Alicia D'Amico | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotza | Buenos Aires, 1933ko urriaren 6a |
Herrialdea | Argentina |
Heriotza | Buenos Aires, 2001eko abuztuaren 30a (67 urte) |
Jarduerak | |
Jarduerak | argazkilaria |
Alicia D'Amico (Buenos Aires, Argentinako, 1933ko urriaren 6a - ib., 2001eko abuztuaren 30a) argazkilaria izan zen.[1]
Buenos Airesen jaio zen 1933ko urriaren 6an. 1953an marrazketa-irakasle gisa hasi zen lanean Arte Ederren Eskola Nazionalean, eta 1955ean gobernuaren beka bat jaso zuen Parisen bere ezagutzak hobetzeko. 1957tik aurrera, argazkilari gisa trebatu zen Luis D'Amico aitaren estudioan, eta gero Annemarie Heinrichekin.
1960tik 1983ra, bere estudioa izan zuen, Sara Faciorekin batera, eta 1982ko argazkigintzako Safen Saria eman zioten. 1973an Sara Facio eta María Cristina Oriverekin Hego Amerikako lehen argazki-editorea sortu zuen, «La Azotea» izenarekin.
1979an Argentinako Argazkigintza Kontseilua sortu zenean, fundatzaileetako bat izan zen, Sara Facio, Annemarie Heinrich, María Cristina Orive, Eduardo Comesaña, Andy Goldstein eta Juan Travnikekin batera, eta 1987ra arte lagundu zuen erakundean. Lugar de Mujer (1982an sortutako Argentinako lehen erakunde feministetako bat) sortzaileetako bat izan zen.
Bere argazki-lanak liburuetako irakaskuntza eta lankidetza izan zituen ardatz, batez ere Hego Amerikako artista eta intelektualenak; Jorge Luis Borges, Gabriel García Márquez, Adolfo Bioy Casares, Julio Cortázar, Óscar Pintor, Alejo Carpentier, Miguel Ángel Asturias, Pablo Neruda, Astor Piazzolla, izan ziren arrazoi fotografiko beltzekoak. Bere lana hainbat herrialdetan erakutsi zen, bakarka nahiz taldeka, beste artista batzuekin: Pedro Luis Raota, Osvaldo Salzamendi, Francisco J. Tenllado, Ataulfo Pérez Aznar, Rubén Sotera, Alicia Sanguineti, Sara Facio eta beste batzuk.[2][3][4]
2001eko abuztuaren 30ean hil zen bere jaioterrian.[5]
1963tik aurrera erakusten ditu argazkiak. Banakako eta taldeko erakusketa ugari egin zituen: