Julio Ramón Ribeyro

Julio Ramón Ribeyro
Persona informo
Naskiĝo 31-an de aŭgusto 1929 (1929-08-31)
en Limo
Morto 4-an de decembro 1994 (1994-12-04) (65-jaraĝa)
en Limo
Tombo Gardens of Peace Cemetery (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Lingvoj hispana vd
Ŝtataneco Peruo Redakti la valoron en Wikidata vd
Alma mater Institute of Hispanic Culture (en) Traduki
Pontifika Katolika Universitato de Peruo Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo verkisto
romanisto
ĵurnalisto
diplomato
novelisto Redakti la valoron en Wikidata vd
vd Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Julio Ramón Ribeyro Zúñiga (Santa Beatriz, Limo, 31-a de aŭgusto 1929 - Limo, 4-a de decembro 1994) estis perua verkisto, konsiderata unu de la plej bonkvalitaj rakontistoj de la latinamerika literaturo. Ĝi estas grava figuro elstara de la Generacio de 1950 de Peruo, al kiu apartenas ankaŭ verkistoj kiel Mario Vargas Llosa, Enrique Congrains Martin kaj Carlos Eduardo Zavaleta. Lia verkaro estis tradukita al la angla, franca, germana, itala, nederlanda kaj pola. Kvankam plej parto de lia verkaro estas konstituata de rakontoj, li elstaris ankaŭ en aliaj ĝenroj: romano, eseo, teatro, taglibro kaj aforismo.

Li veturis tra Eŭropo, ĉefe en Francio kaj Germanio, dumlonge en la 1950-aj jaroj.

En Esperanto

[redakti | redakti fonton]
  • Julio Ramón Ribeyro: La insigno (trad. Harald Helfgott). La protagonisto iun tagon trovas hazarde insignon kaj per ĝi li estas konsiderata membro de iu stranga komunumo, en kiu li iom post iom ascendas. [1]

Verkaro

[redakti | redakti fonton]

Rakontaroj

[redakti | redakti fonton]
  • 1955: Los gallinazos sin plumas. Ok rakontoj: “Los gallinazos sin plumas”, “Interior «L»”, “Mar afuera”, “Mientras arde la vela”, “En la comisaría”, “La tela de araña”, “El primer paso” kaj “Junta de acreedores”.
  • 1958: Cuentos de circunstancias. Dekdu rakontoj: “La insignia”, “El banquete”, “Doblaje”, “El libro en blanco”, “La molicie”, “La botella de chicha”, “Explicaciones a un cabo de servicio”, “Página de un diario”, “Los eucaliptos”, “Scorpio”, “Los merengues” kaj “El tonel de aceite”.
  • 1964: Las botellas y los hombres. Dek rakontoj: “Las botellas y los hombres”, “Los moribundos”, “La piel de un indio no cuesta caro”, “Por las azoteas”, “Dirección equivocada”, “El profesor suplente”, “El jefe”, “Una aventura nocturna”, “Vaquita echada” kaj “De color modesto”.
  • 1964: Tres historias sublevantes. Tri rakontoj: “Al pie del acantilado”, “El chaco” kaj “Fénix”.
  • 1972: Los cautivos. Doce cuentos: “Te querré eternamente”, “Bárbara”, “La piedra que gira”, “Ridder y el pisapapeles”, “Los cautivos”, “Nada que hacer, monsieur Baruch”, “La estación del diablo amarillo”, “La primera nevada”, “Los españoles”, “Papeles pintados”, “Agua ramera”, “Las cosas andan mal” kaj “Carmelo Rosa”.
  • 1972: El próximo mes me nivelo. Naŭ rakontoj: “Una medalla para Virginia”, “Un domingo cualquiera”, “Espumante en el sótano”, “Noche cálida y sin viento”, “Los predicadores”, “Los jacarandás”, “Sobre los modos de ganar la guerra”, “El próximo mes me nivelo” y “El ropero, los viejos y la muerte”.
  • 1974…-…2010: La palabra del mudo. Kompilaĵo de kompleta rakontaro. Kun pliaj 6 forgesitaj rakontoj (“La vida gris”, “La huella”, “El cuarto sin numerar”, “La careta”, “La encrucijada” y “El caudillo”), 3 desconocidos (“Los huaqueros”, “El Abominable” kaj “Juegos en la infancia”) kaj unu neeldonita (“Surf”).
  • 1977: Silvio en El Rosedal. Dekkvin rakontoj: “Terra incognita”, “El polvo del saber”, “Tristes querellas en la vieja quinta”, “Cosas de machos”, “Almuerzo en el club”, “Alienación”, “La señorita Fabiola”, “El marqués y los gavilanes”, “Demetrio”, “Silvio en El Rosedal”, “Sobre las olas”, “El embarcadero de la esquina”, “Cuando no sea más que sombra”, “El carrusel” kaj “La juventud en la otra ribera”.
  • 1987: Sólo para fumadores. Ok rakontoj: “Solo para fumadores”, “Ausente por tiempo indefinido”, “Té literario”, “La solución”, “Escena de caza”, “Conversación en el parque”, “Nuit caprense cirius illuminata” kaj “La casa en la playa”.
  • 1992: Relatos santacrucinos. Dek rakontoj: “Mayo 1940”, “Cacos y canes”, “Las tres gracias”, “El señor Campana y su hija Perlita”, “El sargento Canchuca”, “Mariposas y cornetas”, “Atiguibas”, “La música, el maestro Berenson y un servidor”, “Tía Clementina” kaj “Los otros”.

Romanoj

[redakti | redakti fonton]
  • 1960: Crónica de San Gabriel. Premio Nacional de Novela del mismo año.
  • 1965: Los geniecillos dominicales. Premio de Novela del diario Expreso.
  • 1976: Cambio de guardia.

Teatro

[redakti | redakti fonton]
  • 1975: Santiago, el Pajarero. Obra de teatro basada en Santiago el Volador, personaje de las Tradiciones Peruanas de Ricardo Palma.
  • 1981: Atusparia

Aliaj ĝenroj

[redakti | redakti fonton]
  • 1975: La caza sutil (Ensayos).
  • 1975: Prosas apátridas (Sin clasificación).
  • 1989: Dichos de Luder (Sin clasificación)
  • 1992-1995: La tentación del fracaso (Diarios).8​
  • 1996-1998: Cartas a Juan Antonio (Correspondencia).

Notoj

[redakti | redakti fonton]
  1. ↑ Julio Ramón Ribeyro: La insigno Beletra Almanako (26), junio 2016. pp. 73-76.
Bibliotekoj