Durante a conquista española, Nicolás de Federman, en contacto cos xesuítas, envía ao misioneiro José Gumilla para comezar a evanxelización dos indíxenas da rexión, os cales vivían en tribos nómades (no presente seminómades) e practicaban actividades recolectoras, caza e pesca. Cravo Norte foi fundado por José Gumilla, un misioneiro xesuíta, en 1538. Contaba con só 205 habitantes en 1797.[1] En maio de 1797, realizouse o primeiro censo de La Soledad de Cravo Norte, contando con 205 homes e mulleres dos pobos guahibo e chiricoa. Posteriormente, en 1874, o venezolano Socorro Figueroa entrou nesta rexión co obxectivo de poboar con gando vacún a inmensa chaira, apoderándose do sitio chamado El Cajón de Los Ríos Cravo e Casanare.
.svg)
