Harmonices Mundi[1] (Latina por: La harmonio de la mondo, 1619) estas libro de Johannes Kepler. En tiu verko Kepler studas harmonion kaj kongruon en geometriaj formo kaj en fizikaj fenomenoj. La fina parto de la verko rakontas lian malkovron de la tielnomita "tria leĝo de planeda movo".[2]
↑La kompleta titolo estas Ioannis Keppleri Harmonices mundi libri V (La kvin libroj de Johannes Kepler pri la harmonio de la mondo; "harmonices" do estas akurate dirite genitivo).
↑Johannes Kepler, Harmonices Mundi [La Harmonio de la Mondo] (Linz, (Aŭstrio): Johann Planck, 1619), p. 189. El fino de p. 189: "Sed res est certissima extactissimaque quod proportio qua est inter binorum quorumcunque Planetarum tempora periodica, sit præcise sesquialtera proportionis mediarum distantiarum, id est Orbium ipsorum; … " (Sed estas absolute certa kaj preciza ke la proporcio inter la periodaj tempoj de ajnaj du planedoj estas precize la seskvialterna proporcio [t.e., la proporcio de 3:2] de ties ĉefaj distancoj, tio estas, de la faktaj sferoj, … "
Angla traduko de la verko de Kepler Harmonices Mundi estas disponebla kiel: Johannes Kepler kun E.J. Aiton, A.M. Duncan, kaj J.V. Field, trad., The Harmony of the World (Philadelphia, Pennsylvania: American Philosophical Society, 1997); vidu speciale p. 411.
Johannes Kepler, The Harmony of the World. Tr. Charles Glenn Wallis. Chicago: Great Books of the Western World. Pub. by Encyclopædia Britannica, Inc., 1952.
"Johannes Kepler," in The New Grove Dictionary of Music and Musicians, Ed. Stanley Sadie. 20 vol. London, Macmillan Publishers Ltd., 1980. ISBN 1-56159-174-2