Gita Govinda

Gita Govindaren XVI. mendeko eskuizkribua; bertan Krisna eta gopiak, behi-artzainak, ikus daitezke.

Gita Govinda, sanskritoz eta devanagari grafiaz गीतगोविन्द, Indiako XII. mendeko bigarren erdiko liburu erotiko eta erlijiosoa da. Egilea Orissako Jayadeva poeta izan zen.^[1] Etimologikoki Gita Govindak zera esan nahi du: "Govinda kantatzen" edo kantuz laudatutako Govinda. Govinda, bestetik, "behiei plazerra ematen diena" edo "behiak zaintzen dituena". Govida, bestetik, Krishna jainkoaren beste izena da.

Argumentua

Poema erlijoso-erotiko honetan Krishna nerabea eta Vrindavaneko gopi haurren arteko harremanak azaltzen dira. Gopien artean Radha izenekoa nabaria da. Radhak fedea galdu zuen baina, denboraz, sinesemenera itzuli zen. Sinbolikoki giza arimaren desbideratzea adierazten da baina hau, azkenik, Jainkoaren bidera itzuli egiten da. Lan honek hinduismo barruan eragin handia izan zuen, bereziki bhakti tradizioen zabaltze prozesuan.

Egitura

Poema hau hamabi kapitulutan antolatua dago. Kapitulu bakoitzak 24 prabandhatan zaituta dago; hauek, aldi berean, zortzi ahapaldietan antolatzen dira, ashta padis izenekoak.

Itzulpenak

William Jones (1746-1794) linguista britaniarra 1792an ingeleseko lehenengo itzulpena paratu zuen. Itzulpen horretan testuaren jatorri gisa Kalinga (Orissa estatu indiarraren izen zaharra) aipatu zen. Geroztik hizkuntza askotara itzuli egin da. Literarioki poesia sanskritoaren gailurreko adierazpen gisa onartua da.

Erreferentziak

1. Richard Blurton: Mitos bengalíes. Madril: Akal, 2008.

Kanpo estekak

• (Ingelesez): Ignca.nic.in (Gita Govindaren multimedia aurkezpena).