino komence de la 1970-aj jaroj centriĝis en vakeraj filmoj (El sol bajo la tierra, El bandido Malpelo) kaj aliaj ne tre bonkvalitaj filmoj kiuj nur uzis siajn fotogenion kaj belecon. Ŝia kunlaborado kun Gonzalo Suárez sekvis en El extraño caso del doctor Fausto (1969), La Regenta (1974) kaj Parranda (1977).

Ŝia famkonateco alvenis en 1980 per duaranga rolo en la televida serio Fortunata y Jacinta, de Mario Camus laŭ samnoma romano de Benito Pérez Galdós, kaj speciale per la rolulo de Clara Aldán en Los gozos y las sombras, sukcesa serio bazita ankaŭ sur samnoma romano de Gonzalo Torrente Ballester. Poste ŝi faris elstarajn laborojn por kino: La colmena kaj La vieja música, de Camus; Los paraísos perdidos, de Basilio Martín Patino; Tiempo de silencio, de Vicente Aranda kaj Lo más natural, de Josefina Molina. Gonzalo Suárez reĝisoris ŝin en la serio Los pazos de Ulloa kaj en la filmoj Epílogo, Don Juan en los infiernos kaj El detective y la muerte. Ŝi ne akceptis la rolon kiun Pedro Almodóvar proponis al ŝi en Matador (1986), ja aperis en Kika en 1993.

En 1997 ŝi aperis en Secretos del corazón, filmo de Montxo Armendáriz, kandidata al Oskar-premio kiu atingis la Goya-premion al la plej bona duaranga aktorino. Poste ŝi ludis mallongajn rolojn en Plenilunio, de Imanol Uribe, kaj Tiempos de azúcar, de Juan Luis Iborra, kaj protagonistis en Nudos kaj La soledad era esto.

Inter 1987 kaj 1989 ŝi faris teatran turneon en Argentino per Hay que deshacer la casa kaj Una jornada particular.[4]​ Ekde tiam, kiel aktorino kaj produktorino, ŝi preferis verkojn kiuj elstarigu siajn komediajn eblojn, inter kiuj Tengamos el sexo en paz kaj Carcajada salvaje, luditaj en diversaj epokoj ekde la 1990-aj jaroj. Ŝi estis protagonista ankaŭ en Los puentes de Madison, Memorias de Sarah Bernhardt kaj El otro lado.

Filmoj

[redakti | redakti fonton]
  • Plan Jack cero tres (1967)
  • El hueso (1968)
  • La vida sigue igual (1969)
  • Ditirambo (1969)
  • El extraño caso del doctor Fausto (1969)
  • Pastel de sangre (1971)
  • Me enveneno de azules (1971)
  • El bandido Malpelo (1971)
  • La guerrilla (1972)
  • El sol bajo la tierra (1972)
  • Don Yllán, el mágico de Toledo (1973)
  • La leyenda del alcalde de Zalamea (1973)
  • Las estrellas están verdes (1973)
  • La Regenta (1974) de Gonzalo Suárez
  • Madres solteras (1975)
  • La Raulito en libertad (1975)
  • Largo retorno (1975)
  • Las cuatro novias de Augusto Pérez (1976)
  • Manuela (1976)
  • El límite del amor (1976)
  • Ah sì? E io lo dico a Zzzzorro! (1976)
  • Luto riguroso (1977)
  • Parranda (1977)
  • Los placeres ocultos (1977)
  • Der Tiefstapler (1978)
  • Adiós, querida mamá (1980)
  • Historias de mujeres (1980)
  • El gran secreto (1980)
  • Tres mujeres de hoy (1980)
  • Anima - Symphonie phantastique (1981)
  • De camisa vieja a chaqueta nueva (Rafael Gil, 1982)
  • Adulterio nacional (1982)
  • La colmena (Mario Camus, 1982)
  • L'home ronyó, (1983)
  • Atrapado (1983)
  • Interior roig (1983)
  • Zama (1984)
  • Epílogo (1984)
  • Últimas tardes con Teresa (1984)
  • Crimen en familia (1985)
  • Los paraísos perdidos (1985)
  • La vieja música (1985)
  • Tiempo de silencio (1986)
  • El rey del mambo (1989)
  • Cómo levantar 1000 kilos (1991)
  • Lo más natural (1991)
  • Don Juan en los infiernos (1991)
  • La fiebre del oro (1993)
  • Kika (Pedro Almodóvar, 1993)
  • El día nunca, por la tarde (1994)
  • El detective y la muerte (1994)
  • Pasajes (1996)
  • Secretos del corazón (Montxo Armendáriz, 1997)
  • Plenilunio (Imanol Uribe, 2000)
  • Tiempos de azúcar (Juan Luis Iborra, 2001)
  • La soledad era esto (2002)
  • Nudos (2003)
  • Las llaves de la independencia (2004)
  • Habitación en alquiler (2006)
  • Rey Gitano (2015)
  • Margen de error (2019)
  • Baby (2020)
  • Alas de tiniebla (2021) (kurto)

Televido

[redakti | redakti fonton]
  • Días de Navidad (2019)
  • Fugitiva (2018)
  • Cuéntame cómo pasó (2016)
  • Camera café, 10a de novembro 2008
  • Clase media (1987)
  • La Voz humana
    • Eh, Joe (1a de aŭgusto 1986)
  • Los pazos de Ulloa (1985)
  • La máscara negra
    • Un baile de máscaras (21a de majo 1982)
  • Los gozos y las sombras (1982)
  • Fortunata y Jacinta (1980)
  • Curro Jiménez
    • La mujer de negro (9a de majo 1977)
  • Este señor de negro
    • Carola (19a de novembro 1975)
  • El quinto jinete
    • La familia Vourdalak (20 de oktobro 1975)
  • Silencio, estrenamos
    • 14 de agosto de 1974 (14a de aŭgusto 1974)
  • Noche de teatro
    • Águila de blasón (17a de majo 1974)
  • Los Libros
    • Cuentos de Giovani Bocaccio (4a de marto 1974)
    • El club de los suicidas (7a de decembro 1977)
  • El pícaro (1974)
    • Ĉapitro 7: De los sucesos que presenció Lucas una agitada noche en casa de un doctor
  • Juan y Manuela (1974)
  • Los camioneros
    • Ida y vuelta por el mismo camino (14a de januaro 1974)
  • Novela
    • La prima Phillis (12a de marto 1973)
    • Amor de perdición (28a de majo 1973)
    • Entre visillos (februaro-marto 1974)
    • Nada menos que todo un hombre (31a de januaro 1977)
  • Tres eran tres (1972-73)
  • Historias de Juan Español
    • 27a de septembro 1972
  • Ficciones
    • Gradiva (20a de januaro 1972)
    • El misterio de la carretera de Cintra (2a de marto 1972)
    • En defensa de un derecho (14a de aprilo 1973)
    • Crimen pasional casi perfecto (22a de septembro 1973)
    • El rey y la reina (17a de junio 1974)
    • La saga de Maruxa Canido (29a de julio 1974)
  • Las doce caras de Eva
    • Sagitario (5a de januaro 1972)
  • Teatro breve
    • El observatorio (2a de oktobro 1971)
  • Cuentos y leyendas
    • Tarde llega el desengaño (13a de marto 1969)
    • Ópera en Marineda (14a de januaro 1975)
    • Don Yllán, el Mágico de Toledo (21a de januaro 1975)
    • Los tres maridos burlados (31a de oktobro 1975)
  • Doce cuentos y una pesadilla
    • Por favor, compruebe el futuro (16a de septembro 1967)
  • Los Encuentros
    • Juego escondido (5a de aŭgusto 1967)
  • Estudio 1
    • Carlota (15a de decembro 1965)
    • El alcalde de Zalamea (26a de marto 1968)
    • El caballero de Olmedo (29a de oktobro 1968)
    • Bodas de cobre (11a de februaro 1972)
    • La hidalga limosnera (31a de marto 1972)
    • La muerte de un viajante (10a de novembro 1972)
    • La zorra y las uvas (16a de junio 1975)
    • Mesas separadas (23a de septembro 1979)
    • Maribel y la extraña familia (16a de marto 1980)
    • Los padres terribles (5a de oktobro 1980)

Teatro

[redakti | redakti fonton]
  • Ojos de agua (Adaptación de La Celestina, 2014)
  • La laguna dorada (2014)
  • Carcajada salvaje (2011)
  • El otro lado (2008)
  • Tengamos el sexo en paz (2006-2007)
  • El infierno (2005)
  • Las memorias de Sarah Bernhardt (2003)
  • Los puentes de Madison (2002)
  • Tengamos el sexo en paz (1995-1999)
  • Carcajada salvaje (1994-1995)
  • Hay que deshacer la casa (1988)
  • Una jornada particular (1987)
  • Los japoneses no esperan (1979)6​
  • La marquesa Rosalinda (1970)
  • El condenado por desconfiado (1970)
  • Los lunáticos (?)
  • La paz (?)

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. ↑ Pablo Lizcano entrevista a la actriz Charo López en "Autorretrato". Televisión española, 21a de februaro 1984.
  2. ↑ CALMA, TU LUZ Y. MI (22a de oktobro 2021), ME CUESTA HABLAR DE MI (SEMINCI) Un largometraje de Chema de la Peña, konsultita la 8an de marto 2022.
  3. ↑ Borau, José Luis, (1998) Diccionario del cine español. Academia de las Artes y las Ciencias Cinematográficas de España.
  4. ↑ Charo López en "Más estrellas que en el cielo", kun Terenci Moix. TVE, 1a de februaro 1989.

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]
  • En tiu ĉi artikolo estas uzita traduko de teksto el la artikolo Charo López en la hispana Vikipedio.
Bibliotekoj