Hiperacusia | |
---|---|
Clasificación e recursos externos | |
Moitas persoas autistas experimentan un trastorno de procesamento sensorial (SPD), unha condición que amplifica e/ou silencia os diferentes sentidos. A imaxe mostra a unha persoa con hiperacusia. O tratamento pode centrarse en adaptacións como auriculares con cancelación de ruído ou unha casa tranquila. | |
Advertencia: A Wikipedia non dá consellos médicos. Se cre que pode requirir tratamento, por favor, consúltello ao médico. |
A hiperacusia[1] é un problema de saúde auditiva onde as persoas se tornan máis sensibles a algúns sons de certas frecuencias e volumes. Isto pode facer que os sons cotiáns como un coche, un lavalouza ou un frigorífico soen moi alto para quen padece a doenza. Xeralmente é moi difícil de tolerar e pode ser incómodo ou mesmo doloroso para as persoas que o experimentan.
A crecente sensibilidade dos oídos causada pola hiperacusia adoita ser dolorosa para moitas persoas. Non só pode afectar negativamente a vida cotiá das persoas que o experimentan, senón que para algúns pode dificultar moito e mesmo non poder facer o seu traballo diario e asumir as súas responsabilidades.
O termo orixinouse do traballo de Henry B. Perlman[2] en 1938 e non debe confundirse con fonofobia (aversión ou fobia a certos sons incluso cando estes son de intensidade moderada ou leve) e misofonía, estas dúas afeccións están incluídas dentro do ámbito psicolóxico, xa que os síntomas son desencadeados por algúns tipos de son e non pola súa intensidade, mentres que a hiperacusia é unha activación anormal das neuronas da vía auditiva e polo tanto ten unha orixe física e non psicolóxica, aínda que a hiperacusia e a fonofobia poden coexistir nunha mesma persoa. A dor causada polo son non sempre é sinónimo de hiperacusia, calquera persoa pode experimentar dor se a intensidade dun son supera un determinado limiar.[3]
Hai moitos síntomas que experimentan aqueles con hiperacusia.
Do mesmo xeito que outros problemas de audición, a hiperacusia pode ocorrer de forma repentina ou gradual ao longo do tempo e é un problema que pode afectar a persoas de todas as idades nun ou ambos os oídos. De novo, como outras formas de problemas auditivos, hai unha variedade de posibles causas que van desde a exposición ao ruído e outras enfermidades.
Aínda que estas son as principais causas da hiperacusia e poden considerarse como causas relacionadas coa maioría dos problemas auditivos, existen outras menos comúns, posibles, como o trastorno de estrés postraumático.
A hiperacusia non sempre se pode curar completamente, pero para a maioría dos pacientes os síntomas melloran co tempo e co tratamento. Os pacientes terán que aprender a usar protección auditiva contra sons moi altos, pero a non usalas en situacións cotiás. Protexer demasiado os oídos empeorará os síntomas en lugar de mellorar.