Li estas profesoro je la Scripps Institution of Oceanography je la universitato de Kalifornio, San Diego kaj estras la centron por nuboj, kemio kaj klimato. En la historio de la scienco pri la ŝanĝo de la klimato li transprenis centran rolon, ĉar li jam meze de la 1970-aj jaroj avertis pri la konsekvencoj de forcejaj gasoj, kiuj antaŭe ne trovis atenton.
Liaj esploroj pri la monda varmiĝo kaj pri la atmosfera bruna nubo prezentas bazajn sciojn pri la tera klimato.
Meze de la 1970-aj jaroj Ramanathan
apartenis al la malgranda grupo de tiuj sciencistoj, kiuj avertis pri nur malmulte
observitaj forcejaj gasoj de tre malgranda koncentriĝo.[1] En 1981 li klarigis, ke sole la tre forta efiko de la
fluorklorkarbonaj hidrogenoj (FCKW) plivarmigos la teran atmosferon ĝis la jaro 2000 je tuta grado, se la eligoj de tiu gaso ne estus draste malpliigitaj.
En 1985 li konstatis en sensacia raporto, ke ne malpli ol 30 spuraj gasoj efikas kiel plivarmigaj gasoj, kaj ke la homo jam pliigis forte la koncentrecon de tiuj gasoj kaj daŭre pliigas.
Li konstatis, ke sume tiuj gasoj havas preskaŭ la saman varmigan kapablon kiel la karbondioksido, kiu antaŭe estis sole en la fokuso de atento.[2]
Ramanathan kontribuis en pluraj sciencaj regionoj al la esplorado de la tera atmosfero kaj okupis sin pri la cirkulado de la tera atmosfero. Dum la lastaj jaroj li intense esploris la tersistemsciencon, speciale rilate al la homfarita varmigo kaj rilataj retrokupladoj kaj danĝeraj limoj de diversaj klinigaj elementoj.[3]
kun Paul J. Crutzen: Clouds, chemistry and climate. Springer, Berlin 1995, ISBN 3-540-60433-2.
kun Y. Feng: On avoiding dangerous anthropogenic interference with the climate system: Formidable challenges ahead. En: Proceedings of the National Academy of Sciences. 105, n-ro 38, 2008-09-23, ISSN 0027-8424, p. 14245–14250, doi:10.1073/pnas.0803838105 (online[rompita ligilo]).
↑Ramanathan, V., et al.: Trace Gas Trends and Their Potential Role in Climate Change.
↑Will Steffen; Katherine Richardson, Johan Rockström, Sarah E. Cornell, Ingo Fetzer, Elena M. Bennett, Reinette Biggs, Stephen R. Carpenter, Wim de Vries, Cynthia A. de Wit, Carl Folke, Dieter Gerten, Jens Heinke, Georgina M. Mace, Linn M. Persson, Veerabhadran Ramanathan, Belinda Reyers, Sverker Sörlin (Februar 2015). “Planetary boundaries: Guiding human development on a changing planet”, Science (en) (PDF) 347 (6223). doi:10.1126/science.1259855.Arkivigite je 2019-07-12 per la retarkivo Wayback Machine