kana gojūon | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
yori • koto • hentaigana | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ka (hiragana: か, katakana: カ) japonierako mora bat ordezkatzen duen kanetako bat da. Biek adierazten dute [ka] soinua. Bi kanen jatorria 加 erradikala da.
Karakterea dakuten batekin batu daiteke が hiragana eta ガ katakana sortzeko, ga Hepburn erromanizazioan. Eraldatutako kanaren balio fonetikoa [ɡa] da hitzaren hasieran badago eta [ŋa] edo [ɣa] hitzaren erdian badago. Handakuten bat (゜) ez da gertatzen japonierazko testuetan, baina hizkuntzalaritzan erabi daiteke nasalizazio bat dagoela adierazteko [ŋa].
か da gehien erabiltzen den galdera marka. Batzuetan aukerak delimitatzeko ere erabiltzen da. が erabiltzen da esaldi batean atentzioaren fokoa ezartzeko, batez ere subjektu gramatikalarena.
Ez da nahastu behar 力 txinatar karakterearekin.
Forma | Rōmaji | Hiragana | Katakana |
---|---|---|---|
Normal k- (か行 ka-gyō) |
ka | か | カ |
kaa kā, kah |
かあ, かぁ かー |
カア, カァ カー | |
Dakuten gehituta g- (が行 ga-gyō) |
ga | が | ガ |
gaa gā, gah |
があ, がぁ がー |
ガア, ガァ ガー |