Interahamwe

Interahamwe
Bandeira dos Interahamwe
LíderesRobert Kajuga (presidente)
Augustin Bizimungu
Tharcisse Renzaho
Idelphonse Hategekimana
Idelphonse Nizeyimana
Protais Mpiranya
Callixte Nzabonimana
Aloys Ndimbati
Creación1990
Área de operaciónsUganda e República Democrática do Congo, antes Ruanda.
IdeoloxíaPoder Hutu
StatusEn activo

Os Interahamwe son unha organización paramilitar hutu activa na República Democrática do Congo e Uganda. Formouse arredor do 1990 como a ala xuvenil do Movemento Nacional Republicano para a Democracia e o Desenvolvemento (MRND, segundo o seu nome en francés), o por entón partido gobernante de Ruanda, e contou co respaldo do goberno do Poder Hutu. Os Interahamwe, dirixidos por Robert Kajuga, foron os principais responsables do xenocidio ruandés, durante o cal se calcula que foron asasinados entre 500.000 e 1.000.000 de tutsis, twa, hutus moderados entre abril e xullo de 1994, e o termo "Interahamwe" ampliouse para referirse a calquera banda civil que matara a tutsis.[1][2]

Os Interahamwe foron expulsados de Ruanda despois da vitoria da Fronte Patriótica Ruandesa (FPR), liderada polos tutsis, na guerra civil ruandesa en xullo de 1994, e son considerados unha organización terrorista por moitos gobernos africanos e occidentais. Os Interahamwe e grupos escindidos das Forzas Democráticas para a Liberación de Ruanda (FDLR) seguen librando unha insurxencia contra Ruanda dende os países veciños, onde tamén participan en conflitos locais e terrorismo.

Etimoloxía

[editar | editar a fonte]

O nome Interahamwe pode traducirse como "os que traballan xuntos" ou, máis ou menos, como "os que loitan xuntos" en kinyarwanda.[3] Traballar utilizábase como argot nas emisións radiofónicas racistas durante o xenocidio: "traballar" significaba utilizar machetes para matar.[4] O nome Interahamwe pode analizarse da seguinte maneira: intera deriva do verbo gutera, que significa "traballar"; hamwe significa "xuntos".

Organización e historia

[editar | editar a fonte]

Robert Kajuga, un medio tutsi[5] (algo inhabitual para este grupo),[6] era o presidente da Interahamwe. O vicepresidente da Interahamwe era Georges Rutaganda. A Interahamwe formouse a partir de grupos de mozos do partido MRND. Levaron a cabo o xenocidio ruandés contra os tutsis no 1994. A emisora de radio RTLM era popular entre os Interahamwe polo seu programa claramente pro-hutu, entre outras cousas. Dende outubro de 1993 ata finais de 1994, utilizouse como medio para que os extremistas lanzaran propaganda etnocéntrica e xenófoba dirixida aos tutsis, aos hutus moderados e aos belgas.[7] Xeralmente fomentaba os actos de xenocidio en curso, promovendo o medo entre os hutus de que os tutsis masacraríanos, e transmitindo as posicións dos tutsis que se agochaban ou tentaban fuxir.

Tras a invasión da capital ruandesa, Kigali, por parte da Fronte Patriótica Ruandesa (FPR), moitos civís ruandeses e membros das Interahamwe fuxiron cara aos países veciños, sobre todo ao que entón era Zaire, agora a República Democrática do Congo, e a Tanzania. O Sudán acolleu aos antigos Interahamwe en Juba e, en marzo de 1998, o coronel Tharcisse Renzaho, antigo prefecto de Kigali, e o coronel Ntiwiragabo, antigo comandante da Garda Presidencial ruandesa, chegaron a Juba dende Nairobi para organizalos.[8] Foi case imposible levar aos Interahamwe ante a xustiza porque non levaban uniforme nin tiñan un grupo de seguidores claramente organizado. Eran veciños, amigos e compañeiros de traballo dos tutsis. Ao longo da guerra, os membros das Interahamwe trasladáronse aos campos de refuxiados e desprazados internos. Alí as vítimas mesturábanse co inimigo, o que dificultaba o axuizamento dos membros das Interahamwe.

Durante a guerra, millóns de refuxiados hutus ruandeses fuxiron a Zaire (actual República Democrática do Congo), xunto con moitos membros da Interahamwe, a Garda Presidencial e as Forzas Gobernamentais Ruandesas (RGF). Tras o recrutamento dun número significativo de hutus congoleses, a organización adoptou o nome de Armée de Liberation de Rwanda. Co réxime de Kagame aínda no poder, os seus membros seguen participando en incursións fronteirizas dende os campos de refuxiados.

Despois do xenocidio ruandés

[editar | editar a fonte]

En 1999, os Interahamwe atacaron e secuestraron a un grupo de 14 turistas no Parque Nacional de Bwindi, Uganda. Oito dos turistas foron asasinados.[9] A historia foi cuberta nun documental de National Geographic.[10]

Prosecución xudicial

[editar | editar a fonte]

Os líderes dos Interahamwe foron procesados principalmente a través do Tribunal Penal Internacional para Ruanda en Arusha, Tanzania. O tribunal condenou polo menos a 41 persoas, xeralmente con penas de cadea perpetua, incluídos o ex primeiro ministro interino Jean Kambanda e Georges Rutaganda.[11] Capturouse e procesouse a fuxitivos noutros países, como Jean-Marie Vianney Mudahinyuka (alias "Zuzu"), un líder das Interahamwe que se atopou agochado en Chicago, Illinois, en xaneiro de 2011.[12][13][14]

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ Reyntjens, Filip (21 outubro 2014). "Rwanda's Untold Story. A reply to "38 scholars, scientists, researchers, journalists and historians"". African Arguments. 
  2. ↑ Des Forges, Alison (marzo 1999). Leave None to Tell the Story: Genocide in Rwanda – The Organization → The Militia. New York: Human Rights Watch. ISBN 1-56432-171-1. Arquivado dende o orixinal o 07 de marzo de 2021. Consultado o 25 de agosto de 2021. 
  3. ↑ "Rwanda: How the genocide happened". BBC News. 17 maio 2011. 
  4. ↑ Bührer, Michel (1996). Rwanda : Memoire d'un génocide. París: Editions UNESCO. p. 12. 
  5. ↑ ""Leave None to Tell the Story": Genocide in Rwanda". Human Rights Watch. 1999. The militia was directed by a national committee that included Jerry Robert Kajuga, president (himself the son of a Tutsi father and Hutu mother), 
  6. ↑ Vasagar, Jeevan (16 febreiro 2005). "The hotel that saved hundreds from genocide". The Guardian. 
  7. ↑ "Rwanda radio transcripts". www.concordia.ca. Consultado o 2017-02-28. 
  8. ↑ Gérard Prunier, From Genocide to Continental War: The "Congolese" Conflict and the Crisis of Contemporary Africa, C. Hurst & Co, 2009, ISBN 1-85065-523-5, p. 193
  9. ↑ "BBC News - Africa - Kidnap tourist tells of ordeal". Consultado o 20 xaneiro 2015. 
  10. ↑ "Locked Up Abroad". National Geographic Channel. Consultado o 20 xaneiro 2015. 
  11. ↑ "Home - United Nations International Criminal Tribunal for Rwanda". Arquivado dende o orixinal o 9 setembro 2015. Consultado o 20 xaneiro 2015. 
  12. ↑ https://www.ice.gov/news/releases/ice-deports-rwandan-wanted-committing-war-crimes-during-1994-genocide
  13. ↑ Guzzardi, Will (2 febreiro 2011). "Suspected Genocide Leader Deported From Chicago To Rwanda". Huffington Post. 
  14. ↑ Don Terry (xuño 26, 2005). "The Man Called Zuzu". Chicago Tribune. Arquivado dende o orixinal o 10 de xaneiro de 2023. Consultado o 25 de agosto de 2021. 
  • Todas as referencias están en inglés.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]