Anne de Rochechouart Mortemart

Anne de Rochechouart Mortemart
Irudi gehiago
presidentea 1926 - 1933 - Élaine Greffulhe ^(en) → presidentea 1901 - 1903
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Marie Adrienne Anne Victurnienne Clémentine de Rochechouart de Mortemart
Jaiotza	former 1st arrondissement of Paris ^(en) , 1847ko otsailaren 10a
Herrialdea	Frantzia
Heriotza	Dampierre jauregia, 1933ko otsailaren 3a (85 urte)
Familia
Aita	Louis de Rochechouart de Mortemart
Ama	Marie-Clémentine de Chevigné
Ezkontidea(k)	Emmanuel de Crussol d'Uzès ^(en)  (1867ko maiatzaren 10a -
Seme-alabak	ikusi Mathilde Renée de Crussol d'Uzès Jacques Marie Géraud de Crussol ^(en) Simone de Crussol d'Uzès ^(en) Louis de Crussol d'Uzès ^(en)
Leinua	House of Rochechouart ^(en)
Hezkuntza
Hizkuntzak	frantsesa
Jarduerak
Jarduerak	poeta, automobil-pilotua, eskultorea, enpresaburua eta Wolfcatcher Royal ^(en)
Jasotako sariak	ikusi Ohorezko Legioko ofiziala Knight of the Order of Agricultural Merit
Izengoitia(k)	Manuéla

Marie Adrienne Anne Victurnienne Clémentine de Rochechouart de Mortemart, Uzès-eko dukesa Paris, 1847ko otsailaren 10a – Dampierre-en-Yvelines, 1933ko otsailaren 3a) frantziar automobil-pilotua, eskultorea, poeta eta enpresaburua izan zen. Frantzian gidatzeko lizentziaren pareko baimena izan zuen lehen emakumea, Camille du Gastekin batera. Isuna jaso zuen ^[1]lehen emakumea izan zen, 15 km orduko abiaduran gidatzeagatik, 12km orduko baino ezin zen sasoian.^[2]

Bizitza

Barbe-Nicole Clicquot-Ponsardin eta Anne de Rochechouart Mortemart birbilobaren erretratua, Léon Cogniet-ek egina.

Louis de Rochechouart de Mortemart Mortemarteko kondearen eta Marie-Clémentine Chevignekoaren alaba izan zen. Bere amona Barbe-Nicole Clicquot-Ponsardin izan zen, "Xanpainaren dama handia" edo "Clicquot alarguna" izenez ezaguna, izen bereko xanpaina ekoizten zuen etxearen jabea, dekantazio eta etiketaren asmatzailea.

Haurtzaro gaixoti baten ostean, Parisen 1876ko maiatzaren 10ean Emmanuel de Crussol d'Uzès, Crussoleko dukearekin (eta gero Uzèsko dukea 1872an) ezkontzeagatik Dukesa titulua jaso zuen, Lau seme-alaba izan zituzten.

George Boulanger jeneralaren jarduera politikoak finantzatu zituen. Horren zain, Philippe Joera politiko orleanistakoa izanik, Uzèsko dukesak Georges Boulanger d'Orleansi monarkia berrezartzen lagun ziezaion, eta, horren ondorioz, bere aberastasun neurrigabearen zati bat galdu zuen.

Uzèsko dukesa izan zen, Camille du Gastekin batera, 1897an gidabaimenaren baliokidea jaso zuen lehen emakumea, eta baita abiadura handiegiagatik isuna jaso zuen lehen emakumea ere, 12 kph-ra baino ezin zen leku batean 15 kph-ra gidatzeagatik.^[3]

Ekintza politikoa

Boulanger jeneralaren 1887tik 1890era arteko kanpainaren babesle nagusia izan zen; Frantziako Gazteen Federazio Nazionala (Fédération nationale des Jaunes de France) ere babestu zuen, sozialisten aurka zegoen sindikatu antesemita, greben kontrakoa zena eta klase sozialen arteko elkarlana sustatzen zuena.

Ohorezko goraipamenak

• Jerusalemgo Hilobi Santuaren Ordenako Gurutze Handiko Dama.
• Ohorezko Legioaren Ordenako ofiziala.
• Nekazaritzako Merezimenduaren Ordenako ofiziala.

Erreferentziak

1. (Frantsesez) «Sur les traces de l’audacieuse duchesse d’Uzès» J'aime mon patrimoine (Noiz kontsultatua: 2025-01-22).
2. «Uzès, Anne, Duchesse d' (1847–1933) | Encyclopedia.com» www.encyclopedia.com (Noiz kontsultatua: 2025-01-22).
3. «Le Duché d'Uzès» www.uzes.com (Noiz kontsultatua: 2025-01-22).

Bibliografia

• Jean Huon: La Duchesse d'Uzès et la Chasse à Courre, Crépin-Leblond Reditions
• Duc de Brissac: Souvenirs de la Duchesse d'Uzès, Plon, 1939
• Duc de Brissac:, La Duchesse d'Uzès, Gründ, 1950
• Patrick de Gmeline: La Duchesse d'Uzès, Perrin, 1986-2002
• Simone Lheureux: Vie et passions d'Anne de Crussol, duchesse d'Uzès, Lacour, 1989
• Anne Vié: Le Duché d'Uzès, 2001.

Kanpo estekak