Vápenný Podol

Koordinatoj: 49° 53′ 21″ N 15° 40′ 00″ O / 49.88917 °N, 15.66667 °O / 49.88917; 15.66667 (mapo)

Vápenný Podol
municipo
Centro de la municipo
Flago Blazono
Oficiala nomo: Vápenný Podol
Ŝtato	Ĉeĥio
Regiono	Regiono Pardubice
Distrikto	Distrikto Chrudim
Administra municipo	Heřmanův Městec
Historia regiono	Bohemio
Montaro	Fera montaro
Situo	Vápenný Podol
- alteco	477 m s. m.
- koordinatoj	49° 53′ 21″ N 15° 40′ 00″ O / 49.88917 °N, 15.66667 °O / 49.88917; 15.66667 (mapo)
Areo	9,13 km² (913 ha)
Loĝantaro	293 (2024)
Denseco	32,09 loĝ./km²
Unua skribmencio	1513
Horzono	MET (UTC+1)
- somera tempo	MET (UTC+2)
Poŝtkodo	538 03
NUTS 3	CZ053
NUTS 4	CZ0531
NUTS 5	CZ0531 572454
Katastraj teritorioj	3
Partoj de municipo	3
Bazaj setlejunuoj	3
Situo enkadre de Ĉeĥio Situo enkadre de Ĉeĥio
Vikimedia Komunejo: Vápenný Podol
Retpaĝo: www.vapennypodol.cz
Portalo pri Ĉeĥio

Municipo Vápenný Podol situas en Ĉeĥio, regiono Pardubice, distrikto Chrudim, en norda deklivo de montareto Železné hory, 8 km sude de la urbo Heřmanův Městec, ĉe la ŝoseo n-ro 341 inter Heřmanův Městec kaj Seč. Vivas ĉi tie 293 loĝantoj (2024).

La najbaraj municipoj de la setlejo estas Bojanov, Seč, Prachovice, Kostelec u Heřmanova Městce, Morašice, Třemošnice kaj Úherčice.

Loĝantaro

Evoluo de nombro de loĝantoj

La datoj devenas el datumbazo de Vikidatumoj

Jaro	Loĝantoj
1869	768
1880	942
1890	859
1900	810
1910	831
1921	808

Jaro	Loĝantoj
1930	713
1950	488
1961	431
1970	371
1980	279
1991	192

Jaro	Loĝantoj
2001	182
2011	224
2014	215
2016	228
2017	239
2018	247

Jaro	Loĝantoj
2019	299
2020	304
2021	311
2022	330
2023	331
2024	293

Partoj de municipo

• Vápenný Podol
• Cítkov
• Nerozhovice

Interesaĵoj

Estinta banejo

Ĉe piedo de monteto sudoriente de Vápenný Podol elteriĝadis forta kuraca fonto, kiun eluzadis malsanuloj jam de la jaro 1659, sed Otta von Greiffenklau konstruigis ĉi tie en la jaro 1802 banejan domon. Ĝi estas duetaĝa kun dektri fenestraj aksoj.

Per la akvo estis kuracataj:

• ĉiuspecaj haŭtaj malsanoj,
• ĉiuspecaj holartritoj kaj reŭmatoj,
• anemio,
• malsanoj de hepato, lieno, renoj, urinveziko,
• malzorgitaj edemoj kaj tuberoj,
• oftalmitoj.

La banejo estis nomata "Banejo de Sankta Venceslao" kaj estis tre fama.

Kalkŝtonaj minejoj

Ankoraŭ pli famaj ol banejo estis kalkŝtonaj minejoj. Tiuj estis malfermataj apud Podol kaj Nutice, preskaŭ ĝis Cítkov kaj maldirekte apud Boukalka kaj Prachovice. Oni minis grizan kalkŝtonon kaj grajnan marmoron. Post konstruo de cement- kaj kalk-fabriko en Prachovice minado okazadas en granda minejo, kiu troviĝas inter Vápenný Podol kaj Prachovice. Malnovajn malgrandajn minejojn oni plenigis per kovraĵmaterio el la nova minejo.

Grotoj

Sub ŝutmontoj de kovraĵmaterio el la minejo estas du kavernoj - Páterova groto kaj Podolská groto. Ili enhavas galeriojn, kavernojn kun lagetoj kaj gutŝtonoj. Ili ne estas publike alireblaj, ĉar tie trovis sian trankvilan restadejon, aparte vintran, ses specioj de peropterikoj, prefere rinolofo malgranda (Rhinolophus hipposideros) kaj mioto brovoza (Myotis emarginatus).

Preĝejo

Origine estis en Vápenný Podol kapelo, kiun en la jaro 1716 konstruigis Jan Josef Špork. El ĝi en la jaro 1788 estis rekonstruita malfrubaroka preĝejo de Sankta Venceslao. En la jaro 1874 estis rekonstruita ĝia turo kaj instalita horloĝo. En la jaro 1892 estis konstruita nova orgeno de fama orgenkonstruisto Petr el Prago. La preĝejo estas ununava kun ortangula presbiterejo kaj sakristio en la akso, antaŭĉambro sur okcidenta flanko kaj kun turo super la ĉeffrontono. La antaŭan fasadon ornamas trilatera pinjono. La presbiterejo kaj navo havas platan plafonon. Preĝeja ekipaĵo estas plejparte novtempa. Sur altaro estas statuoj de Sanktaj Episkopoj. Valora estas ovala bildo de Adorkliniĝo de Tri Reĝoj, pentrita en stilo de P. Brandl.

Lernejo

Baza instruado en Vápenný Podol komencis en la jaro 1796 sub administrado de la eklezio kaj de la jaro 1869 sub administrado de la ŝtato. Origina lernejo havis nur unu klasĉambron kaj loĝejon de instruisto. En la jaro 1876 estis konstruita nova lernejo kun du klasĉambroj. Bedaŭrinde nun estas en la municipa komunumo malpli ol 15 infanoj kaj la lernejo estas de la jaro 1975 nuligita. Memortabulo sur estinta lernejo rememoras restadon de ĉeĥa poeto S. K. Neumann dum la dua mondmilito.

Fervojo

Pro altigo de produktado de kalkŝtono kaj kalko oni devis solvi ankaŭ transporton de ĝi. Por tio estis en la jaro 1882 konstruita fervojo el Přelouč al Vápenný Podol kun flanka traceo al Prachovice. Komence ordinara pasaĝertrajno veturis nur unu tage kaj vartrajnoj laŭ bezonoj kelkfoje en tagnokto. De la jaro 1978 restis nur linio al Prachovice, linio al Vápenný Podol estis nuligita.

Pluaj fotoj

• 
  Altano
• 
  Preĝejo
• 
  Resto post minado
• 
  Suma vido

Bibliografio

• Dr. E. Poche, DrSc. a kol. – Umělecké památky Čech. Eldonis Akademia en Prago en j. 1978.

Eksteraj ligiloj

• Oficialaj paĝoj de la vilaĝo ĉeĥe
• Paĝaro de mikroregiono Heřmanoměstecko 1 ĉeĥe Arkivigite je 2017-07-24 per la retarkivo Wayback Machine
• Paĝaro de mikroregiono Heřmanoměstecko 2 ĉeĥe Arkivigite je 2010-07-14 per la retarkivo Wayback Machine
• Paĝaro de mikroregiono Heřmanoměstecko 2 - biciklovojoj ĉeĥe Arkivigite je 2017-10-15 per la retarkivo Wayback Machine
• Mapo
• Militista pietloko ĉeĥe