Gran Premio do Xapón de 1992

Gran Premio do Xapón de 1992

Nome oficial	XVIII Fuji Television Japanese Grand Prix
Tipo	Gran Premio do Xapón
Deporte	automobilismo
Parte de	Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1992
Distancia do evento	53
Localización  e  Datas
Localización	Circuíto de Suzuka (Suzuka) 34°50′30″N 136°32′20″L / 34.8417, 136.5389
Lonxitude	5,807 km
País	Xapón
Data	25 de outubro de 1992
Competición
Primeiro posto	Riccardo Patrese
Pole position	Nigel Mansell
Volta máis rápida	Nigel Mansell

O Gran Premio do Xapón de 1992 (oficialmente o XVIII Fuji Television Japanese Grand Prix) foi unha carreira de Fórmula Un disputada en Suzuka o 25 de outubro de 1992. Foi a décimo quinta e penúltima proba da tempada 1992 da Fórmula Un, o 19º Gran Premio do Xapón, o sexto en Suzuka e o oitavo que se celebrou no marco do campionato mundial de pilotos de Fórmula Un. A carreira disputouse ao longo de 53 voltas ao circuíto de seis quilómetros por unha carreira de 310 quilómetros. Gañouno Riccardo Patrese pilotando un Williams - Renault, con Gerhard Berger en segundo lugar para o equipo McLaren e Martin Brundle en terceiro lugar para Benetton. Esta foi a última vitoria de Patrese nun Gran Premio.

Informe

Antes da carreira

Antes da carreira houbo dous cambios de piloto: Ferrari substituíu a Ivan Capelli polo seu piloto de probas Nicola Larini, mentres que Karl Wendlinger deixou March para unirse ao programa preparatorio de Sauber antes do debut do equipo suízo en 1993, o seu lugar ocupouno Jan Lammers, facendo a súa primeira saída na F1 logo de máis de 10 anos.^[1]

Cualificación

Na cualificación, o Williams de Nigel Mansell obtivo a súa 13ª pole position da tempada, igualando o récord establecido por Ayrton Senna en 1988 e 1989. O seu compañeiro de equipo Riccardo Patrese estaba ao seu carón na primeira fila, mentres que os McLarens de Senna e Gerhard Berger encheron a segunda fila. Michael Schumacher no Benetton foi o quinto, seguido polos dous Lotus de Johnny Herbert e Mika Häkkinen. O top ten foi completado por Érik Comas no Ligier, Andrea de Cesaris no Tyrrell e Thierry Boutsen no segundo Ligier.

Carreira

Mansell fixo un rápido comezo e ao final da primeira volta lideraba diante de Patrese por tres segundos. Senna mantívose en terceiro lugar antes de converterse no primeiro retirado da carreira na volta 3 cunha falla no motor. Mentres tanto, Larini, que clasificara undécimo, calou o coche na grella e caeu ao final, mentres que a caixa de cambios de Boutsen fallou na volta 4.

Berger fixo unha temperá parada en boxes e reincorporouse á carreira en sexto lugar, detrás de Schumacher e os dous Lotus. Na volta 13, Schumacher retirouse cunha falla na caixa de cambios, a súa única retirada mecánica do ano. A caixa de cambios de Herbert tamén fallou dúas voltas máis tarde. Despois da parada en boxes a metade da carreira para cambiar pneumáticos, Mansell conservou unha cómoda vantaxe sobre Patrese, mentres que Berger adiantouse a Häkkinen en terceiro lugar e Martin Lutund, que só cualificara 13° no segundo Benetton, subiu ao quinto lugar diante de Comas e de Cesaris.

Na volta 36, Mansell reduciu a velocidade e Patrese adiantouno. A seguinte volta, Comas retirouse cunha falla do motor. Na volta 45, tanto Mansell como Häkkinen sufriron fallas no motor, isto moveu a Berger e Brundle ao segundo e terceiro lugar, respectivamente. Patrese logrou a súa sexta e última vitoria nun Gran Premio, terminando 13 segundos por diante de Berger con Brundle un minuto máis atrás, os seis primeiros os completaron de Cesaris, Jean Alesi no segundo Ferrari e Christian Fittipaldi, quen anotou o seu primeiro punto na Fórmula Un e o único punto da tempada para o equipo Minardi.

Clasificación

Cualificación

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Q1	Q2	Diferenza
1	5	Nigel Mansell	Williams-Renault	1:37.360	2:07.703	—
2	6	Riccardo Patrese	Williams-Renault	1:38.219	2:13.971	+0.859
3	1	Ayrton Senna	McLaren-Honda	1:38.375	—	+1.015
4	2	Gerhard Berger	McLaren-Honda	1:40.296	—	+2.936
5	19	Michael Schumacher	Benetton-Ford	1:40.922	11:12.418	+3.562
6	12	Johnny Herbert	Lotus-Ford	1:41.030	—	+3.670
7	11	Mika Häkkinen	Lotus-Ford	1:41.415	—	+4.055
8	26	Érik Comas	Ligier-Renault	1:42.187	—	+4.827
9	4	Andrea de Cesaris	Tyrrell-Ilmor	1:42.361	—	+5.001
10	25	Thierry Boutsen	Ligier-Renault	1:42.428	—	+5.068
11	28	Nicola Larini	Ferrari	1:42.488	—	+5.128
12	23	Christian Fittipaldi	Minardi-Lamborghini	1:42.617	—	+5.257
13	20	Martin Brundle	Benetton-Ford	1:42.626	—	+5.266
14	24	Gianni Morbidelli	Minardi-Lamborghini	1:42.627	2:10.260	+5.267
15	27	Jean Alesi	Ferrari	1:42.824	—	+5.464
16	10	Aguri Suzuki	Footwork-Mugen-Honda	1:43.029	—	+5.669
17	32	Stefano Modena	Jordan-Yamaha	1:43.117	2:19.944	+5.757
18	29	Bertrand Gachot	Larrousse-Lamborghini	1:43.156	—	+5.796
19	22	Pierluigi Martini	Dallara-Ferrari	1:43.251	—	+5.891
20	30	Ukyo Katayama	Larrousse-Lamborghini	1:43.488	5:40.775	+6.128
21	3	Olivier Grouillard	Tyrrell-Ilmor	1:43.941	—	+6.581
22	21	JJ Lehto	Dallara-Ferrari	1:44.037	—	+6.677
23	16	Jan Lammers	March-Ilmor	1:44.075	—	+6.715
24	9	Michele Alboreto	Footwork-Mugen-Honda	1:44.149	2:25.413	+6.789
25	33	Maurício Gugelmin	Jordan-Yamaha	1:44.253	—	+6.893
26	17	Emanuele Naspetti	March-Ilmor	1:47.303	—	+9.943
Fonte:[2][3][4]

Carreira

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Voltas	Tempo/Retirada	Grella	Puntos
1	6	Riccardo Patrese	Williams-Renault	53	1:33:09.533	2	10
2	2	Gerhard Berger	McLaren-Honda	53	+ 13.729	4	6
3	20	Martin Brundle	Benetton-Ford	53	+ 1:15.503	13	4
4	4	Andrea de Cesaris	Tyrrell-Ilmor	52	+ 1 volta	9	3
5	27	Jean Alesi	Ferrari	52	+ 1 volta	15	2
6	23	Christian Fittipaldi	Minardi-Lamborghini	52	+ 1 volta	12	1
7	32	Stefano Modena	Jordan-Yamaha	52	+ 1 volta	17
8	10	Aguri Suzuki	Footwork-Mugen-Honda	52	+ 1 volta	16
9	21	JJ Lehto	Dallara-Ferrari	52	+ 1 volta	22
10	22	Pierluigi Martini	Dallara-Ferrari	52	+ 1 volta	19
11	30	Ukyo Katayama	Larrousse-Lamborghini	52	+ 1 volta	20
12	28	Nicola Larini	Ferrari	52	+ 1 volta	11
13	17	Emanuele Naspetti	March-Ilmor	51	+ 2 voltas	26
14	24	Gianni Morbidelli	Minardi-Lamborghini	51	+ 2 voltas	14
15	9	Michele Alboreto	Footwork-Mugen-Honda	51	+ 2 voltas	24
Ret	5	Nigel Mansell	Williams-Renault	44	Motor	1
Ret	11	Mika Häkkinen	Lotus-Ford	44	Motor	7
Ret	29	Bertrand Gachot	Larrousse-Lamborghini	39	Colisión	18
Ret	26	Érik Comas	Ligier-Renault	36	Motor	8
Ret	16	Jan Lammers	March-Ilmor	27	Embrague	23
Ret	33	Maurício Gugelmin	Jordan-Yamaha	22	Trompo	25
Ret	12	Johnny Herbert	Lotus-Ford	15	Caixa de cambios	6
Ret	19	Michael Schumacher	Benetton-Ford	13	Caixa de cambios	5
Ret	3	Olivier Grouillard	Tyrrell-Ilmor	6	Trompo	21
Ret	25	Thierry Boutsen	Ligier-Renault	3	Caixa de cambios	10
Ret	1	Ayrton Senna	McLaren-Honda	2	Motor	3
Fonte:[5]

Posicións logo da carreira

• Texto en negra indica ao Campión do Mundo.

Clasificación no campionato de pilotos Pos Piloto Puntos 1 Nigel Mansell 108 2 Riccardo Patrese 56 3 Ayrton Senna 50 4 Michael Schumacher 47 5 Gerhard Berger 39

Clasificación do campionato de construtores Pos Construtor Puntos 1 Williams-Renault 164 2 Reino Unido McLaren-Honda 89 3 Benetton-Ford 81 4 Ferrari 18 5 Lotus-Ford 13

• Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.

Referencias

1. "Jan Lammers - Biography". Formula One Rejects. Arquivado dende o orixinal o 21 de marzo de 2013. Consultado o 1 de xuño de 2016. 
2. "Fuji Television Japanese Grand Prix - QUALIFYING 1". formula1.com. Consultado o 14 de setembro de 2017. 
3. "Fuji Television Japanese Grand Prix - QUALIFYING 2". formula1.com. Consultado o 14 de setembro de 2017. 
4. "Fuji Television Japanese Grand Prix - OVERALL QUALIFYING". formula1.com. Consultado o 14 de setembro de 2017. 
5. "1992 Japanese Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 3 de novembro de 2014. Consultado o 23 de decembro de 2015. 

• Henry, Alan (1992). AUTOCOURSE 1992-93. Hazleton Publishing. ISBN 0-905138-96-1. 

Ligazóns externas

Carreira anterior: Gran Premio de Portugal de 1992	Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1992	Carreira seguinte: Gran Premio de Australia de 1992
Carreira anterior: Gran Premio do Xapón de 1991	Gran Premio do Xapón	Carreira seguinte: Gran Premio do Xapón de 1993