Isabel Pérez Montalbán

Isabel Pérez Montalbán
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakIsabel Pérez Montalbán
JaiotzaKordoba, 1964 (60/61 urte)
Herrialdea Espainia
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakpoeta eta idazlea
Jasotako sariak
Genero artistikoaolerkigintza

Isabel Pérez Montalbán (Córdoba, 1964) poeta da. Kritikariek haren lana aintzat hartu dute kontzientzia poesiaren parametroen barruan. Poetika hori sistema kapitalistaren kontra dago, kritika garaikidearen, memoria historikoaren eta konpromisoaren bidez.[1]

Biografia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Irakasle-ikasketak eta ikus-entzunezko komunikazioa egin zituen, eta gaur egun Malagan bizi da. Literatura-jaialdi garrantzitsuetan parte hartu du, hala nola 2007an Bartzelonako Poesia Astean.[2] Haren testuak frantsesera, ingelesera, hungiarierara, portugesera, arabierara eta esperantora itzuli dira. Literatura-jardueraren barruan, literatura-sarien epaimahaiko kide izan da, bai eta aurkezle, moderatzaile edo mahai-inguruetako parte-hartzaile, hizlari, tertuliar edo hizlari ere, erakunde pribatuek eta, batez ere, publikoek antolatutako kongresu, jaialdi, tailer, errezitaldi eta jardunaldi literarioetan.

Sariak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • 1992ko Ciudad de Málaga Literatura Gaztea saria, No es precisa la muerte lanagatik.
  • Barcarola Nazioarteko Saria, 1995, Puente levadizo lanagatik.
  • Leonor Poesia Saria, 2000, Los muertos nómadas lanagatik.
  • Ciudad de Córdoba saria, Ricardo Molina, 2010, Un cadáver lleno de mundo lanagatik.
  • Melilla Hiria Nazioarteko Poesia Saria, 2019, Vikinga lanagatik.[3]

Poema-liburuak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • No es precisa la muerte (Málaga, 1992).
  • Pueblo nómada (Málaga, 1995).
  • Fuegos japoneses en la bahía (Málaga, 1996)
  • Puente levadizo (Albacete, 1996)
  • Cartas de amor de un comunista (Valentza, 1999)
  • Los muertos nómadas (Soria, 2001)
  • De la nieve embrionaria (Montilla, 2002).
  • El frío proletario (Málaga, 2002).
  • La autonomía térmica de los pingüinos (Málaga, 2005).
  • Siberia propia (Madril, 2007)
  • Animal ma non troppo (Huelva, 2008)
  • Oveja negra casi blanca. Málaga, 2010.
  • Un cadáver lleno de mundo. Madril, 2010.
  • Puta, reputa (piensa, reflexiona) ( María Eloy-García-rekin), (Ediciones Imperdonables, Málaga, 2016)
  • El sexo de la palabra. Literatura y género (Juana Castro eta Octavio Salazar-ekin), (Colección La Montaña Mágica, Delegación de Cultura de la Diputación de Córdoba, 2017)
  • El frío proletario. Antología (1992-2018) (Visor, Madrid, 2019)
  • Vikinga. Visor, Madrid, 2020.[4][5]

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ Scarano, Laura Rosana. (2023-01-12). «LA POESÍA DE ISABEL PÉREZ MONTALBÁN: EL RELATO DE LA CARENCIA» Revista Internacional de Culturas y Literaturas (ISSN: 1885-3625) (26): 85–108.  doi:10.12795/RICL.2023.i26.05. ISSN 1885-3625. (Noiz kontsultatua: 2023-01-23).
  2. ↑ http://cordobapedia.wikanda.es/wiki/Isabel_P%C3%A9rez_Montalb%C3%A1n
  3. ↑ «Poesía: Isabel Pérez Montalbán: la vikinga que el mundo necesita» Librujula 2020-10-28 (Noiz kontsultatua: 2023-01-23).
  4. ↑ (Gaztelaniaz) «La poesía de clase de Isabel Pérez Montalbán» El Español 2020-10-19 (Noiz kontsultatua: 2023-01-23).
  5. ↑ «"Las liendres", de Isabel Pérez Montalbán» Librujula 2021-03-14 (Noiz kontsultatua: 2023-01-23).

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]