Hans-Joachim Kulenkampff
| Hans-Joachim Kulenkampff | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 27-an de aprilo 1921 en Bremeno |
| Morto | 14-an de aŭgusto 1998 (77-jaraĝa) en Seeham |
| Mortokialo | Pankreata kancero 
|
| Tombo | |
| Lingvoj | germana |
| Ŝtataneco | Germanio
|
| Alma mater | Akademio de Drama Arto „Ernst Busch“
|
| Okupo | |
| Okupo | televida prezentisto filmaktoro
|
.jpg)
Hans-Joachim KULENKAMPFF (naskiĝinta la 27-a de aprilo 1921 en Bremen, mortinta la 14-a de aŭgusto 1998 en Seeham) estis germana moderiganto televida.
Vivo
[redakti | redakti fonton]Fruaj jaroj
[redakti | redakti fonton]Kulenkampff originas el grandburĝa komercista familio. Post la abiturienta ekzameno en 1939 li komencis studi ĉe aktora altlernejo - kontraŭ la volo de la patro - de Deutsches Theater Berlin. En 1941 li devis eksoldati antaŭ ol esti trapasinta la finan ekzamenon altlernejan. En 1943 li deklaritis netaŭga pro frostmortintaj piedfingroj. Ankoraŭ en la sama jaro li finekzamenitis ĉe la menciita aktora altlernejo. Sian surscenejan debuton li havis en la teatrejo Schauspielhaus Bremen. Post denova rekrutigo je la komenco de 1945 li iĝis militkaptisto de la brita armeo; post la eksmalliberiĝo li kontinuigis unue la engaĝiĝon en Bremen sed iris jam en la 1947-a jaro al Frankfurt am Main ĉe la teatrejon "Kleines Theater im Zoo" (la hodiaŭa:"Fritz-Rémond-Theater") . Tie ĉi li i.a. ludis sukcesege la rolon ĉefan en la teatraĵo Des Teufels General de Carl Zuckmayer kaj konatiĝis kun sia estonta edzino Traute Kutsch.
Ekde 1949 Kulemkampff paralele laboris kiel moderigisto ĉe Hessischer Rundfunk (tiam: "Radio Frankfurt"), i.a. en la kvizserio "Heiß oder kalt". Jam tiam li evidentiĝis kiel - por tiamaj tempoj - senĝena kaj leĝera distristo. Skandaleton li provokis kiam li demandis al partopreninto de elsendo la tabuan trian strofon de La kanto de l' germanoj.
En 1953 finfine li startis sur la televidekrano. Ĉe la foiro "18. Große Deutsche Rundfunk-, Phono- und Fernseh-Ausstellung" en Düsseldorf komenciĝis lia unua elsendo Wer gegen wen?". Baldaŭ li iĝis - intertempe la publiko nomis lin simple "Kuli" - favorato de la germana televida spektantaro pro lia ĝenerala kleriĝo, rapidspriteco kaj ĉarmoj.
Tiu vasta konateco faris lin ankaŭ interesa por filmproducentoj: en 1956 li ludis flankan rolon por la filmo Bonjour Kathrin de Karl Anton kun Peter Alexander kaj Caterina Valente. Ĝis 1961 li aperis ankaŭ kiel ĉefrolludanto en pluraj kinejaj komedioj, ekz. "Immer die Radfahrer" (1958) aŭ "Drei Mann in einem Boot" (1961) kun Heinz Erhardt.
Einer wird gewinnen
[redakti | redakti fonton]La kulmino kariera estis tamen televida kvizserio kiu enetereniĝis la unuan fojon en 1964: "Einer wird gewinnen", mallongigite EWG, dum multaj jaroj faritis kun granda sukceso - ĝis 1969, kiam Kulenkampff libervole finigis ties elsendon por dediĉi sin al novaj televidaj projektoj. En la sekvinta kvarono da jarcento li gastludis kun sia teatra truparo Kleines Theater. En la televido nek la sabata ludelsendoj "Guten Abend, Nachbarn" respektive "Acht nach 8", nek la intervjuelsendo "Feuerabend" allogas multajn spektantojn kaj ĉesigitis. Ankaŭ lia ludado en filmoj ne pli tiom sukcesis.
En la 1979-a jaro relanĉitis EWG kaj Kuli denove furoris. La populareco de la elsendo estis pli granda ol iam. En 1985 li ricevis la Grimme-premion. Ne antaŭ 1987 EWG definitive malkomenciĝis, ne pro malkreskanta postulo fare de la televidspektantaro sed pro la deziro de la moderiganto respekti sian aĝon.
Tamen Kulenkampff ne tute malaperis, kvankam li mem en la kuro de la jaroj ofte primokis la malseriozecon de moderigmajstroj. De 1985-90 li ne tute 2000 fojojn laŭtlegis ĉe ARD tekstojn por la serio antaŭenlitiĝa Nachtgedanken. De 1990-91 li moderigis ĉe RTL la serion Kulis Buchclub kaj en 1993 li pretigis sin je la surprizo de ĉiuj denove al moderigado en sabatvespera elsendo kviza, Der Große Preis de ZDF (transpreno de Wil Thoelke). Sed post nur 6 elsendoj Kulenkampff transdonis ĉi tiun postenon al Caroline Reiber.
En 1997 kaj 1998 li ankoraŭ tri fojojn moderigis la kvizan kaj klerigan elsendoserion "Zwischen gestern und morgen" en la triaj landaj kanaloj de ARD. Pro tro granda intelektualeco la elsendo malaperis, je la grando seniluziiĝo de Kulenkampff. En 1997 li lastfoje aperis sursceneje en la teatraĵo dupersona "Mögliche Begegnungen" de Paul Barz.
Filmoj (elekto)
[redakti | redakti fonton]- 1956: Bonjour Kathrin
- 1958: Blätter im Winde
- 1958: Immer die Radfahrer (auch Ko-Autor)
- 1959: Immer die Mädchen
- 1959: Kein Mann zum Heiraten
- 1960: Sooo nicht, meine Herren
- 1961: Drei Mann in einem Boot (1961)|Drei Mann in einem Boot
- 1969: Dr. med. Fabian – Lachen ist die beste Medizin
- 1972: Das Geheimnis der Mary Celeste
- 1974: Käptn Senkstakes Abenteuer (TV-Serie)
- 1979: Noch ’ne Oper
- 1985: Ein Mann macht klar Schiff (10-teilige TV-Serie)
- 1988: Starke Zeiten
- 1988: Münchhausens letzte Liebe
- 1992/1993: Die große Freiheit (8-teilige TV-Serie)
Radidramoj
[redakti | redakti fonton]- 1949: Der Fall Axel Petersen (Axel Petersen) – Reĝisoro: Günter Siebert, kun Gillis van Rappard, Ludwig Hayn, Walter Jokisch, Traut Kutschka, Doris Hansen
- 1951: Familie Hesselbach, Folge: Der Weihnachtsgast – Reĝisoro: Karlheinz Schilling, kun Wolf Schmidt, Lia Wöhr, Joost Siedhoff, Sofie Engelke
- 1966: Rinaldo Rinaldini oder Der Räuberhauptmann (Christian August Vulpius) – Mehrteiler, 504 min., Reĝisoro: Friedhelm Ortmann, kun Louise Martini, Klausjürgen Wussow, Hansjörg Felmy, Günther Neutze, Peter Lieck, Nicole Heesters
- 1967: Der Herr Ornifle (laŭ Jean Anouilh, grafo Ornifle de Saint Oignon) – Reĝisoro: Hans Hausmann, kun Urs Bihler, Otto Mächtlinger, Anne-Marie Blanc, Maria-Magdalena Thiesing, Gertrude von Bastineller
Televidaj elsendoj
[redakti | redakti fonton]Kvizaj
[redakti | redakti fonton]- 1953–1956: Wer gegen wen?
- 1956–1957: Zwei auf einem Pferd
- 1957–1958: Die glücklichen Vier
- 1958–1959: Sieben auf einen Streich
- 1959–1960: Quiz ohne Titel (nach kurzer Zeit umbenannt in: Der große Wurf)
- 1961: Kleine Stadt – ganz groß
- 1964–1987: Einer wird gewinnen
- 1971/1972: Guten Abend, Nachbarn
- 1973: Acht nach 8
- 1977: Wie hätten Sie’s denn gern?
- 1993: Der große Preis
- 1997–1998: Zwischen Gestern und Morgen
Aliaj
[redakti | redakti fonton]- 1975–1976: Feuerabend
- 1985-1990: Nachtgedanken
- 1990-1991: Kulis Buchclub
Verkoj
[redakti | redakti fonton]- Segeln lernen mit Hans Joachim Kulenkampff. Ein Kurs bis zum A-Schein. Heyne, München 1974, ISBN 3-453-41096-3.
Literaturo
[redakti | redakti fonton]- Herzogenrath, Carola: Hans-Joachim Kulenkampff im deutschen Fernsehen. Charakteristische Formen der Moderation. Wissenschaftler-Verlag, Bardowick 1991. ISBN 978-3-89153-016-0
- Kulenkampff, Hans Ludwig: Stammtafeln der Familie Kulenkampff (Osterholzer Zweig), Bremen 1968
- Schmidt, Georg: Hans-Joachim Kulenkampff – Ein Bremer Junge Gebundene Ausgabe, Wartberg 2000. ISBN 978-3-86134-982-2
Premioj
[redakti | redakti fonton]- 1961 und 1966 – Bravo Otto – in Silber als TV-Star männlich
- 1966 – Goldene Kamera
- 1965 – Krawattenmann des Jahres
- 1969 – Bambi
- 1971 – Pfeifenraucher des Jahres
- 1980 – Saure Gurke – Trostpreis „für seine altväterlich-charmante, auf keine Anzüglichkeit verzichtende Spielleitung“
- 1985 – Adolf-Grimme-Preis
- 1987 – Goldene Kamera in der Kategorie Bester Showmaster
- 1987 – Goldener Gong für seine Einer wird gewinnen-Abschiedssendung
- 1994 – Romy Platin Romy für das Lebenswerk
- ???? – Goldener Bildschirm 5× Gold
- 2010 – Stelo sur la Bulvardo de la steluloj en Berlino