Guido Bentivoglio

Guido Bentivoglio

Nome orixinal	(it) Guido Bentivoglio d’Aragona (la) Guidus Bentivolus
Biografía
Nacemento	4 de outubro de 1577 Ferrara, Italia
Morte	7 de setembro de 1644 (66 anos) Roma, Italia
Cardeal bispo de Palestrina
1 de xullo de 1641 – 7 de setembro de 1644 ← Pier Paolo Crescenzi ^(pt) – Alonso II de la Cueva y Benavides ^(pt)  → Diocese: diocese suburbicaria de Palestrina
Camarlengo do Colexio Cardenalicio
1631 – 1632 ← Giulio Savelli ^(pt) – Antonio Marcello Barberini ^(pt)  →
Roman Catholic Bishop of Riez ^(en)
11 de xullo de 1622 – 16 de outubro de 1625 ← Guillaume Aleaume ^(en) – François de La Fare ^(pt)  → Diocese: Roman Catholic Diocese of Riez ^(en)
Cardeal
11 de xaneiro de 1621 – 7 de setembro de 1644
Núncio apostólico em França ^(pt)
8 de setembro de 1616 – 4 de abril de 1621
Arcebispo titular
14 de maio de 1607 – 11 de xullo de 1622 ← Giovanni Garzia Millini ^(pt) – Ascanio Gonzaga ^(en)  → Diocese: Colossae ^(en)
Datos persoais
Relixión	Igrexa católica
Educación	Universidade de Padua
Actividade
Lugar de traballo	Roma (1621–1644) Francia (1615–1621) Bruxelas (1607–1615) Roma (1600–1607) Padua Ferrara Ferrara
Ocupación	sacerdote católico, poeta, escritor
Profesores	Antonio Riccoboni ^(pt) , Galileo Galilei e Traiano Boccalini ^(pt)
Consagración	Ludovico de Torres
Participou en
9 de agosto de 1644	Conclave de 1644 ^(pt)
19 de xullo de 1623	Conclave de 1623 ^(pt)
Familia
Pais	Cornelio Bentivoglio   e Isabella Bendidio
Descrito pola fonte	Nordisk familjebok Biblioteca dixital BEIC Obálky knih,

Guido Bentivoglio, nado o 4 de outubro de 1579 e finado o 7 de setembro de 1644, foi un cardeal e diplomático italiano.

Traxectoria

Cardeal Bentivoglio, por Antoon van Dyck (Palazzo Pitti).

Era membro da rama de Ferrara da influente familia Bentivoglio de Boloña, o fillo máis novo do marqués Cornelio Bentivoglio e Isabella Bendidio. Estudou nas universidades de Ferrara e Padua, onde en 1598 recibiu un doutoramento en lei canónica e civil. Volveu a Ferrara, e entrou ó servizo do papa Clemente VIII tras unha visita que fixera á cidade. O sucesor de Clemente, Paulo V consagrouno bispo titular de Rodas en 1607, cunha dispensa por faltarlle tres meses para ter a idade canónica e por non estar ordenado aínda, para poder exercer como nuncio en Flandres (1607-1615). Posteriormente foi nuncio en Francia (1616-1621).

Á volta a Roma en 1621 o papa creouno cardeal, o cardeal Richelieu e Lois XIII confiáronlle os asuntos franceses na corte papal, posición que retivo ata 1641 cando o papa Urbano VIII o nomeou para a sé episcopal de Palestrina. En 1633 foi un dos que asinaron a condena papal de Galileo. O máis serio candidato a suceder a Urbano morreu na apertura do conclave de 1644.

Escribiu Della guerra di Fiandria na que se describe en estilo elocuente a guerra relixiosa nos Países Baixos e Memorie, lettere e relazioni diplomatiche.

Véxase tamén

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Guido Bentivoglio

Ligazóns externas

• Guido Bentivoglio
• Guido Bentivoglio (en inglés)