Célia Bertin
| Célia Bertin | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotzako izen-deiturak | Micheline Paule Bertin |
| Jaiotza | Parisko 4. barrutia eta Paris, 1920ko urriaren 22a |
| Herrialdea |  Frantzia |
| Lehen hizkuntza | frantsesa |
| Heriotza | Parisko 14. barrutia, 2014ko azaroaren 27a (94 urte) |
| Hezkuntza | |
| Heziketa | Lycée Fénelon, Paris (en)  Parisko Unibertsitatea |
| Hezkuntza-maila | licence (en) |
| Hizkuntzak | frantsesa |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | idazlea, Frantziako Erresistentziako kidea, itzultzailea eta kazetaria |
| Jasotako sariak | ikusi
|
Célia Bertin, jaiotzez Micheline Paule Bertin (Paris, 1920ko urriaren 22a-Ibidem, 2014ko azaroaren 27a) Frantziako emakume eleberrigilea izan zen. 1953an Renaudot saria eman zioten. Frantziako erresistentzian aritu zen.
Biografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Celia Bertin bigarren mailako ikasketak egiten zituen Fénelon institutuan, eta letra-lizentzia bat lortzen zuen Sorbonan. Tesi bat idatzi zuen: L'Influence du roman russe (Gogol, Tourgueniev, Dostoïevski, Tolstoï, Tchekhov) sur le roman anglais contemporain (d'Arnold Bennett à Virginia Woolf). Erresistentzian integratu zen eta Paristik alde egin behar izan zuen du tesia aurkeztu aurretik. 1944ko urrian Suitzara joan zen hara Informazio Ministerioak bidalita.
Gerra ondoren, Celia Bertin Cagnes-sur-Merren eta gero Saint-Paul-de-Vencen bizi izan zen. Bere lehen eleberria, La Parade des impies, 1946an argitaratu zuen. 1951n, Saint-Paul-de-Vencen, Roman aldizkaria sortzen lagundu zuen, Pierre de Lescurerekin batera. 1953an Parisen instalatu zen; urte berean Renaudot saria eskuratu zuen, La Dernière Innocence liburuarekin.[1]
Celia Bertinek, bestetik, ingelesetik eta italieratik itzulpenak egin zituen. Artikulu ugari argitaratu zituen hedabide desberdinetan: Le Figaro literatur, Arts, Revue de Paris. Biografiak ere idatzi ditu. Thérouanne sariaren zilarrezko domina lortu zuen 1987an, Jean Renoiri buruzko lan batekin.[2]
Obra
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 1946: La Parade des impies, Paris, Grasset
- 1947: La Bague était brisée, Paris, Corrêa
- 1949: Les Saisons du mélèze, Paris, Corrêa
- 1953: La Dernière innocence, 1953, Renaudot saria.
- 1954: Contre-champ: roman, Paris, Plon
- 1957: Une femme heureuse: roman, Paris, Corrêa
- 1958: Le Temps des femmes, Paris, Hachette
- 1963: La Comédienne, Paris, Grasset
- 1967: Mayerling, ou le destin fatal des Wittelsbach, Paris, Perrin. ISBN:978-2-262-00108-7.
- 1972: Je t'appellerai Amérique, Paris, B. Grasset
- 1977: Liens de famille, Paris, B. Grasset ISBN:978-2-246-00431-8.
- 1982: Marie Bonaparte, a life, New York, Harcourt Brace Jovanovich. ISBN:978-0-15-157252-6.
- 1991: Jean Renoir, a Life in Pictures, Baltimore: Johns Hopkins University Press. ISBN|978-0-8018-4184-2.
- 1994: Femmes sous l'Occupation, Paris, Stock
- 1994: Jean Renoir, cinéaste, Paris, Gallimard, coll. "Découvertes Gallimard" 209 zk.; reissue: Gallimard, 2005, ISBN:978-2-07-031998-5.
- 1999: Marie Bonaparte, la dernière Bonaparte, Paris, Perrin: Elisabeth Roudinescoren aurkezpena.
- 1999: Louise Weiss, Paris, Albin Michel. ISBN|978-2-226-10776-3.
- 2005: Femmes sous l'Occupation, Paris, Les Éditions de la Seine. ISBN:978-2-7382-2029-5.
- 2008: Portrait d'une femme romanesque: Jean Voilier, Paris, Éditions de Fallois. ISBN:978-2-87706-636-5.
- 2009: La Femme à Vienne au temps de Freud, Paris, Tallandier ISBN:978-2-84734-593-3.
