Demi-grand axe (a) |
417,383 × 106 km[1] (2,79 ua) |
---|---|
Périhélie (q) |
242,352 × 106 km[1] (1,62 ua) |
Aphélie (Q) |
592,415 × 106 km[1] (3,96 ua) |
Excentricité (e) | 0,42[1] |
Période de révolution (Prév) |
~1 706 j (4,67 a) |
Inclinaison (i) | 29,0°[1] |
Longitude du nœud ascendant (Ω) | 154,1°[1] |
Argument du périhélie (ω) | 271,5°[1] |
Anomalie moyenne (M0) | 278,1°[1] |
Catégorie | Ceinture principale, aréocroiseur[1],[2] |
Magnitude absolue (H) | 13,3[1],[2] |
---|
Date | le [1],[2] |
---|---|
Découvert par | Eleanor Francis Helin[1],[2] |
Lieu | Observatoire Palomar[1] |
Nommé d'après | Baltimore |
Désignation | 1989 CC1[1],[2] |
(5870) Baltimore est un astéroïde de la ceinture principale aréocroiseur.
(5870) Baltimore est un astéroïde[1] aréocroiseur. Il présente une orbite caractérisée par un demi-grand axe de 2,79 UA, une excentricité de 0,42 et une inclinaison de 29,0° par rapport à l'écliptique[2].