Nome orixinal | (ja) 田中絹代 |
---|---|
Biografía | |
Nacemento | 29 de novembro de 1909 Shimonoseki, Xapón |
Morte | 21 de marzo de 1977 (67 anos) Xapón |
Causa da morte | cancro de cerebro |
Lugar de sepultura | Shimonoseki |
Actividade | |
Campo de traballo | Actuación e dirección de cine |
Ocupación | actriz, actriz de cinema, directora de cinema, actriz infantil |
Período de actividade | 1924 - |
Participou en | |
1954 | 1954 Cannes Film Festival (en) |
Familia | |
Cónxuxe | Hiroshi Shimizu (1927–1929) |
Premios | |
| |
Descrito pola fonte | Obálky knih, Women film directors : an international bio-critical dictionary (en) The St. James women filmmakers encyclopedia (en) |
|
Kinuyo Tanaka (en xaponés, 田中 絹代, Tanaka Kinuyo), nada en Shimonoseki (Yamaguchi) o 29 de novembro de 1909 e finada o 21 de marzo de 1977, foi unha actriz e directora de cinema xaponesa. A súa carreira durou máis de 50 anos en que participou en máis de 250 filmes. Foi coñecida polos seus papeis co director Kenji Mizoguchi.
Tanaka naceu na prefectura de Yamaguchi. Era prima segunda do director Masaki Kobayashi.[1]
O seu primeiro papel acreditado foi en 1924 en A Maid of the Genroku Era, que tamén marcou o comezo da súa afiliación cos estudios Shochiku. Casou co director Hiroshi Shimizu en 1929 despois de aparecer en numerosos filmes na década de 1920. Aínda que se divorciaron pouco máis dun ano despois, posteriormente apareceu en varios filmes dirixidos polo seu exmarido.[1]
Tanaka converteuse nunha estrela nos anos trinta, recibindo homenaxes que non tiñan comparación en Hollywood. Tanta era a súa popularidade, que mesmo algún dos seus directores se atreveron a titular os seus filmes co nome da actriz, como The Kinuyo Story (1930), Doctor Kinuyo (1937) ou Kinuyo's First Love (1940). En 1938, protagonizou Aizen-Katsura, de Hiromasa Nomura con Ken Uehara, filme de máis éxito comercial no período anterior á segunda guerra mundial.[1] En 1940, traballou por primeira vez con Kenji Mizoguchi, protagonizando Naniwa Onna, que non se conserva. Marcou o seu paso a papeis con maiores retos. Con Mizoguchi realizou un filme por ano con el durante os seguinte catorce anos. A súa relación laboral acabou cando Mizoguchi se opuxo a unha recomendación do Sindicato de Directores do Xapón para que o estudio Nikkatsu a contratase como directora. A pesar disto, a produción do seu segundo filme como director continuou, mais Tanaka nunca perdoou a Mizoguchi e as razóns do seu comportamento non están claras.[2]
Tanaka fixo unha viaxe de tres meses aos Estados Unidos que comezou en outubro de 1949 como unha das primeiras misións culturais xaponeses da posguerra.[1] Alí coñeceu actrices da súa idade como Bette Davis e especialmente Claudette Colbert, que planeaba por aquel entón converterse en directora. Cando regresou ao Xapón dimitiu de Shochiku e anunciou a súa intención de ser autónoma, o que lle deu máis posibilidades de escoller directores cos que quería traballar. Durante ese perído, Tanaka traballou tamén con directores como Ozu, Naruse ou Gosho.
En 1953, converteuse na segunda xaponesa en dirixir filmes (despois de Tazuko Sakane) coa súa ópera prima Koibumi, que participou no Festival de Cannes.[3]
Pola súa interpretación dunha prostituta de idade en Sandakan hachibanshokan bohkyo de Ken Kumai gañou o Oso de Prata no Festival de Berlín de (1974).[4]
Tanaka continuou a traballar ata que un cancro cerebral, en 1977, acabou coa súa vida.
Tanaka apareceu en máis de 259 filmes:[5]
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Kinuyo Tanaka |