Alba Caride | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotza | Vigo, 1980ko apirilaren 24a (44 urte) |
Herrialdea | ![]() |
Hezkuntza | |
Hizkuntzak | gaztelania |
Jarduerak | |
Jarduerak | gimnasta erritmikoa |
Parte-hartzailea
| |
![]() ![]() |
Alba Caride Costas (Vigo, Pontevedra, 1980ko apirilaren 24a) Valladolideko gimnasta erritmiko ohia da. 1994tik 2000ra, Espainiako selekzioan parte hartu zuen, eta Europako 5 Txapelketatan, 4 mundialetan eta Atlantako 1996ko Udako Olinpiar Jokoetan parte hartu zuen eta 19. postua lortu. Banakako Espainiako txapelduna izan zen ohorezko kategorian 1997an.
Haurtzarotik Valladoliden bizi da, eta gimnasia erritmikoan hasi zen 6 urterekin, Club Vallisoletanon.[1] Sonia Conde eta Silvia Yustos gimnasta nazional ohiak izan zituen entrenatzaile. 1994an, Cathy Xaudarók eta Consuelo Burgosek aukeratu eta junior talde nazionalean sartu zuten. Talde horrekin lehiatu zen maiatzean Tesalonikako Europako Txapelketan, eta 5. postuan geratu zen.[2]
1994. urtean bertan, Emilia Boneva hautatzaileak Espainiako gimnasia erritmikoko selekzio nazionalean parte hartzeko deitu zion. Urriaren 23tik aurrera senior kategorian banakako gimnasta izatera pasatu zen. Taldea Canillejasko (Madril) txalet batean kontzentratzen zen etengabe, batez beste, Moscardó gimnasioan egunero 8 orduz entrenatuta. Han, Mar Lozano banakako entrenatzailea zuen gidari. Orduz geroztik, Espainia ordezkatu zuen nazioarteko lehiaketa garrantzitsuetan, besteak beste, munduko txapelketetan eta Europako txapelketetan.
Vienako 1995eko Munduko Txapelketan, bere lehen mundukoan, 20. postua lortu zuen banakako sailkapen nagusian. Almudena Cidekin batera, 5. postua lortu zuen taldeka, eta horrek Atlantako 1996ko Udako Olinpiar Jokoetarako banakako bi plaza eman zizkion Espainiari.
1996an, Budapesteko Munduko Txapelketan, munduko txapelketan bere bakarkako posturik onena lortu zuen, zintaren finalean 6.a amaitu zuen eta. Urte horretan bertan parte hartu zuen lehen Olinpiadetan, Atlantako Olinpiar Jokoetan. Espainiako gimnasia erritmikoaren ordezkari izan zen, talde nazionalarekin eta banaka aritzen zen Almudena Cidekin batera. Caride 11. postura iritsi zen atariko probetan, eta, horri esker, finalerdietarako sailkatu zen eta amaieran 19. postuan geratu zen.
1997an, Ana Bautistak izan zuen entrenatzaile, eta ziklo olinpiko osoan harekin jarraitu zuen. Urte horretan bertan lortu zuen ohorezko mailako Espainiako txapelduna izatea, lehen aldiz eta aldi horretan baino ez, Valladolideko Espainiako txapelketa izan zen. Lehiaketa berean, eraztun, maza eta zintan urrezko dominak lortu zituen; sokan, ostera, brontzea.[3] Urte horretan bertan, 13. postua bete zuen Europako Patrasko Txapelketan, eta Berlingo Munduko Txapelketan, berriz, 7. postua taldeka eta 17. postua banakako lehiaketa orokorrean. Hala ere, ezin izan zuen finala jokatu lesio batengatik.
2000ko uztailean, Zaragozako Europako Txapelketa eta Kordobako Banakako Espainiako Txapelketa jokatu ondoren, selekzio nazionala utzi eta Valladolidera itzuli zen luzaroan zuen lesio bat sendatzeko.[4] Erretiratu ondoren, gimnasia erritmikoko entrenatzailea izan zen, eta Valladolideko Club Gimnasia Rítmica Pinciasen entrenatu zuen. 2016ko uztailaren 23an Badajozen Atlanta '96ko Urrezko Dominaren 20. urteurreneko Galara gonbidatutako gimnasia erritmiko espainiarreko pertsona garrantzitsuenetako bat izan zen.[5]
2019ko azaroaren 16an, Emilia Bonevaren heriotza zela eta, 70 gimnasta ohi nazional inguru, besteak beste Alba Caride, elkartu ziren tapizean Euskalgym-ean omenaldia egiteko. Ekitaldia Barakaldoko Bilbao Exhibition Centren 8.500 parte-hartzaileren aurrean egin zen, eta, ondoren, omenaldi-afaria ere egin zen haren omenez.[6] Albak Valladoliden jarraitzen du bizitzen.
Almudena Cidek idatzi eta Montse Martinek irudiztatutako Olympia (2014) ipuin-seriean agertzen den Alba pertsonaia nagusia, Alba Caride du oinarri. Era berean, Albaren lehen urteetako kontzentrazio nazionaleko gimnasten bizitzaren kontakizuna Tania Lamarcak eta Cristina Gallok idatzitako Lágrimas por una medalla (2008) autobiografia nobelatuan dago. Haren karreraren aipamen bat José Miguel Ortegaren La aventura olímpica vallisoletana (2016) liburuan ageri da.[7]
|
Urtea | Aparatua | Musika |
---|---|---|
1995 - 1996 | ![]() |
"Roxy Loses" eta "Main Theme", Paul Verhoeven-en Basic Instinct filmaren soinu bandatik, Jerry Goldsmith-ek konposatua. |
hemeretzi laurogeita hamabost | ![]() |
Franz Schuberten Serenata. |
hemeretzi laurogeita hamabost | ![]() |
«Chica ye ye», Augusto Algueró- k konposatua. |
hemeretzi laurogeita hamasei | ![]() |
"Armour Piercing Bullets", Richard Donner Lethal Weapon 3 filmaren soinu-bandaren gaia, Michael Kamen-ek konposatua. |
1997 | ![]() |
Speed soinu banda, Mark Mancinak konposatua. |
1997 | ![]() |
Hans Zimmer -en "Burning Secret". |
1997 | ![]() |
"Querencia". |
1998 - 2000 | ![]() |
"La flor de la mañana" Presuntos Implicados taldearena. |
1999 | ![]() |
Tokata y fuga en re menor, BWV 565, Johann Sebastian Bach ek konposatua. |
1999-2000 | ![]() |
Secret Garden-en "Poema". |
1999 | ![]() |
Flamenko gaia «Si te vas». |
2000 | ![]() |
Goran Bregovic -en "Scena Pojavljivanja Majke" eta Budi Sieberten "The Gate". [8] |
1993
1994
1995
1996
1997
|
1998
1999
2000
|
Junior taldea[aldatu | aldatu iturburu kodea]1994
Bakarka Seniorrean[aldatu | aldatu iturburu kodea]1995
1996
1997
|
1998
1999
2000
|
*Lesio batek txapelketa horren amaieran lehiatzea eragotzi zion
Telebistako saioak | |||
---|---|---|---|
Urtea | Izenburua | Katea | Oharrak |
1999 | Escuela de deporte | TVEko 2 | Erreportaian parte hartu zuen. |