Fobos 2 | |
---|---|
Representación artística da Fobos 2 | |
Tipo | Científico |
Data de lanzamento | 12 de xullo de 1988[1][2][3] |
Foguete portador | Proton K/D-2[2][4] |
Sitio de lanzamento | Cosmódromo de Baikonur[2][3][4][5] |
Obxectivo da misión | Estudo de Fobos e Marte.[2][3][4][5] |
NSSDC ID | 1988-059A |
Fobos 2 foi unha sonda espacial soviética lanzada cara Marte o 12 de xullo de 1988 mediante un foguete Proton K/D-2 desde o cosmódromo de Baikonur.[1][2][4][5]
Fobos 2 foi unha sonda espacial soviética que, xunto coa súa case xemelga Fobos 1, foi enviada a estudar Marte e o seu satélite Fobos. Sucesoras das sondas Vega 1 e Vega 2 destinadas a estudar Venus, os obxectivos das sondas Fobos era estudar a contorna interplanetaria, o Sol, o plasma nas proximidades de Marte, estudar a superficie e atmosfera do planeta e estudar a composición superficial de Fobos. Ambas sondas contaron con colaboración internacional, con 14 países contribuíndo con experimentos ou infraestrutura.[1][2][4][5]
A sonda estaba composta por unha sección principal presurizada con forma de toro que contiña a electrónica da nave, rodeando un módulo cilíndrico coa instrumentación científica e, por debaixo do conxunto, catro tanques esféricos de hidracina para a propulsión e o control de actitude, formado por 28 propulsores: 24 cun impulso de 50 N e catro de 10 N. Ademais cada sonda levaba unha subsonda que tería que ser soltada na superficie de Fobos para estudiala, e Fobos 2 levaba un pequeno aterrizador que tería sido capaz de saltar entre varios puntos da lúa.[1][2][4][5]
A sonda entrou en órbita de Marte, recollendo datos científicos, pero na súa aproximación final cara Fobos perdeuse o contacto coa nave e nunca se chegou a recuperar. A investigación apuntou a un problema do ordenador de a bordo como causa do fallo da misión.[1][2][4][5]
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Fobos 2 |