Manuel Scorza
| Manuel Scorza | ||
|---|---|---|
| ||
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 9-an de septembro 1928 en Limo | |
| Morto | 27-an de novembro 1983 (55-jaraĝa) en Mejorada del Campo | |
| Mortis pro | Akcidenta morto  vd
| |
| Mortis per | Aviadila akcidento vd
| |
| Lingvoj | hispana • franca vd | |
| Loĝloko | Limo • Acoria • Sankta Marteno • Huancayo Province • Ĉilio • Argentino • Brazilo • Meksikurbo • Urugvajo • Madrido vd | |
| Ŝtataneco | Peruo vd
| |
| Alma mater | Ĉefa Nacia Universitato de San Marcos (1945–) Leoncio Prado Military Academy (en)  vd
| |
| Profesio | ||
| Okupo | politika aktivisto romanisto poeto indigenist (en) vd
| |
| Aktiva dum | 1955– vd | |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Manuel SCORZA (Limo, 9-an de septembro de 1928 - Madrido, 27-an de novembro de 1983) estis perua romanisto kaj poeto de la Generacio de 1960, apartenanta al la perua Indiĝenismo aŭ Novindiĝenismo, kune kun siaj samlandanoj Ciro Alegría kaj José María Arguedas. En liaj verkoj aperas la kulturo kaj problemaro de la indiĝena loĝantaro perua kiel unu el plej gravaj ingrediencoj.
Verkoj
[redakti | redakti fonton]- Las Imprecaciones (1955)
- Los adioses (1959)
- Desengaños del mago (1961)
- Réquiem para un gentil hombre (1962)
- Poesía amorosa (1963)
- El vals de los reptiles (1970)
- Poesía incompleta (1970)
- Ciclo de romanoj "La Guerra Silenciosa":
- Redoble por Rancas (1970) eble unu el liaj plej konataj verkoj, finalisto de la Premio Planeta
- Historia de Garabombo el Invisible (1972)
- El jinete insomne (1977)
- Cantar de Agapito Robles (1977)
- La tumba del relámpago (1979)
- La danza inmóvil (1983)
