Michel Déon

Michel Déon

19. seat 8 of the Académie française (en) Itzuli

1978ko ekainaren 8a - 2016ko abenduaren 28a
Jean Rostand - Daniel Rondeau (en) Itzuli
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakÉdouard Michel
JaiotzaParisko 11. barrutia1919ko abuztuaren 4a
Herrialdea Frantzia
Lehen hizkuntzafrantsesa
HeriotzaGalway2016ko abenduaren 28a (97 urte)
Hobiratze lekuaMontparnasseko hilerria
Heriotza moduaberezko heriotza: Biriketako Tronboenbolismoa
Familia
Ezkontidea(k)Chantal Déon  (1963ko martxoaren 15a -  2016ko abenduaren 28a)
Seme-alabak
Hezkuntza
HeziketaLycée Janson-de-Sailly (en) Itzuli
Lycée Masséna (en) Itzuli
Paris Law Faculty (en) Itzuli
Hizkuntzakfrantsesa
Jarduerak
Jarduerakidazlea eta antzerkigilea
Lan nabarmenak
Jasotako sariak
KidetzaFrantses Akademia
Association des amis de Robert Brasillach (en) Itzuli
MugimenduaHussards (en) Itzuli
Izengoitia(k)Michel Déon
Zerbitzu militarra
Parte hartutako gatazkakBigarren Mundu Gerra
Sinesmenak eta ideologia
ErlijioaErromatar Eliza Katolikoa
Alderdi politikoa Action française
IMDB: nm0246357 Edit the value on Wikidata

Michel Déon (Paris, Frantzia, 1919ko abuztuaren 4a - Galway, Irlanda, 2016ko abenduaren 28a) frantses idazlea izan zen.

Frantziako Akademiako kide izan zen 1978tik.

Zuzenbide-ikasketak egin zituen Parisko Unibertsitatean, baina literaturaren mundua aukeratu zuen lanbide gisa.

1950ean idatzi zuen lehen lana, Je ne veux jamais l´oublier (Ez dut sekula ahaztu nahi). Estilo intimista zuen, eta trebetasun harrigarria zuen bihotzeko gauzez idazteko: Les Trompeuses Espérances (1956, Gezurrezko itxaropenak), Fleur de colchique (1957, Azpelar lorea) eta Les Gens de la nuit (1958, Gaueko jendea). Gero, L´Armée d´Algérie et la pacification (1959, Aljeriako armada eta bakegintza) saiakera eta La Carotte et le Bâton (1960, Ipar Afrikako terrorismoaren kontrako eleberria) idatzi zituen.

Interallié saria jaso zuen 1970ean, Les Poneys sauvages (Poney basatiak) lanagatik.

Azken urteetan, Irlanda hartu zuen bizilekutzat, eta Stendhalen aztarna sumatzen zaio han idatzitako hainbat lani: Jeune homme vert (1975, Gizon gazte berdea) eta Les Vingt Ans du jeune homme vert (1977, Gizon gazte berdearen hogei urteak).

Haurrentzako ipuinak ere idatzi zituen: Tomas eta Infinitua.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Michel Déon Aldatu lotura Wikidatan