Warne Marsh

Warne Marsh
Persona informo
Naskonomo Warne Marion Marsh
Naskiĝo 26-an de oktobro 1927 (1927-10-26)
en Los-Anĝeleso
Morto 18-an de decembro 1987 (1987-12-18) (60-jaraĝa)
en Norda Holivudo
Tombo Forest Lawn Memorial Park (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata
Ŝtataneco Usono Redakti la valoron en Wikidata
Familio
Patro Oliver T. Marsh (mul) Traduki Redakti la valoron en Wikidata
Okupo
Okupo saksofonisto
ĵazmuzikisto
diskografa artisto Redakti la valoron en Wikidata
vdr

arne Marion Marsh (naskiĝis la 26-an de oktobro 1927 en Los-Anĝeleso; mortis la 18-an de decembro 1987[1] en Holivudo) estis stile grava usona ĵaz-saksofonisto de malpasia ĵazo.

je propra nomo
  • Jazz of Two Cities (Imperial Records, 1956); stereofonie sub la titolo: Winds of Marsh
  • Music for Prancing (Mode Records, 1957)
  • Ne Plus Ultra (Revelation Records, 1970)
  • kun Lee Konitz:
    • Lee Konitz With Warne Marsh (Atlantic Records, 1955)
    • Live at the Montmartre Club (Storyville Records, 1975)
  • Warne Out (Interplay Records, 1977)
je gastmuzikisto
  • Lennie Tristano: Crosscurrents (Capitol Records, 1949); Live in Toronto 1952 (Jazz Records, 1982)
  • Kai Winding, Tony Fruscella, Sam Most k.a.: Bebop Revisited, Vol. 3, 1951–53 (Xanadu Records, 1954)
  • Art Pepper: The Way It Was!, 1956 (Contemporary Records, 1972)
  • Ted Brown: Free Wheeling (Vanguard Records, 1956)
  • Lee Konitz: Lee Konitz Meets Jimmy Giuffre (Verve Records, 1959); Live at the Half Note, 1956 (Verve Records, 1994)
  • Clare Fischer Big Band: Thesaurus (Atlantic Records 1969)
  • Supersax: Supersax Plays Bird (Capitol Records, 1973)

Literaturo

[redakti | redakti fonton]
  • Safford Chamberlain: An Unsung Cat – The Life and Music of Warne Marsh (Studies in Jazz, No. 37). Scarecrow Press 2000. ISBN 0-8108-3718-8
  • Marcus M. Cornelius: Out of Nowhere – The Musical Life of Warne Marsh. Aurora Nova Publishing 2002. ISBN 0-9580264-0-8

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. Mortodato laŭ Bohländer k.a. Reclams Jazzführer 1989