Hindia Nokturno
| Notturno indiano | |
|---|---|
| skribita verko | |
| Aŭtoroj | |
| Aŭtoro | Antonio Tabucchi |
| Lingvoj | |
| Lingvo | itala lingvo |
| Eldonado | |
| Eldondato | 1984 |
| Eldonejo | Enzo Sellerio |
| Loko de rakonto | Barato |
Hindia Nokturno (itale Notturno indiano) estas romano de la verkisto Antonio Tabucchi, aperinta en 1984. Ĝi estas vojaĝraporto rakontita en la unua persono kiu rakontas la rakonton de viro kiu serĉas lian misteran amikon en Barato. Tra diversaj stadioj, la plej malsimilaj renkontoj evoluas: en Mumbajo, kun la prostituitino Vimala Sar; en Kolkato, kun la hospitalkuracisto kaj kun Jain- devotulo atendanta la trajnon; en Madraso, kun certa Margareth kaj kun la direktoro de la Teozofia Societo; sur la vojo al Mangaloro, kun monstra Arhant kaj lia frato; en Goao, kun la fantomo de la vicreĝo de Indio, kun Pastro Pimentel, kun la leterportisto Tommy, kun kelkaj hotelaj dungitoj kaj fine kun la fotistino Christine.
La verko gajnis la francan Prix Médicis étranger en 1987 [1]. Alain Corneau reĝisoris francan filman adapton kun la titolo Nocturne indien en 1989 [2].
"La serĉo", ofte revenanta temo en la laboro de Tabucchi, ankaŭ estas centra en tiu romano. La kaŝita flanko de realeco, ankaŭ grava elemento de la poetiko de Tabucchi, estas rilatita al tiu serĉo: Hindia Nokturno povas esti interpretita kiel serĉado de kaŝa flanko de la personeco. La romano montras, ke oni kutime montras al ni nur parton de la realo, kio signifas, ke la vero restas kaŝita. Fragmentoj de vero manifestiĝas nur kiam la senkonscio ricevas liberan kondukilon, kiel ekzemple en sonĝoj aŭ halucinoj.
Hindia Nokturno, kiel multaj el la verkoj de Tabucchi, estas nelimigita. La ĉeffiguro trovas sian amikon (aŭ sin), sed samtempe li ne...: ili vidas unu la alian, sed ne volas aŭ ne povas atingi unu la alian.
La ĉefa protagonisto estas nekonata eŭropa vojaĝanto (verŝajne itala) kiu vizitas Hindujon serĉante sian malnovan amikon Xavier Janata Pinto. La serĉado okazas tra diversaj lokoj en Barato, precipe en Bombajo (nun Mumbajo) kaj aliaj urboj. Ĉiu renkontiĝo alportas novan informon pri Xavier, sed ankaŭ pliigis la misteron ĉirkaŭ li. La serĉado iĝas pli kompleksa kaj enigma kun ĉiu paŝo. Dum la vojaĝo, la protagonisto ankaŭ esploras sian propran identecon kaj la naturon de realeco. Li ofte dubas ĉu liaj spertoj estas veraj aŭ imagitaj.
La klimakso de la romano okazas en Goao, kie la protagonisto fine ŝajnas trovi Xavier-on. Tamen, la renkonto estas ambigua kaj lasas la leganton kun multaj demandoj. La fino de la verko estas intence malklara. Ĝi lasas malfermitaj plurajn interpretojn: Ĉu la protagonisto vere trovis Xavier-on? Ĉu Xavier eĉ ekzistas? Ĉu la tuta vojaĝo estis metaforo por interna serĉado? La titolo "Hindia Nokturno" aludas al la nokta etoso de multaj scenoj en la verko kaj al la enigma, kvazaŭ sonĝa naturo de la vojaĝo. Tiu ĉi romano esploras temojn kiel identeco, memoro, kaj la naturo de realeco, uzante la vojaĝon tra Barato kiel kadron por pli profunda filozofia esplorado.
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Antonio Tabucchi. evene.fr. Evene. Alirita 2012-12-17 .
- ↑ Casting Nocturne indien. AlloCiné. Tiger Global. Alirita 2012-12-17 .