Jules Cambon

Jules Cambon

Biografía
Nacemento	5 de abril de 1845 París, Francia
Morte	19 de setembro de 1935 (90 anos) Vevey, Suíza
Presidente Cercle de l'Union interalliée ^(en)
1929 – 1935 ← Ferdinand Foch – Gaston Doumergue →
Cadeira 40 da Academia Francesa ^(pt)
16 de maio de 1918 – 19 de setembro de 1935 ← Francis Charmes ^(pt) – Lucien Lacaze ^(pt)  →
Permanent secretary of the French Foreign Affairs Ministry ^(en)
1915 – 1920 – Maurice Paléologue ^(pt)  →
Ambassador of France to Germany ^(en)
1907 – 1914
Embaixador de França em Espanha ^(pt)
1902 – 1907
Embaixador de Francia nos Estados Unidos
1897 – 1902 ← Jules Patenôtre ^(pt) – Jean Jules Jusserand ^(pt)  →
Governor of Algeria ^(en)
18 de abril de 1891 – 1 de outubro de 1897 ← Louis Tirman ^(pt) – Louis Lépine ^(pt)  →
Prefect of Rhône ^(en)
1886 – 1891
Prefect of Nord ^(en)
1882 – 1887
Prefect of Constantine ^(en)
13 de xuño de 1878 – 19 de febreiro de 1879
Datos persoais
Educación	Liceo Louis-le-Grand
Actividade
Campo de traballo	Diplomacia
Ocupación	diplomático, avogado, banqueiro, oficial
Membro de	Academia Francesa (1918–)
Obra
Arquivos en	Arquivos Nacionais de Francia [ F/1bI/450] Aquivos departamentais de Yvelines, documento → carta [ 166J, Ms 8829]
Familia
Irmáns	Paul Cambon
Parentes	Geneviève Tabouis, sobriña política Robert Tabouis, sobriño
Premios
(24 de marzo de 1925)  Collar of the Order of the White Lion ^(en) (25 de maio de 1913)  colar da Orde de Carlos III  Gran Cruz da Lexión de Honra
Descrito pola fonte	Svensk Uppslagsbok ^(pt) Obálky knih, 1922 Encyclopædia Britannica ^(en)

Jules-Martin Cambon, nado en París o 5 de abril de 1845 e finado en Vevey (Suíza) o 19 de setembro de 1935, foi un diplomático francés e irmán de Paul Cambon. Como embaixador ante Alemaña entre 1907 e 1914, traballou para lograr a amizade entre ambos países. Os seus intentos quedaron frustrados por líderes franceses como Raymond Poincaré, que decidiron que Berlín trataba de debilitar a Tripla Entente de Francia, Rusia e Gran Bretaña e que non eran sinceros na súa busca da paz. O consenso francés era que a guerra era inevitable.^[1][2]

Traxectoria

Jules Cambon asinando o Tratado de París de 1898.

Comezou a súa carreira como avogado (1866), serviu na guerra franco-prusiana e integrouse no servizo civil en 1871. Foi prefecto do departamento de Norte (1882) e do Ródano (1887-1891), e en 1891 foi designado Gobernador Xeral de Alxeria, onde servira xa en postos de menor relevancia en 1874.^[3]

Foi nomeado embaixador de Francia en Washington D. C. en 1897, e nesa condición traballou na preparación dos documentos preliminares para o acordo de paz entre España e Estados Unidos trala guerra hispano-estadounidense de 1898. Foi un dos que contribuíron á firma do Tratado de París de 1898. O seu traballo nas negociacións permitiu fortalecer as relacións políticas entre España e Francia.^[4]

En 1902 foi nomeado embaixador en Madrid, e en 1907 en Berlín, onde permaneceu ata o inicio da primeira guerra mundial en 1914. Durante o conflito foi xefe da sección política do Ministerio de Asuntos Exteriores francés. Foi membro da Academia Francesa. O seu irmán, Paul, foi tamén un notable diplomático.

Notas

1. John Keiger, "Jules Cambon and Franco-German Détente, 1907–1914." Historical Journal 26.3 (1983): 641-659.
2. John Keiger, France and the Origins of the First World War (1985) pp 68-81.
3. Tabouis, 1938
4. Offner, 1983.

Véxase tamén

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Jules Cambon

Bibliografía

• Cambon, Jules (1903). France and the United States: Essays and Addresses. 
• Keiger, John (1983). ""Jules Cambon and Franco-German Détente, 1907–1914."". Historical Journal 26.3: 641–659. 
• Offner, John (1983). ""The United States and France: Ending the Spanish–American War."". Diplomatic History 7.1: 1–22. 
• Tabouis, Genevieve R. (1938). The Life of Jules Cambon. 

Outros artigos

• Carta de Cambon