Julius Richard Petri | |
---|---|
Persona informo | |
Naskiĝo | 31-an de majo 1852 en Barmen, Provinco Vestfalio, Reĝlando Prusio |
Morto | 20-an de decembro 1921 (69-jaraĝa) en Zeitz, Respubliko Prusujo, Vajmara Respubliko |
Lingvoj | germana |
Loĝloko | Berlino |
Ŝtataneco | Reĝlando Prusio Germana Imperiestra Regno Vajmara Respubliko |
Alma mater | Charité |
Okupo | |
Okupo | biologo kirurgo |
Verkoj | Petri-plado |
Julius Richard Petri (naskiĝis la 31-an de majo 1852, mortis la 20-an de decembro 1921) estis germana mikrobiologo ĝenerale konata pro inventado de la Petri-plado, kiu nomiĝas laŭ li, dum li laboris kiel asistanto al bakteriologo Robert Koch.
Petri naskiĝis en Barmen la 31-an de majo 1852. Li devenis el eminenta familio de kleruloj, kaj estis la plej aĝa filo de Philipp Ulrich Martin Petri (1817-1864), profesoro en Berlino, kaj Louise Petri. Liaj gepatroj estis unuaj kuzoj.[1]
Petri unue studis medicinon ĉe la Kaiser Wilhelm-Akademio por Militaj Kuracistoj (1871-1875) kaj ricevis sian medicinan diplomon en 1876. Li daŭrigis siajn studojn ĉe la klinikaro Charité en Berlino kaj havis aktivan devon kiel armea kuracisto ĝis 1882, daŭrigante tiam kiel rezervisto.
De 1877 ĝis 1879 li estis atribuita al la Imperia Sanoficejo (germane Kaiserliches Gesundheitsamt) en Berlino, kie li fariĝis asistanto al Robert Koch. Laŭ la sugesto de Angelina Hesse, la novjorka edzino de alia helpanto, Walther Hesse, la laboratorio Koch komencis kultivi bakteriojn sur pladoj. Petri tiam elpensis la norman kulturan pladon, aŭ Petri-pladon, kaj plue evoluigis la teknikon de purigita agaragaro, por kultivado de mikrobiologiaj ĉelkulturoj aŭ klonado de bakteriaj kolonioj derivitaj de unuopaj ĉeloj. Ĉi tiu antaŭeniĝo ebligis klare identigi la bakteriojn respondecajn pri malsanoj.