Graziano Bini

Modelo:BiografíaGraziano Bini
Biografía
Nacemento7 de xaneiro de 1955 Editar o valor en Wikidata (69 anos)
San Daniele Po, Italia (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Altura187 cm Editar o valor en Wikidata
Peso78 kg Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónfutbolista (–1987) Editar o valor en Wikidata
Deportefútbol Editar o valor en Wikidata
Posición de xogoDefensa Editar o valor en Wikidata
Traxectoria Editar o valor en Wikidata
  Equipo Número de partidos xogados Puntos/goles/tantos anotados
– US Cremonese
1971–1985   Inter de Milán 233(7)
1975–1975 Selección de fútbol sub-23 de Italia 5(0)
1985–1988   Genoa CFC 28(0)
  Selección nacional Número de partidos xogados Puntos/goles/tantos anotados
1973–1973   Italia sub-21 2(0)

Graziano Bini, nado en San Daniele Po o 7 de xaneiro de 1955, é un exfutbolista italiano. Xogaba como defensa e desenvolveu case toda a súa carreira deportiva no Inter de Milán, no que militou durante 14 tempadas, 7 delas como capitán.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Despois de pasar pola Cremonese entrou en 1968 na canteira do Inter de Milán, tras pasar unha proba dirixida por Helenio Herrera. O 7 de maio de 1972 debutou co primeiro equipo na Serie A, nun empate sen goles ante a Sampdoria no estadio Luigi Ferraris de Xénova. Empregado inicialmente como defensa central xunto a Giacinto Facchetti,[1] converteuse nun habitual no once titular a partir da tempada 1977/78, por elección do novo adestrador Eugenio Bersellini.[2] Militou durante 14 anos no club lombardo, exercendo como capitán a partir de 1978.[3] Coa camiseta nerazzurra gañou un scudetto e dúas edicións da Copa Italia (marcando o gol decisivo na final ante o Napoli na tempada 1977/78).[1] Alcanzou as semifinais da Copa de Europa na tempada 1980/81, e aínda que marcou o gol da vitoria no partido de volta, o seu equipo caeu eliminado contra o Real Madrid.[1][2]

Nas súas últimas tempadas en Milán sufriu varias lesións,[1] entre elas unha grave en 1984.[2]

Para a tempada 1985/86 fichou polo Genoa, co que xogou dúas tempadas na Serie B antes de retirarse.[4]

Selección italiana

[editar | editar a fonte]

Foi cinco veces internacional coa selección sub-23 de Italia e dúas coa sub-21.[1] Coa selección absoluta non chegou a disputar ningún partido oficial, pero si un partido amigable non oficial contra Noruega en 1975.[5]

Trala retirada

[editar | editar a fonte]

Despois dunha breve experiencia como adestrador do filial do Inter de Milán, foi observador e responsable do equipo xuvenil do Piacenza, entre 2000 e 2009.[6][2] Durante esa época levou a Italia a Hugo Campagnaro e Radja Nainggolan, e subiu a xogadores da canteira como Tommaso Bianchi e Marco Calderoni.

Traballou tamén no Bellinzona e en 2012 adestrou os Free Players, xogadores da liga italiana sen equipo.[6]

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Sappino 2000, p. 82.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Monti, Fabio (14 de agosto de 2006). "Il «gigante» Bini, dall'Inter di Bersellini alla scoperta di nuovi talenti a Piacenza". Corriere della Sera (en italiano). p. 8. 
  3. ↑ Amato, Raffaele (14 de febreiro de 2019). "Inter, da Marktl ad Handanovic: i capitani dal 1909 a oggi" (en italiano). Consultado o 23 de marzo de 2022. 
  4. ↑ "A Villa Moratti parlano di Coppa e di mercato...". la Repubblica (en italiano). 30 de xuño de 1985. Consultado o 23 de marzo de 2022. 
  5. ↑ "LE PARTITE NON VALIDE E QUELLE NON UFFICIALI DISPUTATE DALLA NAZIONALE (ELENCO INCOMPLETO)". italia1910.com (en italiano). Consultado o 23 de marzo de 2022. 
  6. ↑ 6,0 6,1 "Graziano Bini a TLP: "Mi diverto ad allenare i ragazzi della Free Players. Un'idea innovativa per l'Italia. Che tristezza il fallimento del mio Piacenza..."" (en italiano). 14 de setembro de 2012. Consultado o 23 de marzo de 2022. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Sappino, Marco (2000). Dizionario del Calcio Italiano (en italiano). Baldini & Castoldi. 

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]