Frida Boccara

Frida Boccara
Irudi gehiago
UNICEFen borondate oneko enbaxadorea
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Danielle Frida Hélène Boccara
Jaiotza	Casablanca, 1940ko urriaren 29a
Herrialdea	Maroko  Frantzia
Heriotza	Parisko 20. barrutia, 1996ko abuztuaren 1a (55 urte)
Hobiratze lekua	Bagneuxko hilerria
Heriotza modua	: arnas gaixotasuna
Hezkuntza
Hizkuntzak	alemana italiera frantsesa
Jarduerak
Jarduerak	abeslaria
Parte-hartzailea 1969ko Eurovision Kantu Jaialdia Sanremo Music Festival 1964 ^(en)
Enplegatzailea(k)	Haurren Laguntzarako Nazio Batuen Funtsa
Jasotako sariak	ikusi Arte eta Letren zalduna
Genero artistikoa	chansona
Ahots mota	kontraltoa
Musika instrumentua	ahotsa
Diskoetxea	Universal Music Group
yvettes.blog4ever.com…

Danielle Frida Hélène Boccara (Casablanca, Maroko, 1940ko urriaren 29a – Paris, 1996ko abuztuaren 1a) abeslari frantziarra izan zen. Bere familia jatorriz judua Livornokoa ( Italia ) zen, Ipar Afrikako frantziar kolonietara joana, zeinaren ondorioz Casablancan jaio eta hazi zen.^[1]

Ibilbidea

Boccarak Parisko Mireille abeslariaren Petit Conservatoire de la Chanson-en jaso zuen bere musika-prestakuntza. 1960an ospatu zituen bere lehen arrakastak Antibesko Rose d'Or jaialdian.

1969an, Frantziaren ordezkari izan zen orduko Eurovision edizioan (Un jour, un enfant abestiarekin, Émile Sternen konposizioa) eta beste hiru abeslarirekin batera irabazi zuen; sari banatua egon den Eurovisioneko aldi bakarra. 1969ko hartan berarekin batera irabazle izan ziren Erresuma Batuaren izenean, Lulu "Boom Bang-a-Bang" kantuarekin; Herberehetako Lenny Kuhr "De troubadour" abestiarekin, eta Espainiako ordezkari Salomé katalana, "Vivo cantando" abestiarekin.^[2]

Kantariaren nazioarteko beste arrakasta batzuk izan ziren Les Moulins de mon cœur ( Michel Legrandena, ingelesezko bertsioa, The Windmills of my Mind, Dustie Springfield hedatu zuena gero) eta Cent mille chansons (Michel Magnek konposatua). Boccarak urrezko bi disko eta platinozko disko bat jaso zituen bere salmenta arrakasta handienengatik. Frantzian izan ezik, ospe handia izan zuen, batez ere Espainian. Alemanez, ingelesez, italieraz eta errusieraz ere grabatu zituen abestiak.

1960 eta 1983 artean izan zuen karrera jarraituena, urteroko diskoak kaleratuz. 1988tik aurrera ez zen grabazio berririk agertu. Bere semea, Tristan Boccara, 1970eko hamarkadaren erdialdean jaioa, musikaria da (abeslaria, konpositorea, piano-jolea, moldatzailea) eta Goldinski izen artistikoarekin ere egiten du lan. Frida Boccara pneumoniak jota hil zen 55 urte zituela eta Parisko aldirietan dagoen Bagneuxko hilerriko alderdi juduan lurperatu zuten.

Erreferentziak

1. (Frantsesez) «FRIDA BOCCARA. CHANTEUSE JUIVE FRANCO MAROCAINE.» Centerblog 2021-08-23 (Noiz kontsultatua: 2023-05-27).
2. (Gaztelaniaz) Hergar, Paula. (2018-03-28). «La inaudita situación que ocurrió en Eurovisión cuando lo organizó España en 1969» LOS40 (Noiz kontsultatua: 2023-05-27).

Kanpo estekak

• Un jour, un enfant, Eurovision 1969an.
• Artikulu hau, osorik edo zatiren batean, alemanezko Wikipediako «Frida Boccara» artikulutik itzuli da; zehazki, 2023-05-10eko bertsio honetatik. Izan ere, artikulu horretan aritu diren wikilariek GFDL edo CC-BY-SA 3.0 lizentziekin argitaratu dute beren lana.