He Zehui | |||
---|---|---|---|
![]() | |||
Hautetsia: 7th National Committee of the Chinese People's Political Consultative Conference (en) ![]() ![]() ![]() | |||
Bizitza | |||
Jaiotza | Suzhou, 1914ko martxoaren 5a | ||
Herrialdea | Txina (eskualdea) ![]() | ||
Heriotza | Peking Union Medical College Hospital (en) ![]() | ||
Familia | |||
Aita | He Cheng | ||
Ama | Wang Jishan | ||
Ezkontidea(k) | Qian Sanqiang (en) ![]() | ||
Haurrideak | ikusi
| ||
Hezkuntza | |||
Heziketa | Tsinghua Unibertsitatea Berlingo Unibertsitate Teknikoa | ||
Hezkuntza-maila | Doktoretza | ||
Jarduerak | |||
Jarduerak | fisikaria eta fisikari nuklearra | ||
Enplegatzailea(k) | Siemens AG Kaiser Wilhelm Society (en) ![]() Curie Institutua | ||
Jasotako sariak | ikusi
| ||
Kidetza | Academic Division of Mathematics and Physics of the Chinese Academy of Sciences (en) ![]() |
He Zehui edo Ho Zah-wei (txineraz, 何泽慧) (Suzhou, 1914ko martxoaren 5a - Pekin, 2011ko ekainaren 20a) Txinako fisikari nuklearra izan zen. Alemanian lan egin zuen Bigarren Mundu Gerran eta Frantzian gerra ostean. 1948tik aurrera, Txinan fisika nuklearra ikertzen eta garatzen lan egin zuen.[1]
He Zehui Suzhoun jaio zen 1914an. Suzhou No.10 Middle School-era joan zen. Bertan, berak hainbat gai landu nahi zituen eta boleiboleko taldean zegoen.[2] Beijingeko Tsinghua Unibertsitatean 1936an graduatu zen fisikako lizentziatura batekin. Ondoren, Berlingo Unibertsitate Teknikoan hasi zen ikasten.[3] Emakumeen generoari buruzko aurreiritziari aurre egin zion, bere ikasgelako ikasle onena izan baitzen, eta Qian Sanqiang senar izango zena gainditu zuen.[4]
Alemaniara bidali zuten alemaniarrek goi-mailako teknologian interesa zutelako.[2]1940an Ingeniaritzako doktoretza lortu zuen balek airean duten abiadura neurtzeko modu berri bat jorratzen zuen tesiarekin.[5][6] Fisika nuklearra ikasi zuen hainbat urtez Alemanian, Siemensentzat lanean, 1943an Heidelbergen Kaiser Wilhelm Institutura (orain Ikerketa Medikorako Max Planck Institutua) batu aurretik.[3] Friedrich Paschenek, Alemaniako nagusia izan zenak, eta geroago adopziozko aitak, Walther Bothe aurkeztu zion, lehen ziklotroi alemaniarra eraiki berri zuena. Botheren laguntzarekin partikula erradioaktiboak eta izpi kosmikoak aztertu zituen, eta Heinz Maier-Leibnitzen laino-ganberaren teknologian lan egin zuen.[4]
Bere lana Journal Nature aldizkari zientifikoan argitaratu zen[7] (1945 Nature, Vol. 156 p 543) Bristolen Maier-Leibnitzekin eta Botherekin egindako lanari buruzko dokumentu bat aurkeztu ondoren, elektroien dispertsioko positroi baten lehen irudia jasotzen zuena.[1][4] Bigarren Mundu Gerraren ostean bera eta bere senarra, Qian Sanqiang, Parisera joan ziren lanera Marie Curie Institutura 1946an.[3] Fisio nuklearraren fenomenoa aztertu eta baieztatu zuten eta bikotea Txinara bueltatu zen 1948an.[7]
Txinara itzuli zirenean, Pekingo Ikerketa Akademia Nazionalean kontratatu zuten, Ikerketa Nuklearreko Institutuko ikertzaile bakar gisa.[5] Berak eta bere senarrak komunistek Txinan boterea hartu ondoren geratzea erabaki zuten eta senarrari atzerrian diru kopuru handiak ekipamendu zientifikoetan gastatzeko eskumena eman zioten. 1955ean, Txinako Gobernuak bonba atomiko bat garatzeko eskatu zion senarrari.[8] Hurrengo urtean He Zehuik hirugarren postua lortu zuen Txinako Zientzien Akademiak emultsio nuklearrak sortzeko lanagatik ematen duen zientzia-sarian.
He Zehuiren senarra 1992an hil zen.[7][8] Hiru ume izan zituzten, bi neska eta mutil bat. Haien alaba zaharrena, Qian Zuxuan, Marseillako Centre de physique des particules zentroari atxikitako fisikari bat da. Bigarren alaba Qian Minxie Kimika irakaslea da Pekingo Unibertsitatean. Qian Sijin semeak ere Pekingo Unibertsitatean lan egiten du Fisikari gisa. He Zehui Beijingen hil zen 2011n, 97 urte zituela.[3]
![]() |
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: He Zehui |