Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. |
Economía de Myanmar | |
---|---|
Moeda | kyat |
Organizacións comerciais de que fai parte | OMC, ASEAN, BIMSTEC, G-77 e outros |
Datos estatísticos[1] | |
PIB | 216.948 millóns (2021) |
Posición do PIB | 65ª no mundo[2] |
Crecemento do PIB | -17,91% (2021) |
PIB per cápita | US$ 4 000 (2021) |
PIB por sector | agricultura 24,1%, industria 35,6%, servizos 40,3% (2017) |
Inflación | 8,83% (2019) |
Poboación abaixo da limiar de pobreza | 24,8% (2017) |
Total da forza de traballo | 22.122.000 (2021) |
Forza de traballo por sector | agricultura 70%, industria 7%, servizos 23% (2001) |
Desemprego | 2,17% (2021) |
Industrias | procesamento agrícola, madeira e produtos de madeira, cobre, estaño, tungsteno, ferro, cemento, materiais de construción, fármacos, fertilizantes, petróleo e gas natural; roupas, xade e pedras preciosas |
Parcerías comerciais[1] | |
Exportacións | 17.523 millóns (2019) |
Produtos de exportación | gas natural, roupas, arroz, cobre, feixóns e leguminosas (2019) |
Principais mercados | República Popular China 24%, Tailandia 24%, Xapón 7%, Alemaña 5% (2019) |
Importacións | 17.356 millóns (2019) |
Principais produtos importados | petróleo refinado, equipamentos de radiodifusión, téxtiles, motocicletas, fármacos (2019) |
Principais mercados | República Popular China 43%, Tailandia 15%, Singapur 12%, Indonesia 5% (2019) |
Finanzas públicas[1] | |
Débeda externa | 6 594 millóns (2017) |
Ingresos | 9 108 millóns (2017) |
Gastos | 11,23 millóns (2007) |
Antes da pandemia de COVID-19 e do golpe de estado de febreiro de 2021, a situación económica de Myanmar presentaba descensos masivos da pobreza, un rápido crecemento económico e unha mellora do benestar social. Non obstante, desde o golpe, a asistencia estranxeira cesou da maioría das fontes de financiamento.[1] O investimento estranxeiro oscila segundo os anos e as conxunturas, e o subdesenvolvemento, o cambio climático e o investimento desigual ameazan o progreso e a planificación da sostibilidade.[1]
A agricultura é a principal actividade económica; ocupa a case 70% da poboación activa e contribúe nun 24% ó produto interior bruto.[1] O cultivo predominante é o arroz, que ocupa preto da metade das terras cultivables. Os demais cultivos (algodón, cacahuete, hevea e té) son secundarios. É de destacar a produción de opio.
Durante as décadas de 1970 até o 2000, a forte centralización da economía en mans do Estado creou graves problemas. Na actualidade[cando?], unha parte importante da industria pesada, a enerxía e o comercio do arroz continúan en poder do Estado e o investimento privado céntrase no resto de sectores. Sen estabilidade monetaria nin fiscal, e cunha gran porcentaxe de mercado negro que obriga á administración a un férreo control do comercio de produtos alimenticios.
A explotación forestal é intensa: Myanmar ocupa a primeira posición mundial na produción de teca. As industrias extractivas, outrora destacadas, están hoxe día en retroceso, do mesmo xeito que a produción petrolífera. O sector industrial, anticuado, vive un momento delicado, cunha notable falta de investimentos.
A Organización Internacional do Traballo dentro do seu informe de xullo do 1998, describe a utilización sistemática de traballos forzados polos militares sobre a poboación civil.