Jeanne-Marie Leprince de Beaumont | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotzako izen-deiturak | Marie-Barbe Leprince |
Jaiotza | Rouen, 1711ko apirilaren 26a |
Herrialdea | Frantzia |
Lehen hizkuntza | frantsesa |
Heriotza | Chavanod eta Chavanod, 1780ko abenduaren 8a (69 urte) |
Hobiratze lekua | Ubexy |
Heriotza modua | berezko heriotza: bularreko minbizia |
Familia | |
Aita | Jean-Baptiste Nicolas Leprince |
Seme-alabak | ikusi
|
Haurrideak | ikusi
|
Hezkuntza | |
Hizkuntzak | frantsesa |
Jarduerak | |
Jarduerak | kazetaria, idazlea, haur literaturaren idazlea, collector of fairy tales (en) , editorea eta eleberrigilea |
Lan nabarmenak | ikusi
|
Jeanne Marie Leprince de Beaumont (Ruan, 1711ko apirilaren 26 – Chavanod, 1780ko irailaren 8) idazle frantsesa, Ederra eta Piztia ipuin klasikoaren bertsioari esker oso ezaguna. Europako haur eta gazte literaturaren lehen idazlea bezala onartua izan da.
Jean-Baptiste Le Prince eta Marie-Barbe Plantart bikotearen alaba izan zen. Bere anaia Jean-Baptiste Le Prince margolaria izan zen. Ama haurra zenean hil zitzaion eta aita berriro ezkondu zen, Marie Anne Teresa de Guillaud-ekin, Anne Gaultier ezkondu ondoren. 1725tik 1735ra Ernemontgo damen eskolan eman zituen. Oso gazterik idazten hasi zen. 1736an Lorenako gortean etxe-irakasle moduan lan egin zuen. Gortean, beste lanen artean, musika irakasle eta laguntzaile-dama izan zen. Lan horiek Grimard de Beaumont-ekin ezkondu zenean utzi zituen. Bere ezkontza bizitza, Beaumontek zeraman bizitza galduaren ondorioz, zoritxarrekoa izan zen eta, ondorioz, ezeztatua izan zen. Behin bananduta, Londresera joan zen eta han gazteentzako egunkari bat sortu zuen, Le Nouveau Magasin Français (1750)[1]; egunkari horretan gai zientifikoak eta literarioak azaltzen ziren. 70 liburu baino gehiago idatzi zituen, bestetik, Le Triomphe de la vérité, et Mémoires de M. de La Villette (1748) lehendabizikoa. Baina ospetsu egin zen batez ere ipuin liburuei esker; horietako batean La Belle et la Bête (Ederra eta Piztia) argitaratu zuen (1757). Berriro ezkonduta, sei seme-alaba izan zituen. 1776an Frantziara, Saboyara hain zuzen, itzuli zen; han igaro zituen azkeneko urteak, bularreko minbiziak hil egin zuen arte.
Haren ipuinetan asmo moralizantea eta pedagogikoa nabaria da. Ipuinen helburua irakastea da: erlijioko aginduak eta haur guztiek jaso behar dituzten arau moralak. Askotan argumentua ia desagertu egin du horrelako eduki moralei tokia uzteko. Bere eredu bezala Émile de Rosseau aipatu izan da.[1]
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Jeanne-Marie Leprince de Beaumont |
Wikitekan badira testuak, gai hau dutenak: Jeanne-Marie Leprince de Beaumont |