Gran Premio de Europa de 1985

Gran Premio de Europa de 1985
Nome oficial	Royal Dutch Shell European Grand Prix
Tipo	Gran Premio de Europa
Deporte	automobilismo
Parte de	Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1985
Distancia do evento	75
Localización e Datas
Localización	Circuíto de Brands Hatch (Kent) 51°21′24″N 0°15′45″L / 51.356666666667, 0.2625
Lonxitude	3,703 km
País	Reino Unido
Data	6 de outubro de 1985
Competición
Primeiro posto	Nigel Mansell
Pole position	Ayrton Senna
Volta máis rápida	Jacques Laffite

O Gran Premio de Europa de 1985 foi unha carreira de Fórmula 1 celebrada no circuíto de Circuíto de Brands Hatch o 6 de outubro de 1985. Foi a décimo cuarta carreira da tempada 1985.

Ayrton Senna conseguiu a pole position por sexta vez na tempada, cunha media de 225´479 km/h, a primeira vez que alguén rodou no circuíto a máis de 225 km/h. Segundo foi Nelson Piquet, seguido dos Williams - Honda de Nigel Mansell e Keke Rosberg.

O campión mundial Niki Lauda de McLaren seguía sendo incapaz de competir debido á lesión na boneca que sufriu en Bélxica e foi substituído polo expiloto John Watson no que sería a súa última saída na Fórmula Un. Watson 21º cualificado e na súa primeira carreira de F1 desde o Gran Premio de Suráfrica de 1983 terminou sétimo, só 2 voltas atrás e a menos dun segundo por detrás sexto clasificado Thierry Boutsen. Tyrrell presentou de novo un equipo de dous coches na carreira co novato Italiano Ivan Capelli substituíndo a Stefan Bellof na súa primeira carreira na Fórmula Un.

Logo dunha moi mala saída na que caeu ao 14º posto, Alain Prost subiu 8 postos en 10 voltas, baixou de novo a noveno posto, e subiu outras 5 posicións, rompendo a marca de volta 3 veces no proceso. Finalmente quedou no cuarto lugar e no proceso, asegurou Campionato Mundial de Pilotos. Nigel Mansell logrou a súa primeira vitoria. Keke Rosberg quedou terceiro malia perder unha volta completa logo dunha colisión con Nelson Piquet causada por Ayrton Senna, quen terminou segundo. Marc Surer estivo en segunda posición co Brabham ata que falloulle o turbo.

Michele Alboreto viu escapar o seu soño do Campionato do Mundo na volta 13. Logo de parar para substituír un pneumático plano na volta 11, o turbo do seu Ferrari explotou na volta 13. Alboreto, frustrado pola pouca fiabilidade de fins de tempada do Ferrari que custoulle o campionato do mundo (liderou a táboa de puntos ata a rolda 11 en Zandvoort) conduciu o seu Ferrari 156/85 a boxes coa parte traseira do coche en chamas. De forma perigosa pilotou o coche co lume ata os boxes e directamente ao seu pit de Ferrari. Moitos observadores viron isto como xeito de demostrar que a falta de fiabilidade do Ferrari custoulle o campionato do mundo, que Prost gañou ao terminar en cuarto lugar.

A pole position de Senna cítase a miúdo como un dos seus mellores momentos.^[1]

Clasificación

Cualificación

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Q1	Q2	Diferenza
1	12	Ayrton Senna	Lotus-Renault	1:08.020	1:07.169	—
2	7	Nelson Piquet	Brabham-BMW	1:09.204	1:07.482	+0.313
3	5	Nigel Mansell	Williams-Honda	1:10.537	1:08.059	+0.890
4	6	Keke Rosberg	Williams-Honda	1:09.277	1:08.197	+1.028
5	25	Philippe Streiff	Ligier-Renault	1:10.396	1:09.080	+1.911
6	2	Alain Prost	McLaren-TAG	1:10.345	1:09.429	+2.260
7	8	Marc Surer	Brabham-BMW	1:09.762	1:09.913	+2.593
8	16	Derek Warwick	Renault	1:11.014	1:09.904	+2.735
9	11	Elio de Angelis	Lotus-Renault	1:11.530	1:10.014	+2.845
10	26	Jacques Laffite	Ligier-Renault	1:11.312	1:10.081	+2.912
11	22	Riccardo Patrese	Alfa Romeo	1:10.963	1:10.251	+3.082
12	18	Thierry Boutsen	Arrows-BMW	1:10.918	1:10.323	+3.154
13	28	Stefan Johansson	Ferrari	1:11.309	1:10.517	+3.348
14	20	Piercarlo Ghinzani	Toleman-Hart	1:13.517	1:10.570	+3.401
15	27	Michele Alboreto	Ferrari	1:10.877	1:10.659	+3.490
16	3	Martin Brundle	Tyrrell-Renault	1:11.296	1:10.731	+3.562
17	15	Patrick Tambay	Renault	1:13.048	1:10.934	+3.765
18	23	Eddie Cheever	Alfa Romeo	1:12.766	1:11.500	+4.331
19	17	Gerhard Berger	Arrows-BMW	1:11.608	1:11.638	+4.439
20	19	Teo Fabi	Toleman-Hart	1:13.024	1:12.090	+4.921
21	1	John Watson	McLaren-TAG	1:12.496	1:12.516	+5.327
22	33	Alan Jones	Lola-Hart	1:14.050	1:13.084	+5.915
23	9	Philippe Alliot	RAM-Hart	1:14.355	1:13.537	+6.368
24	4	Ivan Capelli	Tyrrell-Renault	1:16.879	1:13.721	+6.552
25	30	Christian Danner	Zakspeed	1:15.947	1:15.054	+7.885
26	29	Pierluigi Martini	Minardi-Motori Moderni	1:16.642	1:15.127	+9.473
NSC	24	Huub Rothengatter	Osella-Alfa Romeo	1:16.994	1:18.022	+9.825

Race

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Voltas	Tempo/Retirada	Grella	Puntos
1	5	Nigel Mansell	Williams-Honda	75	1:32:58.109	3	9
2	12	Ayrton Senna	Lotus-Renault	75	+ 21.396	1	6
3	6	Keke Rosberg	Williams-Honda	75	+ 58.533	4	4
4	2	Alain Prost	McLaren-TAG	75	+ 1:06.121	6	3
5	11	Elio de Angelis	Lotus-Renault	74	+ 1 volta	9	2
6	18	Thierry Boutsen	Arrows-BMW	73	+ 2 voltas	12	1
7	1	John Watson	McLaren-TAG	73	+ 2 voltas	21
8	25	Philippe Streiff	Ligier-Renault	73	+ 2 voltas	5
9	22	Riccardo Patrese	Alfa Romeo	73	+ 2 voltas	11
10	17	Gerhard Berger	Arrows-BMW	73	+ 2 voltas	19
11	23	Eddie Cheever	Alfa Romeo	73	+ 2 voltas	18
12	15	Patrick Tambay	Renault	72	+ 3 voltas	17
13	8	Marc Surer	Brabham-BMW	62	Turbo	7
Ret	28	Stefan Johansson	Ferrari	59	Eléctrico	13
Ret	26	Jacques Laffite	Ligier-Renault	58	Motor	10
Ret	30	Christian Danner	Zakspeed	55	Motor	25
Ret	4	Ivan Capelli	Tyrrell-Renault	44	Accidente	24
Ret	3	Martin Brundle	Tyrrell-Renault	40	Fuga auga	16
Ret	19	Teo Fabi	Toleman-Hart	33	Motor	20
Ret	9	Philippe Alliot	RAM-Hart	31	Motor	23
Ret	20	Piercarlo Ghinzani	Toleman-Hart	16	Motor	14
Ret	33	Alan Jones	Lola-Hart	13	Radiador	22
Ret	27	Michele Alboreto	Ferrari	13	Turbo	15
Ret	7	Nelson Piquet	Brabham-BMW	6	Colisión	2
Ret	16	Derek Warwick	Renault	4	Inxección	8
Ret	29	Pierluigi Martini	Minardi-Motori Moderni	3	Accidente	26

Posicións logo da carreira

Clasificación no campionato de pilotos

Pos	Piloto	Puntos
1	Alain Prost	72
2	Michele Alboreto	53
3	Ayrton Senna	38
4	Elio de Angelis	33
5	Keke Rosberg	25

Clasificación do campionato de construtores

Pos	Construtor	Puntos
1	McLaren-TAG	86
2	Ferrari	77
3	Lotus-Renault	71
4	Williams-Honda	47
5	Brabham-BMW	26

Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.

Notas

Pole position: Ayrton Senna - 1:07.169^[2]
Volta rápida: Jacques Laffite - 1:11.526 na volta 55^[3]
Primeira vitoria: Nigel Mansell
Primeira carreira: Ivan Capelli
Última carreira: John Watson
Alain Prost 4º, logrou o Campionato do Munto a falta de dúas carreiras.
Logo de traelo para substituír o lesionado Niki Lauda, John Watson competiu neste evento co número 1, polo xeral reservado para o actual campión do mundo. Esta é a única ocasión en que un non-campión utilizou o número 1 desde Ronnie Peterson durante a tempada 1973.^[4]

↑ http://blog.us.playstation.com/2014/05/12/gran-turismo-6-relive-sennas-legendary-moments/
↑ Hamilton, Maurice (ed.) (1985). AUTOCOURSE 1985-86. Hazleton Publishing. p. 256. ISBN 0-905138-38-4.
↑ Hamilton, Maurice (ed.) (1985). AUTOCOURSE 1985-86. Hazleton Publishing. p. 257. ISBN 0-905138-38-4.
↑ Williamson, Martin. "ESPN F1//Drivers/John Watson". ESPN.co.uk. Arquivado dende o orixinal o 30 de maio de 2020. Consultado o 27 June 2014.

A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Consultado o 2007-06-17.

Véxase tamén

Ligazóns externas

Grand Prix Archives Vídeo

Carreira anterior: Gran Premio de Bélxica de 1985	Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1985	Carreira seguinte: Gran Premio de Suráfrica de 1985
Carreira anterior: Gran Premio de Europa de 1984	Gran Premio de Europa	Carreira seguinte: Gran Premio de Europa de 1993

[1] ttp://blog.us.playstation.com/2014/05/12/gran-turismo-6-relive-sennas-legendary-moments/

[Autocourse1985p256-2] Hamilton, Maurice (ed.) (1985). AUTOCOURSE 1985-86. Hazleton Publishing. p. 256. ISBN 0-905138-38-4.

[Autocourse1985p257-3] Hamilton, Maurice (ed.) (1985). AUTOCOURSE 1985-86. Hazleton Publishing. p. 257. ISBN 0-905138-38-4.

[4] Williamson, Martin. "ESPN F1//Drivers/John Watson". ESPN.co.uk. Arquivado dende o orixinal o 30 de maio de 2020. Consultado o 27 June 2014.

[1]

[2]

[3]

[4]