Víctor Alba
| Víctor Alba | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Persona informo | |||||
| Naskiĝo | 19-an de januaro 1916 en Barcelono | ||||
| Morto | 10-an de marto 2003 (87-jaraĝa) en Sitges | ||||
| Lingvoj | hispana • kataluna • franca vd | ||||
| Ŝtataneco | Hispanio  vd
| ||||
| Alma mater | Universitato de Barcelono vd
| ||||
| Partio | POUM vd
| ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | politikisto historiisto ĵurnalisto verkisto vd
| ||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Víctor Alba, pseŭdonimo de Pere Pagès i Elies (Barcelono, 19a de januaro 1916 - Sant Pere de Ribes, Provinco Barcelono, 10a de marto 2003) estis hispan-kataluna verkisto, ĵurnalisto, politikisto (komunisto kontraŭstalinista), kaj universitata profesoro.
Biografio
[redakti | redakti fonton]Li devenis de klera familio, nevo de karikaturisto Feliu Elias kaj onklo de intelektuloj Georgina Regàs, Xavier Regàs i Pagès, Oriol Regàs kaj Rosa Regàs. Li ekstudis juron en la Universitato de Barcelono. Tre juna li ekaktivis en politika ĵurnalismo. Aliĝinta al la maldekstra partio Bloque Obrero y Campesino (BOC), li venis al la Partido Obrero de Unificación Marxista (POUM) kiam la BOC konverĝis en tiu. Durante la Hispana Enlanda Milito, Víctor Alba estis la direktoro de La Batalla, organo de POUM. Dum la milito li ekkonis George Orwell. Post la Majaj Tagoj de Barcelono, en kiuj li partoprenis, tranĉee en la teatro Poliorama, estis arestita kun la ceteraj partiestroj, sed finfine li estis senkulpigita fare de la respublik-komunistaj aŭtoritatoj. Post la militfino, li estis enkarcerigita fare de la frankistaj aŭtoritatoj dum ses jaroj, unue en Alicante kaj, post naŭ monatoj de libero, en la karcero Modelo de Barcelono. Dume li verkis romanon protagonistigita de iu "Víctor Alba", kiu estis la pseŭdonimo kiun li adoptis ekde tiam.
Elprizonigita, li ekziliĝis en Francion, kie li kunlaboris kun Albert Camus en la revuo Combat kaj traduks poemon de Joan Maragall al la franca. En 1947 li ekziliĝis en Meksiko, kie li kunlaboris en diversaj publikaĵoj kaj startigis abundan literaturan produktadon, en hispana, franca, kataluna kaj angla. Poste, en 1957, li translokiĝis en Usonon, kie li instruis politiksciencojn en diversaj internaciaj institucioj kaj universitatoj. En la 1950-aj jaroj li abandonis sian partion POUM.
Ekde 1968, li revenis foje en Katalunion, kaj establiĝis en Hispanio definitive en 1970, sed plue instruis en la Kent State University ĝis emeritiĝo en 1974. Lia reveno estis komplika, ĉar la komunista Partit Socialista Unificat de Catalunya (PSUC), dominanta inter la tiama tiea maldekstreularo, akuzis lin senpruve kiel agenton de la CIA.
Verkoj
[redakti | redakti fonton]Li verkis pli ol cent verkojn, en diversaj lingvoj kaj ĝenroj (politika historio, romanoj, eseoj...):
- Els supervivents. Eld. Catalonia. México, DF, 1950. Novela sobre la Barcelona de posguerra. Reeditada en Barcelona, 1996.
- Historia del comunismo en América Latina. Eld. Occidentales. México DF, 1953.
- Politics and the Labor Movement in Latin America. Stanford University Press, 1968.[1]
- The Latin Americans. Praeger, Nueva York, 1969
- Retorn a Catalunya. Portic, Barcelona, 1970.
- Catalunya sense cap ni peus. Portic, Barcelona, 1971.
- Homo sapiens catalanibus. Portic, Barcelona, 1974
- USA, centre de la revolució mundial. Portic, Barcelona, 1974.
- Catalonia. A Profile. Praeger, Nueva York, 1975
- El pájaro africano. Planeta, Barcelona, 1975. Finalista de la Premio Planeta de 1975.
- El marxisme a Catalunya. 1919-1939. I-Historia del BOC. II-Historia del POUM. III-Andreu Nin. IV-Joaquim Maurín, Pòrtic, Barcelona, 1974-1975.
- 1936-1976. Historia de la II República Española. Planeta, Barcelona, 1976. Ukronio pri Hispanio en kiu okazis nek la Puĉo de julio 1936 nek tial la enlanda milito.
- Els problemes del moviment obrer de Catalunya. Portic, Barcelona, 1976.
- El Frente Popular. Planeta, Barcelona, 1976.
- Los Sepultureros de la República. Planeta, Barcelona, 1977
- La alianza obrera. Júcar, 1978.
- Historia de la resistencia antifranquista, 1939-1955. Planeta, Barcelona, 1978.
- El Partido comunista en España, 1978. Finalista de la Premio Espejo de España.
- Todos somos herederos de Franco. Planeta, Barcelona, 1979.
- Los conservadores en España. Planeta, Barcelona, 1981.
- Sísif i el seu temps. I Costa avall. Laertes, Barcelona, 1990
- Sísif i el seu temps. II Costa amunt. Laertes, Barcelona, 1990.
- ¿Ocio o placer?: suicidio de la burguesía y agonía del proletariado. Madrid : Eld. Planeta, 1991.[2]
- Historia social de la vejez. Laertes, Barcelona, 1992
- Ciudades sin inaugurar. Laertes, Barcelona, 1993
- Sísifo y su tiempo. Laertes. Barcelona, 1996. Memoroj
- Los colectivizadores. Laertes. Barcelona 2001.
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Randall 1971, pp. 186-190.
- ↑ Pozo Fajarnés 1998, pp. 456-458.
Bibliografio
[redakti | redakti fonton]- Fancelli, Agustí (11a de marto 2003). «Víctor Alba, escritor y periodista». El País.
- Pozo Fajarnés, José Luis (1998). [revistas.uned.es/index.php/endoxa/article/view/4924 «Reseña de: Alba, Víctor. ¿Ocio o placer?: suicidio de la burguesía y agonía del proletariado. Madrid : Eld. Planeta, 1991».] Endoxa (Universidad Nacional de Educación a Distancia) (10). ISSN 2174-5676. doi:10.5944/endoxa.10.1998.4924.
- Randall, Robert W. (vintro de 1970-1971). «Politics and the Labor Movement in Latin America. By Víctor Alba (Stanford: Stanford University Press, 1968. 404 pp. $12.50). Organized Labor and the Mexican Revolution under Lázaro Cárdenas. By Joe C. Ashby (Chapel Hill: University of North Carolina Press, 1967. x + 350 pp. $7.50)». Journal of Social History (en inglés) 4 (2): 186-190. doi:10.1353/jsh/4.2.186.
- Yániz, Juan Pedro (12a de marto 2003). «Víctor Alba, un hombre entre el humor y la polémica, la literatura y la política». ABC.