Ernest Lluch

Por samtitola artikolo vidu la paĝon Ernest Lluch (Metroo de Barcelono).
     Tio estas kataluna nomo. La patronomo estas Lluch kaj la patrinonomo estas Martín


Ernest Lluch
Persona informo
Naskiĝo 21-an de januaro 1937 (1937-01-21)
en Vilassar de Mar
Morto 21-an de novembro 2000 (2000-11-21) (63-jaraĝa)
en Barcelono
Mortokialo Pafvundo Redakti la valoron en Wikidata
Tombo Maià de Montcal (en) Traduki, nínxol 174 Redakti la valoron en Wikidata
Lingvoj hispanakataluna
Ŝtataneco Hispanio Redakti la valoron en Wikidata
Alma mater Universitato de Barcelono
Universitato de Parizo Redakti la valoron en Wikidata
Subskribo Ernest Lluch
Familio
Frat(in)o Enric Lluch i Martín (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata
Edz(in)o Dolors Bramon i Planes (1966–1982) Redakti la valoron en Wikidata
Infanoj Eulàlia Lluch Bramon (en) Traduki, Rosa Lluch Bramon (en) Traduki, Mireia Lluch (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata
Okupo
Okupo ekonomikisto
universitata instruisto
politikisto
verkisto Redakti la valoron en Wikidata
Verkoj La via valenciana
vdr

Ernest Lluch i Martín (naskiĝis la  21-an de januaro 1937(nun 1937-01-21) en Vilassar de Mar, mortis la 21-an de novembro 2000 en Barcelono) estis hispana politikisto de PSC (Partio de la Socialistoj de Katalunio, katalune Partit dels Socialistes de Catalunya, hispane Partido de los Socialistas de Cataluña). Ministro pri Sano kaj Konsumo inter 1982 kaj 1986, li estis murdita de terorisma organizaĵo ETA kiam li estis 63-jarojn aĝa kaj retirita el politika vivo.

  • El pensamiento económico en Cataluña entre el renacimiento económico y la revolución industrial: la irrupción en la escuela clásica y la respuesta proteccionista (1970).
  • La vía valenciana (1975).
  • Acaecimientos De Manuel Belgrano, Fisiócrata, y su Traducción de las Máximas Generales Del Gobierno Económico De un Reyno Agricultor De François Quesnay . Ediciones Cultura Hispánica, Madrido (1984).
  • La Cataluña vencida del siglo XVIII: claroscuros de la ilustración, Edicions 62 (1996).
  • Las Españas vencidas del siglo XVIII: claroscuros de la Ilustración, Editorial Crítica (1999).
  • La alternativa catalana (1700-1714-1740)

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]