Gran Premio do Reino Unido de 1984
| Nome oficial | XXXVII John Player British Grand Prix  |
|---|---|
| Tipo | Gran Premio do Reino Unido |
| Deporte | automobilismo |
| Parte de | Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1984 |
| Distancia do evento | 71 |
| Localización e Datas | |
| Localización | Circuíto de Brands Hatch (Kent) 51°21′24″N 0°15′45″L / 51.356666666667, 0.2625 |
| Lonxitude | 3,703 km |
| País | Reino Unido |
| Data | 22 de xullo de 1984 |
| Competición | |
| Primeiro posto | Niki Lauda |
| Pole position | Nelson Piquet |
| Volta máis rápida | Niki Lauda |
O Gran Premio do Reino Unido de 1984 (oficialmente o XXXVII John Player British Grand Prix) foi unha carreira de automobilismo de Fórmula Un, celebrada o 22 de xullo de 1984 no circuíto de Circuíto de Brands Hatch cerca de Swanley, Kent, Inglaterra. Foi a décima carreira do Campionato do Mundo da tempada de 1984, a carreira, disputada sobre 71 voltas, foi gañada por Niki Lauda para o equipo McLaren, logo de saír desde a terceira posición. Derek Warwick terminou segundo nun Renault, e Ayrton Senna terceiro para o equipo Toleman.
Resumo da carreira
[editar | editar a fonte]Antecedentes
[editar | editar a fonte]O Gran Premio foi disputado por catorce equipos, cada un con dous pilotos. Os equipos, tamén coñecidos como Construtores, foron Brabham, McLaren, Lotus, Williams, Renault, Ferrari, ATS, Arrows, Alfa Romeo , Ligier, Osella, RAM, Spirit e Tyrrell.
Ao inicio da carreira, o piloto de McLaren Alain Prost lideraba o Campionato de Pilotos con 34´5 puntos, por diante do seu compañeiro de equipo Niki Lauda con 24 puntos e Elio de Angelis con 23´5. René Arnoux era cuarto con 22´5 puntos, mentres que Keke Rosberg era quinto con 20 puntos. No Campionato Mundial de Construtores, McLaren era o líder con 58´5 puntos, Ferrari e Lotus eran segundo e terceiro, con 31´5 e 29´5 puntos respectivamente, mentres que Williams con 24 e Brabham con 21 puntos loitaban polo cuarto lugar.
Antes da carreira, a Federación Internacional do Automóbil (FIA) anunciou que Tyrrell sería descualificado do Campionato Mundial polo uso de combustible e lastre ilegal nos seus coches. A decisión deu lugar a que todos os puntos anotados por Tyrrell durante toda a tempada quitáronselle.[1] Ao propietario de Tyrrell Ken Tyrrell concedéuselle un permiso do Tribunal Superior para que os seus coches competiran na sesión de clasificación do venres.[2]
Cualificación
[editar | editar a fonte]Johnny Cecotto rompeuse ambas pernas logo dun forte choque durante a cualificación. Nunca máis puido competir na Fórmula Un. Nelson Piquet logrou a pole position. A vitoria de Niki Lauda co McLaren converteuno no máximo anotador de puntos na historia da Fórmula Un, pasando os 390 de Jackie Stewart.
O piloto de Renault Derek Warwick deu aos fans británicos algo que celebrar cando terminou 42 segundos detrás de Lauda no segundo lugar, mentres que Ayrton Senna o compañeiro de Cecotto en Toleman terminou terceiro, 21 segundos detrás de Warwick. O piloto de Lotus - Renault Elio de Angelis mantivo vivas as súas esperanzas no campionato ao terminar unha volta atrás no cuarto lugar. Foi seguido polos dous Ferraris de Michele Alboreto e René Arnoux nas posicións dos puntos finais.
A vitoria deulle a Lauda 33 puntos e recortou a vantaxe co seu compañeiro de equipo Alain Prost a só 1´5 puntos. Con 67´5 puntos, McLaren logrou case o dobre da cantidade de puntos no campionato de construtores que o segundo clasificado, Ferrari que estaba en 34´5 puntos.
Clasificación
[editar | editar a fonte]| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Voltas | Tempo/Retirada | Grella | Puntos |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 8 |  Niki Lauda
|
McLaren-TAG | 71 | 1:29:28.532 | 3 | 9 |
| 2 | 16 |  Derek Warwick
|
Renault | 71 | + 42.123 | 6 | 6 |
| 3 | 19 |  Ayrton Senna
|
Toleman-Hart | 71 | + 1:03.328 | 7 | 4 |
| 4 | 11 |  Elio de Angelis
|
Lotus-Renault | 70 | + 1 volta | 4 | 3 |
| 5 | 27 | Michele Alboreto
|
Ferrari | 70 | + 1 volta | 9 | 2 |
| 6 | 28 |  René Arnoux
|
Ferrari | 70 | + 1 volta | 13 | 1 |
| 7 | 1 | Nelson Piquet
|
Brabham-BMW | 70 | + 1 volta | 1 | |
| 8 | 15 | Patrick Tambay
|
Renault | 69 | Turbo | 10 | |
| 9 | 24 | Piercarlo Ghinzani
|
Osella-Alfa Romeo | 68 | + 3 voltas | 21 | |
| 10 | 26 | Andrea de Cesaris
|
Ligier-Renault | 68 | + 3 voltas | 19 | |
| 11 | 17 |  Marc Surer
|
Arrows-BMW | 67 | + 4 voltas | 15 | |
| 12 | 22 | Riccardo Patrese
|
Alfa Romeo | 66 | + 5 voltas | 17 | |
| DSC | 4 |  Stefan Bellof
|
Tyrrell-Ford | 68 | Descualificado | 26 | |
| NC | 21 |  Huub Rothengatter
|
Spirit-Hart | 62 | Non clasificado | 22 | |
| Ret | 25 | François Hesnault
|
Ligier-Renault | 43 | Eléctrico | 20 | |
| Ret | 7 | Alain Prost
|
McLaren-TAG | 37 | Caixa de cambios | 2 | |
| Ret | 12 | Nigel Mansell
|
Lotus-Renault | 24 | Caixa de cambios | 8 | |
| Ret | 18 |  Thierry Boutsen
|
Arrows-BMW | 24 | Eléctrico | 12 | |
| Ret | 5 | Jacques Laffite
|
Williams-Honda | 14 | bomba auga | 16 | |
| Ret | 10 | Jonathan Palmer
|
RAM-Hart | 10 | Accidente | 23 | |
| Ret | 2 | Teo Fabi
|
Brabham-BMW | 9 | Eléctrico | 14 | |
| Ret | 14 | Manfred Winkelhock
|
ATS-BMW | 8 | Trompo | 11 | |
| Ret | 6 |  Keke Rosberg
|
Williams-Honda | 5 | Motor | 5 | |
| DSC | 3 |  Stefan Johansson
|
Tyrrell-Ford | 1 | Descualificado | 25 | |
| Ret | 23 |  Eddie Cheever
|
Alfa Romeo | 0 | Accidente | 18 | |
| Ret | 9 | Philippe Alliot
|
RAM-Hart | 0 | Accidente | 24 | |
| Ret | 30 | Jo Gartner
|
Osella-Alfa Romeo | 0 | Accidente | 27 | |
| NSC | 20 |  Johnny Cecotto
|
Toleman-Hart |
Posicións logo da carreira
[editar | editar a fonte]
|
|
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación. Tyrrell e os seus pilotos foron posteriormente descalificados do campionato mundial de 1984 e os seus resultados e puntos reasignados.
| Carreira anterior: Gran Premio de Dallas de 1984 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1984 |
Carreira seguinte: Gran Premio de Alemaña de 1984 |
| Carreira anterior: Gran Premio do Reino Unido de 1983 |
Gran Premio do Reino Unido | Carreira seguinte: Gran Premio do Reino Unido de 1985 |
Notas
[editar | editar a fonte]A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Arquivado dende o orixinal o 14 de xullo de 2007. Consultado o 2007-06-17.
- ↑ "Tyrrell are banned for rest of season". The Glasgow Herald. 19 de xullo de 1984. p. 16.
- ↑ "Tyrrell wins ruiling, to be in British Grand Prix". The Tuscaloosa News. 20 de xullo de 1984. p. 15.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio do Reino Unido de 1984 |
 |
A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1 |