Tamás Adamik

Tamás Adamik
Persona informo
Naskiĝo 6-an de aŭgusto 1937 (1937-08-06) (87-jaraĝa)
en Kecskemét
Lingvoj hungaralatinarusa
Ŝtataneco Hungario Redakti la valoron en Wikidata
Alma mater Universitato Eötvös Loránd (–1966) Redakti la valoron en Wikidata
Familio
Edz(in)o Anna Adamikné Jászó Redakti la valoron en Wikidata
Infanoj 4
Okupo
Okupo klasika filologo
gramatikisto
literaturhistoriisto
tradukisto Redakti la valoron en Wikidata
vdr

Tamás Adamik [tamAŝ], laŭ la hungarlingve kutima nomordo Adamik Tamás estis hungara klasika filologo, tradukisto, altlerneja instruisto. Lia edzino estis Anna Adamikné Jászó.

Tamás Adamik[1] naskiĝis la 6-an de aŭgusto 1937 en Kecskemét.

Biografio

[redakti | redakti fonton]

Tamás Adamik maturiĝis en piarista gimnazio en sia naskiĝurbo en 1957, poste li plulernis por esti monaĥo. Post 3 jaroj li forlasis la ordenon kaj li akiris diplomon en Scienca Universitato Loránd Eötvös 1966. Post la diplomo li laboris en eldonejo ĝis 1973, poste li revenis al la universitato por instrui kiel lektoro, poste docento. Inter 1991-2002 li estis katedrestro. Tamen en la lernojaro 1990 li instruis en en:Millersville University of Pennsylvania. Intertempe li kandidatiĝis en 1976, li doktoriĝis en 1989 antaŭ la Hungara Scienca Akademio. Li ricevis premiojn inter 1982-2018. Lia edzino naskis kvarfoje.

Elektitaj kontribuoj

[redakti | redakti fonton]
  • A korszerű orosznyelv-oktatásért. Az I. Országos Orosznyelv-oktatási Konferencia anyaga (redaktoro, 1968)
  • Catullus versei. Catulli Veronensis liber (studenta lernolibro, 1971)
  • Római irodalom az archaikus korban (1993)
  • Retorika (kunaŭtoro, 2004)
  • Sanctissima religio. Vallás- és irodalomtudományi tanulmányok (studoj, 2012)
  • Carmina Rustica. Versek és műfordítások (poemoj, tradukaĵoj, 2018)
  • Latin irodalom az érett középkorban, 12-13. század. A keresztény Európa virágkora (2022)

Elektitaj tradukaĵoj

[redakti | redakti fonton]
  • Aristotelo: Rétorika (1982)
  • Az apostolok csodálatos cselekedetei (kuntradukisto, 1996)
  • Marcialo: Válogatott epigrammák. Electa epigrammata (kuntradukisto, 2001)
  • Kvintiliano: Szónoklattan (kuntradukisto, 2008)

Vidu, aŭdu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Referencoj

[redakti | redakti fonton]